«Δεν τον πάω καθόλου τον χοντρό – Αν τον δω κρεμασμένο, δεν θα κόψω το σχοινί». Αυτή ήταν η δήλωση του Γιάννη Μπουτάρη για τον υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο. Η δήλωση δεν με εξέπληξε. Με εξέπληξε το γεγονός πως κάποιοι σοκαρίστηκαν. Όμως αυτό δεν θέλει πάντα ο μπάρμπα Γιάννης; Αυτό δεν επιζητά; Να «σοκάρει». Κι έτσι ξέροντας καλά τα αντανακλαστικά της κοινής γνώμης το κάνει συνέχεια.
Σε άλλη περίπτωση θα μπορούσε κάποιος να πει πως ο δήμαρχος δεν φοβάται να πει τη γνώμη του ανοιχτά κι έχει το θάρρος να συγκρούεται με την κοινή γνώμη. Να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα γιατί το επιβάλλει η συνείδησή του. Όμως δεν είναι έτσι.
Ο Γιάννης Μπουτάρης όταν εκλέχθηκε έδωσε ανάσα στην πόλη. Ίσως η δραματική εμπειρία με τη δημαρχία Παπαγεωργόπουλου και των προκατόχων του έριξε τον πήχη χαμηλά. Οποιαδήποτε αλλαγή θα έδινε ελπίδα προοπτικής στην πόλη. Έπειτα από αρκετά χρόνια διοίκησης του Δήμου από ό,τι πιο συντηρητικό, καθυστερημένο και διαπλεκόμενο θα φάνταζε επαναστατικό.
Όμως, ποιος πραγματικά ήταν ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης; Ένας τίμιος αστός. Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος. Ένας χορτασμένος κοσμοπολίτης. Τι δείχνει να είναι σήμερα; Ένα κουρασμένο γεροντάκι, δίχως όραμα, που το μοναδικό του άγχος είναι να βρίσκεται στην επικαιρότητα. Ξέρει πολύ καλά να το πετυχαίνει έχοντας σαν σύμμαχο τα αμαρτωλά ΜΜΕ. Ξέρει πώς θα προκαλέσει με δηλώσεις για θέματα δευτερεύοντα. Αυτά που δεν θίγουν κανένα πολιτικό ζήτημα. Αυτά που δεν σπάνε αυγά. Και το κάνει μιλώντας για την γκέι παρέλαση, για το σπίτι του Κεμάλ, για την εβραϊκή κοινότητα. Ποντάροντας στα συντηρητικά ανακλαστικά του πιο καθυστερημένου κομματιού της πόλης που κυριαρχεί κυρίως στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Έτσι πετυχαίνει να δείχνει υπερεπαναστάτης και να έχει άπλετη δημοσιότητα. Ως πότε όμως το σκουλαρίκι, το τατουάζ, οι γυμνές φωτογραφήσεις και η ροκ εμφάνιση θα κρύβουν τη γύμνια του δημάρχου;
Γιατί, τι άλλο εκτός από γύμνια είναι η παραδοχή του και το κλαψιάρικο παραπονεμένο βλέμμα του όταν κατηγορούσε τους εργολάβους του μετρό γιατί δεν του έδειχναν τα σχέδια; Ότι δεν τον ενημέρωναν για τα χρονοδιαγράμματα και την πορεία που θα ακολουθούσε; Και τι έκανε εκτός από το να παραπονιέται σαν παιδάκι που δεν το παίζουνε; Μήπως τους σταμάτησε; Μήπως ξεσήκωσε τον τόπο; Μήπως οργάνωσε τον κόσμο της Θεσσαλονίκης για διεκδίκηση των αυτονόητων; Όχι, απλά δήλωσε την αδυναμία του.
Η πόλη σήμερα είναι βρώμικη, με γειτονιές στα ανατολικά και δυτικά της που υποβαθμίστηκαν και φυτοζωούν. Με κακή συγκοινωνία, με αφόρητο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Με κατάληψη κάθε σπιθαμής πεζοδρομίου από παράνομα τραπεζοκαθίσματα που κάνουν αδύνατη την κυκλοφορία των πεζών.
Ο δήμαρχος όμως προτιμά να εμφανίζεται να κάνει δηλώσεις φωτοβολίδες και να αντιδρά σε οποιαδήποτε ακτιβίστικη δράση. Αξέχαστο το πλάνο της προσπάθειάς του να κατεβάσει πανό νεολαίων. Πλάνο που έδειχνε την αντίδραση ενός γερασμένου ανθρώπου που τα έβαζε με τη νεολαία.
Πολλοί πέσαν στην παγίδα να του κάνουν κριτική από τα αριστερά, για κάτι που δεν ήταν ποτέ. Ο Γιάννης Μπουτάρης κατά βάθος είναι ένας συντηρητικός άνθρωπος. Δυστυχώς, τα πολύχρωμα πουκάμισα και το νεανικό στυλ κρύβουν αυτό που πραγματικά είναι. Όμως η πόλη κουράστηκε Μπάρμπα Γιάννη γιατί εσύ την κούρασες με την ανυπαρξία σου.
* Το μπάρμπα Γιάννης δεν κρύβει την παραμικρή ειρωνεία. Εξάλλου, όλοι έχουμε κάποιο μπάρμπα στην οικογένεια που κάποια στιγμή μας απογοήτευσε.
www.facebook.com/TheodorosTselepis
