Ξέρετε όμως τι γίνεται… όσοι βγαίνουν από το Σύριζα στα κανάλια… δεν εξηγούν καλά για ποιο λόγο έχουν αντίθετη θέση με την κυβέρνηση και μπερδευόμαστε. Και εντάξει, κάποιοι μπορούμε να μπούμε στο διαδίκτυο και να ψάξουμε… δεν μπορούν να το κάνουν όμως όλοι και μένουν με απορίες…
Vivi Kalogria,
facebook, 27 Νοεμβρίου ’13
Το blitzkrieg από τη μεριά της κυβέρνησης συνεχίζεται. Το εφάρμοσαν με μεγάλη επιτυχία οι Γερμανοί στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αιφνιδιαστική επίθεση με ισχυρές δυνάμεις για συντριπτικό χτύπημα του αντιπάλου, σε διάφορα μέτωπα, απρόβλεπτα και ακανόνιστα. Οι επιδρομές στις καταλήψεις, το κλείσιμο σχολείων και οι απολύσεις εκπαιδευτικών, το μαύρο στην ΕΡΤ, οι διώξεις των χρυσαυγιτών, η αποδυνάμωση των πανεπιστημίων, το κλείσιμο νοσοκομείων κι από κοντά τα φάρμακα. Η κυβέρνηση, μετά τις «πλατείες» και τις εκλογές, έλαβε το «μήνυμα» και αναδιαμόρφωσε την τακτική της. Έκτοτε, διατηρεί σχεδόν την απόλυτη πρωτοβουλία των κινήσεων, παρ’ όλη τη δυσμενή θέση που βρίσκεται εξαιτίας των αλλεπάλληλων εγκλημάτων που διαπράττει σε βάρος της κοινωνίας και της χώρας. Η πτώση της δημοτικότητάς της, οι διαρροές βουλευτών, τα κακά οικονομικά αποτελέσματα κ.λπ. δεν κρύβονται. Αλλά και οι μνημονιακοί δεν το βάζουν κάτω. Καθορίζουν τις ενέργειές τους εντοπίζοντας τα αδύνατα σημεία της κοινωνίας και των πολιτικών τους αντιπάλων. Κι εκεί χτυπούν. Όπως οι ναζί στρατηγοί. Μπλίτζκριγκ όχι μόνο γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή, αλλά και γιατί έχουν διαπιστώσει ότι ο αντίπαλος κάθε φορά ψάχνεται πώς θα αντιδράσει και μέχρι να το βρει, το θέμα έχει κλείσει. Σάρωσε με τα φάρμακα ο Άδωνης. Βγήκε στα κανάλια και τους πήρε αμπάριζα όλους. Κεραυνοβόλησε την αντιπολίτευση. Και μέχρι οι απέναντί του να συνέλθουν, είχε κερδίσει τις εντυπώσεις, σαν να είχε δίκιο. Έτσι έσυρε και τη ΔΗΜΑΡ που βλέπει τα ποσοστά της να πέφτουν και τη συνοχή της να αποτελεί ανέκδοτο. Τα κατάφερε όχι γιατί είναι έξυπνος, αλλά γιατί ως εντελώς αμοραλιστής και τυχοδιώκτης, μπορεί να εφαρμόζει το μπλιτζκριγκ με άνεση, θράσος και τσαμπουκά. Τι έχει άλλωστε να χάσει ο λούζερ;
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται τις δυσχέρειες που έχει η αντιπολίτευση, αλλά απογοητεύεται κιόλας από τη διαχείριση των ζητημάτων. Είτε την πιάνει απροετοίμαστη είτε τη βρίσκει να αντιδράει με καθυστέρηση είτε να αντιπολιτεύεται χωρίς επεξεργασία και, το χειρότερο, χωρίς συνέχεια. Διστάζει ο κόσμος να ακολουθήσει τις αγωνιστικές παραινέσεις της Αριστεράς. Κάνε αυτό και μετά… σώσε τον εαυτό σου μόνος σου. Όσο και να στήριξε το ΚΚΕ την απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία, στο τέλος οι εργάτες ένιωσαν ότι όλο το βάρος έπεφτε πάνω τους και λύγισαν. Κάπως έτσι έγινε και με τα χαράτσια. Μην πληρώνετε, μην πληρώνετε, αλλά όταν πήγαν τα χαράτσια από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ στις εφορίες, ούτε μιλιά ούτε ακρόαση. Σύνθετα ζητήματα, που δεν αντιμετωπίστηκαν με την αναγκαία σύνεση και πρόβλεψη.
