Προϊούσης της πανδημίας το σύστημα των Δυνατών κάνει τη δουλίτσα του. Γραφεία «εύπορης πελατείας» διαθέτουν στο εσωτερικό των υποκαταστημάτων τους οι Τράπεζες. Βεβαίως τα έχουν καθιερώσει πριν από την πανδημία, αλλά και η κρίση πανδημία ήταν και είναι για τους πολίτες και τα πολιτεύματα.
Άλλωστε, τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις που το σύστημα θα κατόρθωνε σε δέκα χρόνια τις πέτυχε σε μόλις δύο»! (Times Νέας Υόρκης)
Μα, θα έλεγε κανείς, τα επόμενα δέκα χρόνια το σύστημα των Δυνατών θα έκανε αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις; Γιατί όχι; Βλέπετε κάτι που θα μπορούσε να εμποδίσει τους Δυνατούς; Μάλλον όχι! Εκτός ίσως από έναν γενικευμένο πόλεμο που θα τα έκανε όλα μαλλιά κουβάρια, μάλλον τίποτε άλλο. Τα κινήματα (όσα υπάρχουν) έχουν πολύ βολικούς για το σύστημα στόχους, η Αριστερά έχει από χρόνια στην πλειονότητά της ενσωματωθεί – ποιος να αντισταθεί; Οι ακροδεξιοί με τη βοήθεια των Ανουνάκι;
Και για εμάς τους αριστερούς που δεν ενσωματώθηκαν, η ύπαρξη και η δράση της Ακροδεξιάς είναι διπλή ντροπή. Πρώτον, γνωρίζουμε χωρίς να κάνουμε τίποτα για αυτό, ότι η ρητορική των ακροδεξιών είναι χρήσιμη στις ελίτ: για παράδειγμα, κατ’ αυτούς, οι ακροδεξιοί ταυτίζονται με τους αντιεμβολιαστές, οι αντιεμβολιαστές με τους αγανακτισμένους κι όλα γίνονται ένας χυλός – η χαρά της προπαγάνδας.
Δεύτερη ντροπή για εμάς, τους αριστερούς που δεν ενσωματώθηκαν, που δεν προσκύνησαν, είναι το γεγονός ότι δεν μπορούμε να απευθυνθούμε σε αυτούς που επηρεάζει ή λεηλατεί η Ακροδεξιά. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με αυτούς τους πολίτες, οι μισοί από μας τους βρίζουν, άλλοι τους περιφρονούν και όλοι μαζί κλίνουμε τον σεχταρισμό σε όλες τις πτώσεις – ω σεχταρισμέ.
………………
Πότε γίναμε έτσι; – αυτοί που έγιναν! –διότι δεν γίναμε όλοι– όμως μας παίρνει όλους η μπάλα. Για να μην πάω πολύ πίσω και να μείνω μόνο στην Ελλάδα, σεχταριστές έγιναν, όσοι έγιναν, από τα ψέματα και την καθαρότητα.
Κι έτσι, για να παραφράσουμε τον Μαρξ, «όλα τα ανθρώπινα μας έγιναν ξένα».
Ο ΣΥΡΙΖΑ μούρλανε τον κοσμάκη στα ψέματα, ενώ άλλες εκδοχές της Αριστεράς στο βρίσιμο και την απόρριψη – ω της αλαζονείας! Το κανονάρχειν από άμβωνος, ο αναχωρητισμός και «το μοναστήρι να ’ναι καλά» πάνε σύννεφο! Και συναγωνίζονται την αλαζονεία και την αδιαφορία εκείνων των διανοουμένων που ξέχασαν (οι περισσότεροι επί χρυσίο) ότι οι άνθρωποι μυρίζουν ανθρωπίλα.
Συνελόντι ειπείν λοιπόν, το σύστημα των Δυνατών κάνει δουλίτσα, «γραφεία εύπορης πελατείας» στις τράπεζες – οι πληβείοι στην ουρά ή έξω από το υποκατάστημα. Απαρτχάιντ, – ναι, ανεπαισθήτως και παντού, αλλού υποβόσκον αλλού εμφανώς, ώσπου θεόρατο να επιβληθεί παντού.
Υγεία για τους πλούσιους, η διαχείριση της πανδημίας μπίζνα κολοσσιαίων διαστάσεων, εργαζόμενοι-δούλοι. Οι πλειοψηφούντες, οπαδοί εταιρειών και πελάτες πολιτικάντηδων, οι μειοψηφούντες, θηράματα (που συχνά διά του διαίρει και βασίλευε τρώγονται μεταξύ τους) και έτσι όλα για τους πολλούς πάνε από το κακό στο χειρότερο.
***
Εκ των πραγμάτων (αν η Ιστορία συνεχίζει να διέπεται από τους ίδιους νόμους) θα υπάρξει αντίδραση-αντίσταση-(επ)ανάσταση. Από ποιους; Πώς; Και πότε; Τι να σας πω; Απ’ τους Ανουνάκι; Τα ρομπότ; Το προλεταριάτο (μεγαλύτερο και φτωχότερο από ποτέ); Πάντως όχι
από τους αριστερούς που τρώνε τα συκώτια των αριστερών, των δεξιών, των ακροδεξιών και όσων δεν είναι τόσο ευήθεις ώστε να πιστεύουν ότι Μνημόνια, Πρέσπες, ΗΠΑ, Γερμανία, Αμάθεια και Αποβλάκωση είναι ένα χαρμάνι που μπορούμε να πίνουμε χωρίς να τινάζουμε τα πέταλα (κι όλα τ’ άλλα στον αέρα)…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
2•XII•2021
