[Το κείμενο που ακολουθεί είναι από το κρυφό ημερολόγιο που κρατούσε στη Φυλακή Οκοκουάν το μέλος του NWP Ρόουζ Γουίνσλοου. Γεννημένη στην Πολωνία, η Γουίνσλοου άρχισε να δουλεύει ως εργάτρια σε κλωστήριο της Πενσιλβάνια από έντεκα χρονών. Στα 20 έπαθε φυματίωση και αναγκάστηκε να σταματήσει. Το 1919 συνελήφθη για «παρεμπόδιση της κυκλοφορίας» μαζί με άλλες γυναίκες των «Σιωπηλών Φρουρών» έξω από τον Λευκό Οίκο].
«Αν χρειάζεται, φυσικά θα το περάσουμε. Η βία είναι τόσο ηλίθιο όπλο. Νιώθω απίστευτα χαρούμενη που κάνω ότι μπορώ για την αξιοπρέπεια, για τον αγώνα μας, που, στο κάτω-κάτω, είναι πραγματικός και ουσιαστικός.
Όλες οι γυναίκες είναι τόσο καταπληκτικές, τόσο όμορφες. Η Άλις Πολ είναι αδύνατη, όπως πάντα, χλομή, με τεράστια μάτια. Ήμασταν στην απομόνωση για πέντε εβδομάδες. Ένιωθα απίστευτα αδύναμη τις τελευταίες μέρες, ούτε να χτενιστώ δεν μπορούσα, τόσο πονούσαν τα χέρια μου. Τώρα είμαι καλύτερα. Η Άλις κι εγώ είμαστε η μία στη μια άκρη του διαδρόμου και η άλλη στην άλλη, αλλά καμιά φορά ξεγλιστράμε και κάνουμε επισκέψεις. Τρελά γέλια και αγκαλιές! […]
Οι λιποθυμίες μου μάλλον σημαίνουν απλώς ότι είμαι αδύναμη και τίποτα περισσότερο. […]
Η Άλις Πολ μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική πτέρυγα. Έτρεμε φριχτά τη βίαιη σίτιση.
Δεν θέλω να σκέφτομαι πώς πρέπει να νιώθει τώρα. Για μένα ήταν τρομερό, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα για ώρες μετά, και όση ώρα κράτησε, το στομάχι μου είχε σπασμούς και έβγαζε ό,τι μου έβαζαν. Το δύστυχο πλάσμα που με σίτιζε λούστηκε κυριολεκτικά από την κορφή ώς τα νύχια με τον εμετό μου. Σήμερα το πρωί, παρ’ όλο που νιώθω απίστευτα κουρασμένη, είμαι καλά.
Περιμένω να δω τι θα συμβεί όταν ο Πρόεδρος συνειδητοποιήσει πως η βιαιότητα δεν είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας πολιτικός για να τακτοποιήσει μία διεκδίκηση για δικαιοσύνη. […]
Η δεσποινίς Πολ κάνει συνέχεια εμετούς. Το ίδιο κι εγώ. Όλη μέρα σκεφτόμαστε την επόμενη βίαιη σίτιση. Είναι φριχτό. […] Όλοι οι υπεύθυνοι ξέρουν καλά πως κάνουμε αυτήν την απεργία πείνας, ώστε οι γυναίκες που αγωνίζονται για την ελευθερία να θεωρούνται πολιτικές κρατούμενες. Τους το είπαμε. Ο Θεός ξέρει πως δεν θέλουμε να περάσουν άλλες γυναίκες αυτό που περνάμε τώρα εμείς.
Όλες οι γυναίκες είναι τόσο καταπληκτικές, τόσο όμορφες. Η Άλις Πολ είναι αδύνατη, όπως πάντα, χλομή, με τεράστια μάτια. Ήμασταν στην απομόνωση για πέντε εβδομάδες. Ένιωθα απίστευτα αδύναμη τις τελευταίες μέρες, ούτε να χτενιστώ δεν μπορούσα, τόσο πονούσαν τα χέρια μου. Τώρα είμαι καλύτερα. Η Άλις κι εγώ είμαστε η μία στη μια άκρη του διαδρόμου και η άλλη στην άλλη, αλλά καμιά φορά ξεγλιστράμε και κάνουμε επισκέψεις. Τρελά γέλια και αγκαλιές! […]
Οι λιποθυμίες μου μάλλον σημαίνουν απλώς ότι είμαι αδύναμη και τίποτα περισσότερο. […]
Η Άλις Πολ μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική πτέρυγα. Έτρεμε φριχτά τη βίαιη σίτιση.
Δεν θέλω να σκέφτομαι πώς πρέπει να νιώθει τώρα. Για μένα ήταν τρομερό, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα για ώρες μετά, και όση ώρα κράτησε, το στομάχι μου είχε σπασμούς και έβγαζε ό,τι μου έβαζαν. Το δύστυχο πλάσμα που με σίτιζε λούστηκε κυριολεκτικά από την κορφή ώς τα νύχια με τον εμετό μου. Σήμερα το πρωί, παρ’ όλο που νιώθω απίστευτα κουρασμένη, είμαι καλά.
Περιμένω να δω τι θα συμβεί όταν ο Πρόεδρος συνειδητοποιήσει πως η βιαιότητα δεν είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας πολιτικός για να τακτοποιήσει μία διεκδίκηση για δικαιοσύνη. […]
Η δεσποινίς Πολ κάνει συνέχεια εμετούς. Το ίδιο κι εγώ. Όλη μέρα σκεφτόμαστε την επόμενη βίαιη σίτιση. Είναι φριχτό. […] Όλοι οι υπεύθυνοι ξέρουν καλά πως κάνουμε αυτήν την απεργία πείνας, ώστε οι γυναίκες που αγωνίζονται για την ελευθερία να θεωρούνται πολιτικές κρατούμενες. Τους το είπαμε. Ο Θεός ξέρει πως δεν θέλουμε να περάσουν άλλες γυναίκες αυτό που περνάμε τώρα εμείς.
Σχόλια
