• Ιδιωτικοποίηση του επιβατικού και εμπορευματικού έργου με την πώληση του 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και την εκχώρηση του μάνατζμεντ σε στρατηγικό επενδυτή.
• Πώληση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ, αλλά και άλλων περιουσιακών στοιχείων του, όπως το τροχαίο υλικό, μηχανήματα κ.ά.
• Εγκατάλειψη και κλείσιμο με την κατάργηση δρομολογίων του περιφερειακού δικτύου Πελοποννήσου, Θεσσαλίας και Μακεδονίας.
• Κλείσιμο των παραγωγικών μονάδων του ΟΣΕ, παραχώρηση των εμπορευματικών σταθμών (Θριάσιο, Θεσσαλονίκη).
Για τους εργαζόμενους του οργανισμού τα σχέδια προβλέπουν αποχώρηση 3.000 σιδηροδρομικών με εθελοντικές και υποχρεωτικές μετατάξεις, ενώ το προσωπικό που θα παραμείνει, θα εργάζεται κάτω από νέο μισθολογικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να μειωθούν οι δαπάνες της επιχείρησης.
Και όλο αυτό το βαφτίζουν εξυγίανση του ΟΣΕ και το επενδύουν με τα γνωστά από την υπόθεση της Ολυμπιακής επιχειρήματα περί φεσώματος του ελληνικού δημοσίου και τα διαχεόμενα ψεύδη περί ευθύνης των εργαζομένων.
Επιχείρηση απαξίωσης και φθοράς
Άλλωστε οι ίδιοι οι υπεύθυνοι υπουργοί τα τελευταία χρόνια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν παραδεχτεί ότι το έλλειμμα του ΟΣΕ οφείλεται σε μια σειρά ενέργειες των διοικήσεων και στις πολιτικές που εφαρμόστηκαν.
Είναι χαρακτηριστικά όσα απαριθμούνται σε ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Σιδηροδρομικών Δυτικής Αττικής προς το επιβατικό κοινό:
1. Έστησαν δέκα θυγατρικές που, αφού τις πληρώσαμε, τις έκλεισαν.
2. Νοίκιασαν τρένα για δυο χρόνια και με το κόστος ενοικίασης θα τα είχαν αγοράσει.
3. Αγόρασαν 160 βαγόνια το 2004 από τον Κιολεΐδη και από το 2008 κυκλοφορούν μόνο τα 80.
4. Ξόδεψαν δισ. για το σιδηρόδρομο Κρυονέρι–Αγρίνιο που ποτέ δεν λειτούργησε.
5. Κλέβουν τα καλώδια του ΟΣΕ (ηλεκτροκίνησης – σηματοδότησης) και με την επανατοποθέτηση το κόστος ανέρχεται στα δέκα εκατομμύρια.
6. Δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός για τα εισιτήρια του Προαστιακού (75% των επιβατών χωρίς εισιτήριο).
7. Προκλητικά χαμηλά κόμιστρα σε μεγαλοεπιχειρηματίες για μεταφορά εμπορευμάτων, της τάξης των 5-10 ευρώ τον τόνο μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
8. Συμβάσεις με Ελληνικά Ναυπηγεία (βλέπε Siemens).
Ειδικά για το τελευταίο αντιγράφουμε από ρεπορτάζ της εφημερίδας Μακεδονία (9/6): «Εννέα ηλεκτράμαξες που αγοράστηκαν από τη Siemens, μαζί με μια πεντάδυμη ηλεκτρική αυτοκινητάμαξα, εγκαταλειμμένες στη φθορά του χρόνου παραμένουν αχρησιμοποίητες εδώ και οκτώ χρόνια στις ράγες του σταθμού της Ειδομένης. Οι εννέα ηλεκτράμαξες κόστισαν 30 εκατ. ευρώ και η πεντάδυμη, που προοριζόταν για τον προαστιακό της Αθήνας, 7 εκατ. ευρώ. Η ακινησία των ηλεκτραμαξών που προμηθεύτηκε ο ΟΣΕ αποτελεί μια πτυχή των σκανδάλων και έχει τις ρίζες της στις ύποπτες προγραμματικές συμβάσεις με τη Siemens».
Για το θέμα του ΟΣΕ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παν. Λαφαζάνης κατέθεσε και σχετική ερώτηση στη Βουλή (9/6).
