Του Arnljot Ask. Τα δεξιά κόμματα νίκησαν στις πρόσφατες εκλογές στη Νορβηγία. Το σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα κατάφερε να διατηρήσει τη πρώτη θέση κερδίζοντας 31% των ψήφων.
Ο μεγάλος νικητής ήταν το Συντηρητικό Κόμμα με 27% ακολουθούμενο από το μισο-ρατσιστικό λαϊκιστικό Προοδευτικό Κόμμα με 16%. Χαμένοι ήταν τα αριστερά κόμματα, κυρίως το Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα που οριακά ξεπέρασε το όριο του 4%. Το Κόκκινο Κόμμα δεν κατάφερε να εκλέξει βουλευτή στο Όσλο αποσπώντας μόνο 3,2% ενώ απαιτούνταν 3,7%. Την τελευταία εβδομάδα χάσαμε περίπου 2.000 ψήφους εξαιτίας της τακτικής να «διασωθούν» τα μεγαλύτερα αριστερά κόμματα.
Τα τρία κεντρώα κόμματα παρέμειναν σε χαμηλά επίπεδα της τάξης του 5-6%. Ωστόσο, τα δυο δεξιότερα από αυτά, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι, θα ασκήσουν κάποια επιρροή εφόσον η νέα κυβέρνηση θα στηριχτεί και σε αυτά.
Θα γίνουν σκληρές διαπραγματεύσεις σχετικά με το πρόγραμμα της νέας κεντροδεξιάς κυβέρνησης που θα σχηματιστεί τον Οκτώβριο, όταν ανοίξει το κοινοβούλιο. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως το Συντηρητικό Κόμμα θα έχει τον πρωθυπουργό. Η κυριότερη πολιτική αλλαγή είναι ότι το Προοδευτικό Κόμμα βρίσκεται πλέον σε θέση να επηρεάσει και ίσως να πάρει μέρος στην κυβέρνηση. Δεν θα ήταν ακριβές να πούμε πως πρόκειται για ένα νεοναζιστικό κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή. Ωστόσο θα πιέσουν για μια πιο περιοριστική μεταναστευτική πολιτική και θα συνασπιστούν με τους συντηρητικούς για περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στον δημόσιο τομέα και περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Επιδιώκουν επίσης τη μείωση την φόρων, ιδιαίτερα για τους καπιταλιστές και τις μεγάλες περιουσίες.
Ωστόσο, τα δυο δεξιά κόμματα πρέπει να έρθουν σε κάποιο συμβιβασμό με τα δυο κεντρώα κόμματα ώστε να σχηματίσουν πλειοψηφία. Υπάρχει η πιθανότητα η κυβέρνηση να σχηματιστεί μόνο από το Συντηρητικό Κόμμα με τους άλλους τρεις απλά ως κοινοβουλευτική στήριξη. Το Εργατικό Κόμμα καραδοκεί ώστε να εκμεταλλευτεί αυτή την αβεβαιότητα τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα αν υπάρξει διαφωνία στο δεξιό συνασπισμό.
Σε κάθε περίπτωση τα δυο δεξιά κόμματα έχουν τον πρώτο λόγο τώρα στη Νορβηγία. Το κράτος έχει πλουτίσει από τα πετροδόλαρα και οι μισθοί αυξάνονται κάθε χρόνο από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Αυτό κέντρισε τον ατομισμό και όχι την ταξική πάλη και την αλληλεγγύη. Ωστόσο, η αστική «ειρήνη» απειλείται τώρα γιατί η εθνική βιομηχανία είναι πολύ μονόπλευρη καθώς βασίζεται πάνω στην πετροχημική βιομηχανία και το βάθεμα της κρίσης στην Ε.Ε. επηρεάζει και τη Νορβηγία, ειδικότερα μέσα από τη Συμφωνία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ζώνης.
Τα αριστερά κόμματα πρέπει να πασχίσουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που έρχονται. Το κόμμα μας έχει ξεκινήσει μια καμπάνια στα συνδικάτα και στα κοινωνικά κινήματα για την Αλληλεγγύη για Όλους στην Ελλάδα. Η διεθνής αλληλεγγύη θα ωφελήσει την εθνική ταξική πάλη και θα αντιπαλέψει τη δεξιά ιδεολογία.
* Ο Arnljot Ask, είναι μέλος του Κόκκινου Κόμματος
της Νορβηγίας, Τμήμα Διεθνών Σχέσεων
