Η Εθνική Ασφαλιστική απολύει 110 εισπράκτορες.
«Θα βάλουμε τα δυνατά μας για να νιώθετε ασφαλείς», υπόσχεται στους ασφαλισμένους της η Εθνική ΑΕΕΓΑ. Και την ίδια ώρα πετά στο δρόμο τους εισπράκτορες που απασχολεί για πολλά χρόνια για να εισπράττει τα ασφάλιστρα από τους πελάτες της, χωρίς καμιά προειδοποίηση, απλά καλώντας τους να παραδώσουν τα χαρτοφυλάκιά τους. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι απασχολούνταν με σύμβαση έργου και για αυτό δεν θα λάβουν ούτε αποζημίωση, ούτε δικαιούνται επίδομα ανεργίας.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο αποκαλυπτικό παράδειγμα για τον τρόπο που λειτουργεί η ιδιωτική ασφάλιση, ακόμα και αυτή που, τυπικά και ουσιαστικά, ανήκει στο κράτος: όλα είναι θέμα ψυχρών λογιστικών υπολογισμών. Όπως καταγγέλλουν στον Δρόμο εργαζόμενοι, η διοίκηση της εταιρίας από καιρό μεθόδευε την αλλαγή του τρόπου είσπραξης των ασφαλίστρων και γι’ αυτό το λόγο προχώρησε σε συμφωνία με τη Mellon Α.Ε. Χωρίς να δοθούν στοιχεία ούτε για τη νέα σύμβαση, ούτε για το κόστος των 110 εισπρακτόρων που απασχολεί μέχρι σήμερα, η διοίκηση της εταιρίας προχώρησε με εκβιαστικό τρόπο στην απομάκρυνσή τους. Φθάνει, όπως καταγγέλλει το σωματείο, σε ακραίες και ανάλγητες συμπεριφορές: «Τους υποχρέωσε με εκβιαστικό τρόπο να πληρώσουν συμβόλαια πελατών που δεν είχαν εισπράξει και να υπογράψουν δηλώσεις αποδοχής χρέους. Τους αντιμετωπίζει σαν σκουπίδια επιτρέποντας την είσοδο στο κτίριο της εταιρίας μόνο με την συνοδεία ασφάλειας, λες και είναι τρομοκράτες. Τους τρομοκρατεί και τους εκβιάζει λέγοντάς τους πως αν είναι καλοί θα τους δώσει το τηλέφωνο της Mellon για δουλειά».
Η Εθνική Ασφαλιστική είναι η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρία, με χιλιάδες υπαλλήλους, κερδοφόρα και αρέσκεται να προβάλει τη δύναμή της με διαφημιστικά σλόγκαν του τύπου: «Για να απολαμβάνεις την ζωή, η τύχη δεν αρκεί. Έλα και εσύ στην ασφάλεια της Εθνικής Ασφαλιστικής». Αυτή την ασφάλεια δεν την απολαμβάνουν όμως οι ίδιοι οι εργαζόμενοί της. Διαβάζουμε στην ανακοίνωση του συλλόγου εισπρακτόρων: «Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στην είσπραξη, δουλεύουν πολλά χρόνια (10-27) μαζί με το παραγωγικό δίκτυο και τους εργαζόμενους, έκαναν την Εθνική Ασφαλιστική, την πρώτη ασφαλιστική εταιρία της αγοράς. Δουλεύουν 10-15 ώρες τη μέρα στο δρόμο και στο γραφείο βρέξει-χιονίσει, με νέφος ή καύσωνα, Σάββατα, Κυριακές με ελάχιστες μέρες άδεια, κάνοντας μία επικίνδυνη και ανθυγιεινή δουλειά, τα πνευμόνια τους έχουν γεμίσει με πίσσα και χημικά ατμοσφαιρικά κοκτέιλ, εκατοντάδες τα τροχαία ατυχήματα και οι τραυματισμοί».
Στη γενικότερη αντεργατική τακτική που επιδεικνύει η εταιρία τελευταία, εντάσσεται και η απροκάλυπτη μείωση μισθών που επέβαλε σε 140 συμβασιούχους υπαλλήλους της. Φαίνεται ότι η διοίκησή της έχει αποφασίσει να ταυτισθεί με τις μνημονιακές επιλογές κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων, ανεξάρτητα αν αυτή η επιλογή μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην ίδια την πορεία της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και αυτή η επιχειρησιακή λογική της διοίκησης τίθεται σε αμφισβήτηση, αφού οι ίδιοι οι μόνιμοι υπάλληλοι της εταιρίας και οι παραγωγοί ασφάλισης (ασφαλιστές) θεωρούν τους εισπράκτορες αναγκαίους, μια και διατηρούν «ζωντανή» επαφή με τους ασφαλισμένους. Είναι αποκαλυπτικό το κείμενο που κυκλοφορεί στα γραφεία των ασφαλειών ζωής, όπου συγκεντρώνονται υπογραφές στελεχών της εταιρίας και το οποίο αμφισβητεί τα αποτελέσματα των εισπρακτικών εταιριών, αλλά και εκφράζει ανησυχίες για τη διαχείριση του πελατολογίου «στα χέρια εντελώς άγνωστων σε όλους μας προσώπων», με «συμπεριφορές που όλοι γνωρίζουμε ποιες είναι από αντίστοιχα κέντρα επικοινωνίας».
