Με δύναμη από τα… κινήματα για ενιαίο μέτωπο

Του Χρήστου Παναγή. Από τα κινήματα ανυπακοής, αντίστασης και αλληλεγγύης, τις πλατείες και τις λαϊκές συνελεύσεις, τους μεγάλους απεργιακούς αγώνες, το δυνάμωμα σωματείων και συλλογικοτήτων… στην απαίτηση για τη συγκρότηση του μεγάλου μετώπου.

Κάποιες από τις αφετηρίες:
-Τρία χρόνια πριν, όταν στους εθνικούς μας δρόμους οι σταθμοί διοδίων ως φυλάκια κατοχής άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, ξεκίνησε το κίνημα ενάντια σε αυτό το «πρώτο» άδικο χαράτσι υπέρ των πολυεθνικών και των ντόπιων εργολάβων, ενάντια στο ξεπούλημα ενός ακόμα δημόσιου κοινωνικού αγαθού. Δημιουργήθηκαν δεκάδες επιτροπές σε όλη τη χώρα υιοθετώντας το σύνθημα «δεν πληρώνουμε», ανοίγουμε τις μπάρες και περνάμε ελεύθερα, έγινε πράξη το «όταν η αδικία γίνεται νόμος του κράτους, τότε η ανυπακοή είναι υποχρέωση των πολιτών».
-Λίγους μήνες πριν, όταν με τα χαράτσια των μνημονίων άρχισαν να ληστεύουν το ήδη μειωμένο εισόδημα των πολιτών ταΐζοντας το τέρας της χρεομηχανής, ταχύτατα παντού αναπτύχθηκαν νέες αντιστάσεις ανυπακοής και αλληλεγγύης με τις επιτροπές ενάντια στα χαράτσια να πληθαίνουν και να μαζικοποιούνται. Δεν πληρώνουμε γιατί δεν έχουμε, δεν πρέπει και δεν θέλουμε.
Τα κινήματα πολιτών για τα διόδια, τα χαράτσια, οι πλατείες και οι λαϊκές συνελεύσεις προχώρησαν σημαντικά την ενεργοποίηση των πολιτών και ως προς τη μαζικότητα και ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Με αμεσοδημοκρατικό τρόπο, κόσμος από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, συζητά, ακούει, εκφράζεται, διαμορφώνει πολιτικό λόγο χωρίς τη γνωστή «ξύλινη» γλώσσα των δογματισμών και των κόκκινων γραμμών. Αποφασίζει και δρα χωρίς την προκαθορισμένη από τα «πάνω γραμμή».
Ο κόσμος της εργασίας βγαίνει στο προσκήνιο και οι δυνατοί απεργιακοί αγώνες διαρκείας στο χώρο των ΜΜΕ, σε βιομηχανίες-βιοτεχνίες-επιχειρήσεις, διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά, στη ζωή! Γνωρίζουμε ή θυμόμαστε την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και τη συλλογική σκέψη και δράση. Ο κόσμος ζητά πραγματική Δημοκρατία, εκφράζεται με το σύνθημα «Κάτω η νέα Κατοχή!», απαιτεί να φύγουν όλοι όσοι μας οδήγησαν εδώ! Αντιλαμβάνεται την παγίδα του πολιτικού μας συστήματος, της αντιπροσωπευτικής μας «δημοκρατίας». Βλέπει κομμάτια του παζλ της Αριστεράς εγκλωβισμένα στον κυρίαρχο «στρατηγικό» στόχο της αύξησης της εκλογικής επιρροής. Οι μηχανισμοί άμυνας του συστήματος «χαϊδεύουν» τη συστημική Αριστερά, με ανεβασμένα «ποσοστά» οργανώνονται οι υποψηφιότητες, παζαρεύονται οι έδρες, περιχαρακώνεται ακόμα περισσότερο το «κόμμα». Ο νέος φέρελπις ταλαντούχος πρόεδρος και ο σοφός παλιός με τον ευπρεπή πολιτικό λόγο ανταγωνίζονται με διψήφια ποσοστά για τη δεύτερη θέση. Ετοιμάζονται να παίξουν με επικοινωνιακούς όρους το ήδη στημένο παιχνίδι, όπου η μετατόπιση των ψήφων-οπαδών ελέγχεται και χειραγωγείται από δελτία ειδήσεων και πρωτοσέλιδα.
Προσοχή σύντροφοι και συναγωνιστές! Σας παίρνουν φωτογραφία στο κάδρο του απαξιωμένου πολιτικού τους συστήματος, ενώ η κοινωνία βράζει και ολοένα περισσότεροι άνθρωποι ενεργοποιούνται στα κινήματα, στους χώρους δουλειάς, στις πλατείες, στις συλλογικότητες.
Περιμένουν το βήμα από την Αριστερά!
Αν όχι τώρα, πότε; Όλοι μαζί.
Αύριο κιόλας μέτωπο ανατροπής για πραγματική δημοκρατία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια!
Να φύγουν όλοι, όσοι μας οδήγησαν εδώ! Δουλειά για όλους! Όχι άλλη «σωτηρία»!
Όχι στη δανειακή σύμβαση, παύση πληρωμών του χρέους, φορολόγηση του πλούτου, δημόσια κοινωνικά αγαθά, εθνικοποίηση των τραπεζών, έλεγχος των κεφαλαίων, παραγωγική ανασυγκρότηση. Επιτροπές-συνελεύσεις του μετώπου παντού για ένα ενωτικό κάλεσμα που σίγουρα θα απελευθερώσει τεράστια δυναμική.
Είμαστε πολλοί! Χρειάζονται περισσότεροι!

Σχόλια