Ο φόβος της κυβέρνησης

Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση χειροτερεύουν δραματικά την κατάσταση του ελληνικού λαού ως σύνολο με τρανταχτά παραδείγματα το συνταξιοδοτικό και την αύξηση της φορολογίας. Ταυτόχρονα, χειροτερεύει δραματικά και η κατάσταση επιμέρους κοινωνικών ομάδων, π.χ. φορτηγατζήδες και «κλειστά» επαγγέλματα.

Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για τα μεν πρώτα αφορά μια γενική, συναισθηματική σχεδόν, επίκληση να κάνουν όλοι θυσίες για να βγούμε από την κρίση. Στη δε δεύτερη είναι επιθετική, ρίχνει λάσπη στην εκάστοτε ομάδα, την καταστέλλει και προσπαθεί να στρέψει ολόκληρη την κοινωνία ενάντια σε κάθε αντίσταση που προβάλλει. Στα μεν πρώτα προβάλλονται ως φυσικό φαινόμενο, η δε δεύτερη αποτελεί εφαρμογή της γενικής αρχής «διαίρει και βασίλευε».
Σε αυτές τις συνθήκες, η άνοδος των κινητοποιήσεων είναι μια λογική εξέλιξη. Η γενικευμένη αποχή στις τελευταίες εκλογές είναι ένας δείκτης απώλειας της κοινωνικής συναίνεσης. Αυτό στο βαθμό που δεν εκφράζεται σε μια άλλη προοπτική είναι διαχειρίσιμο από την πλευρά της κυβέρνησης. Πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα με τις μαζικότατες διαδηλώσεις και απεργίες, η απάντηση των οποίων βρίσκεται στην απλόχερη καταστολή και στην πολιτική επιστράτευση αντίστοιχα. Όσο για τους επιμέρους αγώνες που εκδηλώνονται είναι διαχειρίσιμοι στο βαθμό που παραμένουν επιμέρους και ξεκομμένοι. Από την ανάποδη, εδώ ακριβώς βρίσκεται και ο φόβος της κυβέρνησης και της ίδιας της τρόικας η οποία ασκεί, επί της ουσίας, την πραγματική διακυβέρνηση : μην τυχόν και συναντηθούν, συντονιστούν οι διάφοροι επιμέρους χώροι που πλήττονται. Θα αποτελούσε πραγματικό τρόμο να βρεθούν στον αγώνα οι κάτοικοι της Κερατέας, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι φαρμακοποιοί, οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να συναντηθεί η αποφασιστικότητα των επιμέρους με την γενική πολιτική πίεση του όλου.
Ακριβώς για αυτό είναι εξαιρετικά σημαντική η πρωτοβουλία που πήραν οι επιτροπές Ακρίβεια-STOP να καλέσουν τοπικές επιτροπές, δημοτικά και περιφερειακά σχήματα, σωματεία εργαζομένων, τον δικηγορικό σύλλογο σε κοινό αγώνα ενάντια στις αυξήσεις των εισιτηρίων του ΟΑΣΘ. Μάλιστα, το πνεύμα συνεννόησης και συντονισμού που επικράτησε δίνει ιδιαίτερα ελπιδοφόρα μηνύματα για νικηφόρα εξέλιξη του. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μπορεί να λειτουργήσει ως παράδειγμα για την αρχή της οικοδόμησης Μετώπου ενάντια στο Μνημόνιο. Αυτό πραγματικά είναι αναγκαίο ώστε να αποτελέσουμε αποτελεσματικό, και εν τέλει νικηφόρο, αντίπαλο όχι μόνο στη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και στην τρόικα.

Σχόλια