Η Θράκη κείται μακράν – όπως μακράν κείται και η Κύπρος, ακόμα δε πιο μακράν κείται ο απόδημος Ελληνισμός, από τη Μαριούπολη έως τη Βοστώνη και το Μοντεβιδέο.
Στη Θράκη η Τουρκία εφαρμόζει πολιτικές Κοσσοβοποίησης και στη συνέχεια Άνσλους, όπως έκανε η Γερμανία με την Αυστρία στα τέλη του ’30. Και η Αθήνα; Η Αθήνα
Γεραπετρίτης (ή Κατρούγκαλος) και… Διεθνές Δίκαιο! Ποιο Διεθνές Δίκαιο; Εκείνο που εφαρμόσθηκε στην Κύπρο το 1974 (κι έκτοτε), ή εκείνο που εφαρμόσθηκε στα Ίμια; Δεν υπάρχει Διεθνές Δίκαιο, υπάρχει Συσχετισμός Ισχύος, όπως απέδειξε ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας λόγου χάριν, ή αποδεικνύει η Τουρκολιβυκή Συμφωνία για τις ΑΟΖ. Όσο για την
Ελληνική Ισχύ, αυτή κείται επίσης μακράν στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας», παραδίδοντας αμυντικό οπλισμό της χώρας μας στην Ουκρανία, βρίσκεται στην «παραφροσύνη» του Στόλτενμπεργκ και του ΝΑΤΟ που αγγίζει πλέον το άνοιγμα των πυλών του πυρηνικού φρενοκομείου,
βρίσκεται στην αγορά οπλικών συστημάτων όχι στη βάση των αμυντικών αναγκών, αλλά των πολιτικών-εταιρικών-συμμαχικών επιλογών.
***
Διότι η λογική κείται μακράν, η δε λογική για το εθνικό συμφέρον κείται μακρύτερα. Η Τουρκία μας πετάει κοκαλάκια [ω ναι, θα δουλέψει κάποτε (;) η Θεολογική Σχολή της Χάλκης (!!)] και κάνει την Αγία Σοφία τζαμί. Και τη Μονή της Χώρας, ομοίως. Μας υποστηρίζει η Τουρκία εις όσα αφορούν τις κλοπές του Έλγιν, αλλά ξεριζώνει συστηματικώς την ελληνική παρουσία στην Ιστορία της Ανατολίας, από την Έφεσο έως την Καππαδοκία και από την Αντιόχεια έως τον Πόντο – αν και σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζεται να το κάνει η ίδια, το κάνουμε από μόνοι μας.
Η Τουρκία εμπαίζει τη χώρα μας με άνεση, διότι η Αθήνα προΐσταται ενός ετοιμοθάνατου προτεκτοράτου πρόθυμου να υποκύψει για να «επιζήσει» η καμαρίλα, που νέμεται όσα της επιτρέπουν οι εξ Εσπερίας Επικυρίαρχοι να νέμεται.
Όλα θυμίζουν, κατ’ αναλογίαν, την εποχή που οι Φράγκοι προετοίμασαν με την πρώτη Άλωση (1204) τη δεύτερη (1453). Όμως δεν έφταιγαν αυτοί, αυτοί τη δουλειά τους έκαναν. «Ο θρόνος των Καισάρων “έφταιγε” που στο μεταξύ είχε σαπίσει».
***
Όπως σήμερα έχει σαπίσει το ελληνικό κράτος από Διαπλοκή και Υποτέλεια! Με αποτέλεσμα να ζέχνει η χώρα από την παρακμή της και να σέρνεται το πολιτικό της σύστημα από καραγκιοζιλίκι σε καραγκιοζιλίκι.
Διότι ακόμα και η Ελλάδα μάλλον κείται μακράν από την Αθήνα. Μακράν κείται ο θεσσαλικός κάμπος, η κεκαυμένη Εύβοια, τα νησιά του Αιγαίου (που απορφανίζονται ακόμα κι απ’ τα κατσικάκια που τους δίνουν κυριαρχία) – ούτε για αργόμισθους φύλακες σε «θαλάσσια πάρκα» δεν κάνουμε πια. Εκτός κι αν πρόκειται για θαλάσσια πάρκα της Τουρκίας – εκεί παίζει να μας προσλάβουν οι Οσμανλήδες που χρειάζονται γκαρσόνια να σερβίρουν, μισοβυθισμένα στο νερό.
……………………………………………………………………….
Και το Μάτι μακράν κείται – και στο Μάτι (το όποιο Μάτι) θα ξανακαεί κόσμος και κοσμάκης! Διότι επτά (ολόκληρα) χρόνια μετά την Τραγωδία, ουδέν έργο υποδομής έχει γίνει εκεί – ούτε ένα!
Και τα Τέμπη θα ξανασυμβούν! Διότι οι σιδηρόδρομοι έχουν ιδιωτικοποιηθεί και διαμελισθεί σε διάφορες Εταιρείες που… εποπτεύει Ανεξάρτητη Αρχή η οποία ούτε Ανεξάρτητη είναι, ούτε έχει εκλεγεί, ούτε λογοδοτεί πουθενά! – πλην ίσως σε κάποια… ΜΚΟ, αναλόγου εκπάγλου καλλονής και κάλλους.
***
Κι έτσι καταλήγουμε στον ηρωικό Γιάννη (τι έχεις, Γιάννη; – τι ’χα πάντα) και στον ηρωικό Παντελή (τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου)…
Μόνο ο τάφος της Ελλάδας δεν κείται μακράν. Ούτε εκείνοι που της σκάβουν τον λάκκο.
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
20•VI•2024
