Του Μάκη Μαλαφέκα. Ας φανταστούμε, ποιητική αδεία, πως ό,τι έχει συμβεί στα τελευταία τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια μπορεί να απεικονιστεί συμβολικά πάνω στις ημέρες και τις ώρες ενός ημερολογιακού έτους 365 ημερών.
Τότε ο άνθρωπος εμφανίζεται μόλις στις έντεκα και είκοσι το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου· είκοσι τρία λεπτά και δεκαπέντε δευτερόλεπτα αργότερα, ο Σπάρτακος οδηγεί ένα στρατό 120 χιλιάδων απελευθερωμένων σκλάβων προς στη Ρώμη· ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ βουτάει την πένα του στο μελανοδοχείο έντεκα δευτερόλεπτα και τριάντα τέσσερα εκατοστά του δευτερολέπτου αργότερα για να γράψει: «Ω ευγενικοί μου άνθρωποι, η ζωή είναι σύντομη… Αν ζούμε, ζούμε για να πατήσουμε πάνω στα κεφάλια των βασιλιάδων»· τρεισήμισι δευτερόλεπτα πριν από τα μεσάνυχτα θεμελιώνεται το πρώτο Χρηματιστήριο Αξιών και ένα δευτερόλεπτο αργότερα λαμβάνει χώρα η Βιομηχανική Επανάσταση και γεννιέται ο Καρλ Μαρξ.
Τρία εκατοστά του δευτερολέπτου πριν από τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς και το ξημέρωμα ενός νέου ημερολογιακού έτους, κι ενώ ο Γκι Ντεμπόρ ξαναχρησιμοποιεί τη φράση τού Σαίξπηρ στην Κοινωνία του Θεάματος, ένα δυναμικό στέλεχος της Goldman Sachs, που μοιάζει με λυκειάρχη, εμφανίζεται στους άρτι εφευρεθέντες μας δέκτες, προσπαθώντας με κάθε σοβαρότητα να μας πείσει ότι η πολιτική της χρεοκρατίας και των μνημονίων είναι μονόδρομος.
Τρία εκατοστά του δευτερολέπτου πριν από τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς και το ξημέρωμα ενός νέου ημερολογιακού έτους, κι ενώ ο Γκι Ντεμπόρ ξαναχρησιμοποιεί τη φράση τού Σαίξπηρ στην Κοινωνία του Θεάματος, ένα δυναμικό στέλεχος της Goldman Sachs, που μοιάζει με λυκειάρχη, εμφανίζεται στους άρτι εφευρεθέντες μας δέκτες, προσπαθώντας με κάθε σοβαρότητα να μας πείσει ότι η πολιτική της χρεοκρατίας και των μνημονίων είναι μονόδρομος.
Σχόλια
