Η επαίσχυντη αυτή συμφωνία αθώωσης της γερμανικής εταιρίας (βλ. Δρόμος φ. 128), η οποία υπεγράφη από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα μόλις δύο μέρες πριν συναντηθεί ο κ. Σαμαράς με τη Μέρκελ, προφανώς για να προσφερθεί ως δώρο στη γερμανική πλευρά, είναι στην ουσία νομικά άκυρη, καθώς υπογράφηκε εκπρόθεσμα από την ελληνική πλευρά.
Φρονίμως ποιούντες οι προηγούμενοι υπουργοί Οικονομικών είχαν «ξεχάσει» να την υπογράψουν. Έτσι, σύμφωνα με γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κρίθηκε ότι έπρεπε να προστεθεί ένας πρόσθετος όρος για να μπορεί να θωρακιστεί νομικά η συμφωνία. Αυτόν τον όρο επιχείρησε να υπηρετήσει η κυβέρνηση με την τροπολογία. Όμως, αντιμετώπισε το… φράγμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ο οποίος αντιτάχθηκε σθεναρά, εγείροντας ζήτημα αντισυνταγματικότητας και κυρίως ονομαστικής ψηφοφορίας, προκειμένου ο ελληνικός λαός να γνωρίζει ποιοι θα νομιμοποιήσουν αυτό το πολιτικό, ηθικό και οικονομικό έκτρωμα που λέγεται υπόθεση Siemens. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ένσταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ περί αντισυνταγματικότητας απερρίφθη πραξικοπηματικά από τον προεδρεύοντα της Βουλής, Αθ. Νάκο, παρά το γεγονός ότι όταν έγινε η ψηφοφορία υπήρχε σαφής πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών υπέρ της ένστασης του κόμματος της Αριστεράς. Εν τέλει, μετά τη σφοδρή αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την εκμετάλλευση από την πλευρά της των παρασκηνιακών αντιδράσεων στο κυβερνητικό στρατόπεδο, η επίμαχη τροπολογία αποσύρθηκε. Η τρικομματική κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει αποσύροντας την τροπολογία και αφήνοντας τη συμφωνία στον αέρα.
«Μεγάλη ήττα για την κυβέρνηση»
«Η πανικόβλητη κυβέρνηση στο παραπέντε της ονομαστικής ψηφοφορίας που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάστηκε να αποσύρει την κατάπτυστη τροπολογία για τη Siemens, διότι ήταν βέβαιο ότι αυτή η ρύθμιση θα απορριπτόταν πανηγυρικά από τους βουλευτές της τρικομματικής κοινοπραξίας», δήλωσε στο Δρόμο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, σημειώνοντας ότι «η εξέλιξη αυτή συνιστά μια πολύ μεγάλη ήττα της κυβέρνησης και μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε αυτήν τη ρύθμιση, υπογράμμισε ότι είναι παράνομη και αντισυνταγματική, έθεσε θέμα αντισυνταγματικότητας της διάταξης στην Ολομέλεια της Βουλής και προκάλεσε ονομαστική ψηφοφορία. Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι ο συνεπής και σταθερός αγώνας μέσα και έξω από τη Βουλή, μπορεί να αποδώσει και να έχει αντίκτυπο. Η εξέλιξη αυτή, επίσης, καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει καμία σταθερότητα και κυρίως δεν έχει προοπτική. Είναι μια κυβέρνηση η οποία με την ενότητα της Αριστεράς και τους κοινωνικούς αγώνες, μπορεί να καταρρεύσει».
Στην ερώτησή μας τι σημαίνει σε πρακτικό επίπεδο η απόσυρση της τροπολογίας, ο βουλευτής της Β’ Πειραιά ήταν αποκαλυπτικός: «Η απόσυρση της κατάπτυστης αυτής εμβόλιμης ρύθμισης σημαίνει ότι πλέον η συμφωνία για τη Siemens, την οποία ψήφισε -όπως ψήφισε- η ελληνική Βουλή τον περασμένο Μάρτιο, είναι πλέον μετέωρη και άκαιρη και δεν έχει καμία ισχύ, ούτε ίχνος νομικού και συνταγματικού ερείσματος. Επομένως, αυτή η συμφωνία είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Να σημειώσω ότι καλέσαμε στη Βουλή την κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομικών, μετά την απόσυρση της τροπολογίας, να πάρει πίσω την υπογραφή του από την κατάπτυστη συμφωνία. Ανεξαρτήτως, όμως, του τι θα πράξoυν, αυτή η συμφωνία έχει καταπέσει όπως είπα, δεν έχει κανένα νόημα και δεν μπορεί να παράγει από εδώ και μπρος έννομα αποτελέσματα».
Επόμενος στόχος το πακέτο μέτρων
Για τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, «το ουσιαστικό συμπέρασμα είναι ότι αφού δεν πέρασε στη Βουλή αυτή η ρύθμιση, λόγω της πίεσης του ΣΥΡΙΖΑ και των μεγάλων αντιδράσεων μέσα στους κυβερνητικούς βουλευτές εξαιτίας της κοινωνικής κατακραυγής, τότε μπορεί πολύ περισσότερο να μην εγκριθεί από τη Βουλή το προετοιμαζόμενο κυβερνητικό πακέτο των μέτρων σκληρής λιτότητας που υπερβαίνει τα 12 δισ. ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να θέσει ως ρεαλιστικό στόχο αυτό το πακέτο να μην περάσει από τη Βουλή. Να ματαιωθεί και να ακυρωθεί, κάτι που είναι εφικτό, εφόσον όλη η Αριστερά με πρωτοπόρο τον ΣΥΡΙΖΑ δώσει με συνέπεια τη μάχη και ταυτόχρονα παλεύει όχι μόνο μέσα στη Βουλή, αλλά πρώτα απ’ όλα μέσα στην κοινωνία, μέσα σε μεγάλους αγώνες, με κορύφωση τη γενική απεργία».