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο αποκαλυπτικό παράδειγμα για τον τρόπο που λειτουργεί η ιδιωτική ασφάλιση, ακόμα και αυτή που, τυπικά και ουσιαστικά, ανήκει στο κράτος: όλα είναι θέμα ψυχρών λογιστικών υπολογισμών. Όπως καταγγέλλουν στον Δρόμο εργαζόμενοι, η διοίκηση της εταιρίας από καιρό μεθόδευε την αλλαγή του τρόπου είσπραξης των ασφαλίστρων και γι’ αυτό το λόγο προχώρησε σε συμφωνία με τη Mellon Α.Ε. Χωρίς να δοθούν στοιχεία ούτε για τη νέα σύμβαση, ούτε για το κόστος των 110 εισπρακτόρων που απασχολεί μέχρι σήμερα, η διοίκηση της εταιρίας προχώρησε με εκβιαστικό τρόπο στην απομάκρυνσή τους. Φθάνει, όπως καταγγέλλει το σωματείο, σε ακραίες και ανάλγητες συμπεριφορές: «Τους υποχρέωσε με εκβιαστικό τρόπο να πληρώσουν συμβόλαια πελατών που δεν είχαν εισπράξει και να υπογράψουν δηλώσεις αποδοχής χρέους. Τους αντιμετωπίζει σαν σκουπίδια επιτρέποντας την είσοδο στο κτίριο της εταιρίας μόνο με την συνοδεία ασφάλειας, λες και είναι τρομοκράτες. Τους τρομοκρατεί και τους εκβιάζει λέγοντάς τους πως αν είναι καλοί θα τους δώσει το τηλέφωνο της Mellon για δουλειά».
Η Εθνική Ασφαλιστική είναι η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρία, με χιλιάδες υπαλλήλους, κερδοφόρα και αρέσκεται να προβάλει τη δύναμή της με διαφημιστικά σλόγκαν του τύπου: «Για να απολαμβάνεις την ζωή, η τύχη δεν αρκεί. Έλα και εσύ στην ασφάλεια της Εθνικής Ασφαλιστικής». Αυτή την ασφάλεια δεν την απολαμβάνουν όμως οι ίδιοι οι εργαζόμενοί της. Διαβάζουμε στην ανακοίνωση του συλλόγου εισπρακτόρων: «Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στην είσπραξη, δουλεύουν πολλά χρόνια (10-27) μαζί με το παραγωγικό δίκτυο και τους εργαζόμενους, έκαναν την Εθνική Ασφαλιστική, την πρώτη ασφαλιστική εταιρία της αγοράς. Δουλεύουν 10-15 ώρες τη μέρα στο δρόμο και στο γραφείο βρέξει-χιονίσει, με νέφος ή καύσωνα, Σάββατα, Κυριακές με ελάχιστες μέρες άδεια, κάνοντας μία επικίνδυνη και ανθυγιεινή δουλειά, τα πνευμόνια τους έχουν γεμίσει με πίσσα και χημικά ατμοσφαιρικά κοκτέιλ, εκατοντάδες τα τροχαία ατυχήματα και οι τραυματισμοί».
Στη γενικότερη αντεργατική τακτική που επιδεικνύει η εταιρία τελευταία, εντάσσεται και η απροκάλυπτη μείωση μισθών που επέβαλε σε 140 συμβασιούχους υπαλλήλους της. Φαίνεται ότι η διοίκησή της έχει αποφασίσει να ταυτισθεί με τις μνημονιακές επιλογές κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων, ανεξάρτητα αν αυτή η επιλογή μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην ίδια την πορεία της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και αυτή η επιχειρησιακή λογική της διοίκησης τίθεται σε αμφισβήτηση, αφού οι ίδιοι οι μόνιμοι υπάλληλοι της εταιρίας και οι παραγωγοί ασφάλισης (ασφαλιστές) θεωρούν τους εισπράκτορες αναγκαίους, μια και διατηρούν «ζωντανή» επαφή με τους ασφαλισμένους. Είναι αποκαλυπτικό το κείμενο που κυκλοφορεί στα γραφεία των ασφαλειών ζωής, όπου συγκεντρώνονται υπογραφές στελεχών της εταιρίας και το οποίο αμφισβητεί τα αποτελέσματα των εισπρακτικών εταιριών, αλλά και εκφράζει ανησυχίες για τη διαχείριση του πελατολογίου «στα χέρια εντελώς άγνωστων σε όλους μας προσώπων», με «συμπεριφορές που όλοι γνωρίζουμε ποιες είναι από αντίστοιχα κέντρα επικοινωνίας».
Γιώργος Κατερίνης
Σχόλια
