Η αποδιάρθρωση των εφοριών πρώτο βήμα για την ιδιωτικοποίηση.
Όλο το 2010 με αφορμή την «επιδίωξη» συγκέντρωσης των φόρων συναντάμε αναλύσεις, δημοσιεύματα, προτάσεις ειδικών, διαρροές πολιτικών με μια κοινή συνισταμένη: την αναδιάρθρωση των οικονομικών εφοριών. Σήμερα, παρόλο που οι εφοριακοί υπάλληλοι διεκπεραίωσαν (με όλες τις γνωστές γραφειοκρατικές παρενέργειες του μέτρου με τον τρόπο και τη σκοπιμότητα που λειτούργησε) την περαίωση, δουλεύοντας εντατικά για να εισφέρουν στα κρατικά ταμεία αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αναπαράγεται το μοντέλο της πλήρους ιδιωτικοποίησης των εφοριών, της συλλογής των φόρων μέσω των τραπεζών και τελικά της απόλυσης των εφοριακών.
Τα βήματα που γίνονται είναι ενδεικτικά. Η αναδιοργάνωση του υπουργείου Οικονομικών θα κλείσει 100 περίπου ΔΟΥ (από τις 290), χωρίς να προβλέπεται τι θα γίνει με τους εργαζόμενους. Στη θέση τους σχεδιάζουν οικονομικά ΚΕΠ, τα οποία θα στεγαστούν μαζί με τα άλλα ΚΕΠ.
Ενώ υποτίθεται ότι κάνουν αναδιάρθρωση προκήρυξαν θέσεις προϊσταμένων για τις ΔΟΥ που… κλείνουν. Άφησαν επί μήνες τις περισσότερες εφορίες χωρίς διευθυντές και υποδιευθυντές, την εποχή που υποτίθεται ότι γινόταν αγώνας για να συγκεντρωθούν έσοδα. Τελικά οι πληρώσεις των θέσεων έγιναν με το νόμο Ραγκούση με όργιο ευνοιοκρατίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τακτοποιήθηκαν ακόμα και υπάλληλοι που είναι υπόδικοι, οδηγώντας σε πλήρη απαξίωση ένα ολόκληρο κλάδο εργαζομένων.
Την πολυδιαφημισμένη περαίωση την έβγαλαν μέσω της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και όχι μέσω των ΔΟΥ (από εκεί προέκυψαν και τα τραγικά λάθη με την αποστολή σημειωμάτων ακόμα και σε… πεθαμένους) ως πείραμα παράκαμψης αυτών των υπηρεσιών.
Την 1η Δεκεμβρίου υπογράφηκε Προεδρικό Διάταγμα για την ίδρυση οικονομικής αστυνομίας με αρμοδιότητες το σύνολο σχεδόν των αρμοδιοτήτων που έχει σήμερα το ΣΔΟΕ.
Είναι προφανές ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο διάλυσης και κατάργησης του κλάδου. Η πλήρης απαξίωσή του όλο το προηγούμενο διάστημα, η ταύτιση του συνόλου των εργαζομένων με τη διαφθορά, η μη αντιμετώπιση υπαρκτών προβλημάτων που άπτονται του επιπέδου εξυπηρέτησης του πολίτη, η λήψη μέτρων τα οποία επί της ουσίας ενισχύουν τη φοροδιαφυγή, όπως η περαίωση εξυπηρετούν έναν προφανή στόχο: τη νομιμοποίηση στην κοινωνία της κατάργησης του κλάδου και της εκχώρησης των αντικειμένων του σε ιδιώτες.
Σε αυτή τη συγκυρία έχει ενδιαφέρον ότι η συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα για όσα λαμβάνουν χώρα, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί τον πιο ισχυρό σύμμαχο της κυβέρνησης για την πραγματοποίηση των αλλαγών που σχεδιάζει. Μάλιστα, πληθώρα στελεχών της κυρίαρχης ΠΑΣΚΕ αξιοποιούνται σε ιδιαίτερα νευραλγικές θέσεις της κρατικής μηχανής. Άλλωστε, πολλοί από αυτούς τους συνδικαλιστές εμφανίζονται συχνά στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης σε ρόλο υπερασπιστή των κυβερνητικών επιλογών, είτε αυτές είναι η περαίωση, είτε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, είτε οι μειώσεις μισθών. Γ.Κ.
