Το φλασάκι του Παπακωνσταντίνου.
Περικοπές, οπισθοδρόμηση, καθολική σμίκρυνση. Η Ελλάδα συρρικνώνεται. Πόση κοινωνική καταστροφή χωρά σ’ ένα φλασάκι;
Σαν αυτό με το οποίο ο Παπακωνσταντίνου παρέδωσε τελετουργικά τον προϋπολογισμό στη Bουλή. Ένα φλασάκι που φτιάχτηκε στις Βρυξέλλες κι ανέλαβε ο κ. Παπακωνσταντίνου ατσαλάκωτος, καμαρωτός, ευδιάθετος να το μεταφέρει.
Το ίδιο συμπιεσμένη –σαν σε πρόγραμμα κομπιούτερ– είναι η οργή, η αποδοκιμασία και το θυμικό των πολιτών. Το ερώτημα είναι με πιο φλασάκι θα πορευτεί η χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα. Τι θα γίνει όταν αποσυμπιεστούν οι δυο εναλλακτικές, τι δρόμοι, τι προοπτικές θ’ ανοίξουν. Εν μέσω μιας πανευρωπαϊκής θύελλας, που απειλεί να σαρώσει τα πάντα, κοινωνίες, θεσμούς, το ίδιο το ευρωπαϊκό υπερκράτος.
Οι ελίτ στενεύονται, δεν πρόκειται να διασωθούν σαν σύνολο. Εισπράττουν τo κόστoς και προσπαθούν να το μεταβιβάσουν. Σ’ άλλες ελίτ, σε «συμμάχους», σ’ εταίρους; Αδιάφορο. Στους λαούς πάντως θα στείλουν τις οδηγίες σε φλασάκια, δεν υπάρχουν περιθώρια γαλαντομίας, όλοι θα πληρώσουν. Άλλος λιγότερο, άμα είναι βόρειος, άλλος περισσότερο, αφού είναι νότιος.
Από την άλλη οι κοινωνίες είναι πολυκύμαντες, ατίθασες, πρόσκαιρα μόνο μπαίνουν σε περιγράμματα, σε περιορισμούς, σε… φλασάκια. Η προσπάθεια για ν’ αποτιναχθούν οι δουλείες έτσι κι αλλιώς θα γίνει.
