Η εκδήλωση του νεοπαγούς Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα στις 17-18 Ιουνίου φαίνεται πως πέρα από μνημείο ΝΑΤΟφροσύνης και υποτέλειας θα αποτελέσει και μια στιγμή ανακατέματος της κατάστασης στην κεντροαριστερά. Στη Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, όπως ονομάζεται η εκδήλωση του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα, καλεσμένοι πέρα από τους παράγοντες του εξωτερικού θα είναι και οι αρχηγοί των τριών μεγάλων κομμάτων αλλά του παλιού ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή θα πάρει μέρος και η Νέα Αριστερά με την οποία ο Στ. Κασσελάκης έχει τραβήξει κόκκινες γραμμές – που όμως όλες αυτές οι πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται περήφανες για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Βέβαια η πρόσκληση των αρχηγών της όλης κεντροαριστεράς διόλου τυχαία δεν είναι καθώς συνάδει πλήρως με τις αναδιατάξεις και τις συγκλίσεις που έτσι κι αλλιώς θέλει να προωθήσει ο Α. Τσίπρας σε αυτό τον χώρο – με εμφανώς δυσαρεστημένο τον Στ. Κασσελάκη ο οποίος θεωρεί ότι ο ρόλος υποσκάπτεται σημαντικά. Άλλωστε πέρα από τις κοινές προκλήσεις. ο Α. Τσίπρας έχει κάνει τον τελευταίο καιρό κοινές εμφανίσεις τόσο με τον Ν. Ανδρουλάκη όσο και με τους Γ. Παπανδρέου και Θ. Ρουσόπουλο – για μη πολιτικούς σκοπούς πάντα. Ωστόσο ακόμη κι έτσι, το μήνυμα που δίνεται είναι σαφές και διατυπώθηκε και ρητά από την κοινή επιστολή Ζάεφ-Τσίπρα που έπειτα από το «Λαϊκό Μέτωπο» στη Γαλλία, καλεί στη δημιουργία μετώπων κατά της ακροδεξιάς στην Ε.Ε. Αυτή άλλωστε τη γραμμή υποστηρίζουν και οι δηλώσεις Χρ. Σπίρτζη που αναγνωρίζουν στον Α. Τσίπρα όχι μόνο τη δυνατότητα να ηγηθεί μιας ενωμένης κεντροαριστεράς αλλά και την ιστορική –άκουσον, άκουσουν!– ευθύνη για την ένωση του προοδευτικού χώρου.
Από την άλλη, σε κάτι τέτοιες συναθροίσεις χτίζεται η «Ακραία Ευρώπη» και συνδιαλέγονται τα κονκλάβια που αποφασίζουν περισσότερο πόλεμο, περισσότερη πολεμική οικονομία και ενσωμάτωση των ακροδεξιών δυνάμεων – ένα τέτοιο κονκλάβιο είναι και το Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα που μεθαύριο έχει πρεμιέρα με βραβεία Πρεσπών μάλιστα. Βεβαια ο Αλέξης Τσίπρας ούτε για μια στιγμή νοιάζεται για το τι ευθύνες φέρει για το 2015 (Δημοψήφισμα), για το 2016 (συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για μεταναστευτικό), αλλά και για το 2018 (Συμφωνία των Πρεσπών). Δεν νοιάζεται καθόλου για το ξεφτίλισμα της λέξης «αριστερά», δεν νοιάζεται καθόλου πώς άνοιξε ο δρόμος για την αυτοδυναμία της Ν.Δ. το 2019, δεν νοιάζεται καθόλου για το σκορ 41-20 πριν έναν χρόνο και φυσικά δεν λέει κουβέντα για το «πακέτο Κασσελάκη» που έφερε ο ίδιος από τις ΗΠΑ. Έχει όμως το ινστιτούτο του, αυτή τη μεγαλοφυή ιδέα ενός πλήρως αποτυχημένου και αναξιόπιστου πολιτικού που συνεχίζει να ανακατεύει την κεντροαριστερή κουτάλα και φυσικά αξιοποιείται από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. σε όλους τους σχεδιασμούς.
Από την άλλη έχουμε και τον Στέφανο Κασσελάκη, που σύμφωνα με δημοσιεύματα, φαίνεται και αυτός έτοιμος με τη σειρά του να ιδρύσει το δικό του ινστιτούτο με την ονομασία Center for European Progress (Κέντρο για την Ευρωπαϊκή Πρόοδο). Μπορεί ο διαγκωνισμός εντός της κεντροαριστέρας να αποκτά ακόμη και γκροτέσκες διαστάσεις, ωστόσο είναι βέβαιο πως την επόμενη περίοδο θα υπάρξουν εξελίξεις. Όσο για το πρόσημο τους, η εκδήλωση του Ινστιτούτου Τσίπρα, που θα δώσει το Βραβείο Πρεσπών (δηλαδή το βραβείο του ΝΑΤΟ για τα Βαλκάνια) στον Μ. Νίμιτς, όπου πέρα από το διεθνές ΝΑΤΟϊκό προσωπικό φαίνεται πως θα μαζέψει και την «Εθνική ομάδα ΝΑΤΟ» είναι πέρα για πέρα ενδεικτική.