Η παλαιάς κοπής Αριστερά συχνά σκέφτεται και λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσε τις τελευταίες δεκαετίες και αρνείται να ανανεωθεί σε αναλύσεις, επιχειρήματα, προτάσεις, τακτικές και πρόσωπα. Οι μηχανισμοί δυνάμωσαν αντί να αποδυναμωθούν, η γραφειοκρατία επεκτείνεται αντί να συρρικνωθεί, ο καριερισμός αναπτύσσεται αντί να αποκλειστεί. Το μεν ΚΚΕ ασχολείται με την αποκαθήλωση του Φλωράκη, ο δε ΣΥΡΙΖΑ με την αποκαθήλωση του Τατσόπουλου. Βέβαια, δεν είναι το μόνο που κάνει η Αριστερά, αλλά, καλύτερα, αντί να ευλογάμε τα γένια μας, να βλέπουμε που χωλαίνουμε, που κολλάμε, να επιδιορθώνουμε και να προχωράμε. Πολύς κόσμος της Αριστεράς δουλεύει και μοχθεί σε διάφορα μέτωπα, αλλά οι ενασχολήσεις του κέντρου, δείχνουν ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ή αργούν ν’ αλλάξουν, ακόμα κι όταν από την ειρήνη έχουμε κιόλας περάσει στον πόλεμο.
Πώς θα αντιμετωπίσουμε, λοιπόν, το μπλίτζκριγκ; Αντί να στρωθούμε μέρα-νύχτα για να καταστρώσουμε ένα σχέδιο με βάση αφενός τις πιο επιτακτικές ανάγκες της κοινωνίας και αφετέρου τις τακτικές και τις αδυναμίες των αντιπάλων μας, συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που είναι πιο εύκολο κι αυτό που συνηθίσαμε να κάνουμε, ακόμα κι αν είναι αναποτελεσματικό, από τους αντιεξουσιαστές μέχρι το ΚΚΕ. Και στον ΣΥΡΙΖΑ, οι ίδιοι και οι ίδιοι στις τηλεοράσεις των εργολάβων από τα ξημερώματα μέχρι τις μεταμεσονύχτιες ώρες, ενώ τα αναξιοποίητα μέλη εξωθούνται σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις όχι για να ενισχυθεί η δημοκρατία, αλλά για εδραιώσουν και να μεγαλώσουν τον έλεγχό τους στο νέο φορέα οι μηχανισμοί.
Η κυβέρνηση, παρασυρμένη από το χώρο που της δημιουργεί το μούδιασμα που προκαλεί το σοκ των μέτρων στην κοινωνία, από την ξένη στήριξη, από τις επιτυχίες της στον τομέα της προπαγάνδας και από τη φανερή υστέρηση των αντιπάλων πολιτικών δυνάμεων, φαίνεται να πιστεύει στη μακροημέρευσή της. Θα επιμείνει στις αιφνιδιαστικές επιθέσεις, ξεχνώντας ότι, στο τέλος, οι ναζί ηττήθηκαν, γιατί άνοιξαν πάρα πολλά μέτωπα, συσπείρωσαν τους πάντες απέναντί τους και ξεχείλωσαν. Αλλά αυτό που αναποδογύρισε την τροπή του πολέμου ήταν ότι οι αντίπαλοι των Γερμανών και των συμμάχων τους, μετά τους πρώτους αιφνιδιασμούς, δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Με πρώτη-πρώτη της Σοβιετική Ένωση, συνήλθαν, ανασυντάχθηκαν και αντεπιτέθηκαν. Μπορεί, άραγε, τηρουμένων των αναλογιών, να συμβεί το ίδιο και στις μέρες μας; Να πάψουμε να αιφνιδιαζόμαστε και να αντεπιτεθούμε; Έχουμε το μυαλό και τη θέληση; Θα δείξει…
Κρούων
Γκαούρ
