Άκρως αποκαλυπτικό το επεισόδιο στο Πάντειο.
Δυο μέρες μετά την απεργία της 15ης Δεκέμβρη, η ηγεσία του ΚΚΕ ξεκίνησε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στην υπόλοιπη Αριστερά! Το επεισόδιο στο Πάντειο, με τα μέλη της ΚΝΕ να «εξαφανίζουν» το τραπεζάκι του σχήματος της ΕΑΑΚ τοποθετώντας στη θέση του τιμητική πλακέτα της ΚΝΕ για τη φοιτήτρια Σωτηρία Βασιλακοπούλου ήταν η αρχή. Όταν την άλλη μέρα τα ΕΑΑΚ ξανάστησαν το τραπεζάκι τους και παρέδωσαν την πλακέτα στην ΚΝΕ για να την τοποθετήσει σε άλλο χώρο της σχολής, η απάντηση ήρθε με ξύλο, τραμπουκισμούς και μια ανακοίνωση της ΚΝΕ που ξεπερνά κάθε προηγούμενο, ταυτίζοντας τα ΕΑΑΚ με τους ΕΚΟΦίτες, τα Ες-Ες, τους Χρυσαυγίτες και τοποθετώντας τα στην πρωτοπορία της αντι-κομμουνιστικής εκστρατείας!
Η συνέχεια αποκαλύπτει ακόμη περισσότερα: το θέμα αναδείχτηκε σε κεντρική μάχη της ΚΝΕ πανελλαδικά. Περισσότερα από 80 σωματεία και επιτροπές του ΠΑΜΕ έχουν εκδώσει ανακοινώσεις καταδίκης των ΕΚΟΦιτών των ΕΑΑΚ(!), ενώ τα πογκρόμ της ΚΝΕ σε πολλές σχολές της Ελλάδας έχουν στείλει μέλη της ΕΑΑΚ στο νοσοκομείο!
Η «θεωρητική» υποστήριξη ήρθε με το άρθρο του Δ. Γόντικα στον Ριζοσπάστη (21/12/10) στο οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σήμερα, μπροστά στην άνοδο της ταξικής πάλης, μπροστά στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού, συνδικαλιστικού κινήματος και άνοδο του ρόλου του ΚΚΕ στην πολιτική πάλη, επιλέγεται, για άλλη μια φορά, η χρησιμοποίηση του οπορτουνιστικού χώρου, από τα διάφορα διαλυμένα κομμάτια του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ ως τις διάφορες γκρούπες, συχνά ετερόκλητες που απαρτίζουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. (…) Είναι σχέδιο. Δε σημαίνει, για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, ότι όλοι όσοι ακολουθούν αυτές τις δυνάμεις είναι πράκτορες ή άνθρωποι στην υπηρεσία της αστικής τάξης. Το ότι αυτός ο χώρος κηδεμονεύεται και είναι υπονομευόμενος από διάφορα κέντρα είναι πέρα για πέρα βέβαιο».
Είναι εμφανές ότι υπάρχουν διεργασίες στο εσωτερικό του ΚΚΕ. Την ίδια στιγμή που δεκάδες μέλη εξεγείρονται απέναντι στην αδιέξοδη σεχταριστική γραμμή του, προφανώς η ηγεσία του θέλει να ορθώσει αδιαπέραστα τείχη ανάμεσα σε αυτόν τον κόσμο και την υπόλοιπη αριστερά.
Είναι κρίμα, ωστόσο, που, σε αυτή την αδιέξοδη τακτική, επιλέγει να καπηλευτεί τη μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, που έπεσε νεκρή στην πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ τον Ιούλη του 1980. Οι τραμπούκικες επιθέσεις και οι γηπεδικές συμπεριφορές όχι μόνο δεν δικαιώνουν, αλλά αμαυρώνουν τη μνήμη της. Στο θέμα θα επανέλθουμε.
