Βρισκόμαστε στη δίνη μεγάλων και ισχυρών διεθνών ανακατατάξεων και η χώρα είναι πλέον στην πρώτη γραμμή. Η διακομματική θεωρία ότι η Ελλάδα είναι όαση ειρήνης σε μια ταραγμένη γειτονιά ενός σεισμογενούς Κόσμου είναι παραπλανητική και ψευδής. Είχαμε ηρεμία όχι επειδή την επιβάλλαμε και μπορούμε να την υπερασπιστούμε αλλά γιατί οι ισχυροί παίκτες δεν είχαν ασχοληθεί μαζί μας. Τώρα, όμως, ασχολούνται.
Αντιμετωπίζουμε, «λαός και Κολωνάκι» την πραγματικότητα με τη νοοτροπία του φοβισμένου χωριάτη που αδυνατεί να παρακολουθήσει τις αλλαγές στον Κόσμο και έχει την αυταπάτη ότι αν κλειστεί στην καλύβα του θα γλιτώσει από τους λύκους και τις αρκούδες. Μερικοί σκέπτονται ότι αν μας αρπάξουν μερικά πρόβατα και αν μικρύνει η μάντρα δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Ο πολύς κόσμος αντιλαμβάνεται τους κινδύνους αλλά χωρίς ηγεσία ούτε σωστή αξιολόγηση μπορεί να κάνει ούτε στρατηγική να διαμορφώσει για να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι. Ο κόσμος ξεσπάει, ξεχνάει, παλινδρομεί. Οργίστηκε για τις Πρέσπες, το μισοξέχασε στις εκλογές, πείσμωσε στον Έβρο, στέκει αμήχανα απέναντι στην τουρκική εισβολή σε ελληνικό έδαφος στην κοίτη του ποταμού, ανέχεται τις ασυναρτησίες του Δένδια. Η Τουρκία θεώρησε, αν θυμάστε, εισβολή το λάθος του Έλληνα φαντάρου να πατήσει για λίγα μέτρα το τουρκικό έδαφος και χρειάστηκε χρόνος και κόπος για να επιστρέψει στην πατρίδα ο στρατιώτης. Το κρίσιμο ερώτημα γιατί έγινε διάβημα στον ΟΗΕ αν δεν υπήρξε παραβίαση των συνόρων μας παραμένει αναπάντητο.
Ο πολύς κόσμος αντιλαμβάνεται τους κινδύνους αλλά χωρίς ηγεσία ούτε σωστή αξιολόγηση μπορεί να κάνει ούτε στρατηγική να διαμορφώσει για να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι
Κάποιοι δικαιολογούν τον κ. Δένδια λέγοντας ότι πρέπει να αποφύγουμε την τουρκική παγίδα να ανάψουν φωτιές τη στιγμή που μόλις χαράζουν ελπίδες ανάκαμψης, ιδίως στον τουρισμό. Αλλά τότε ο ΥΠΕΞ και η διπλωματική υπηρεσία ευθύνονται γιατί πιάστηκαν στον ύπνο, γυμνοί στις προβοκάτσιες του γείτονα.
Αποδίδουμε στη μεγαλομανία ενός ατόμου, του Ερντογάν, τις τουρκικές επεκτατικές φιλοδοξίες. Αποσιωπώντας ότι η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Ερντογάν για ενδοτισμό απέναντί μας! Την εισβολή στην Κύπρο δεν την έκανε άλλωστε ο Ερντογάν. Ο Τούρκος ηγέτης έχει πίσω του μια μερίδα (μόνο) της ανερχόμενης αστικής τάξης, όπως τότε ο Βενιζέλος. Οι μουσουλμάνοι οπαδοί του Ερντογάν ανέχονται τους κοσμικούς κεμαλιστές έως ότου κερδίσουν, όπως ελπίζουν, όσα διεκδικούν. Στη Δύση σφυρίζουν αδιάφορα, μάλλον επειδή είθισται οι Δυτικοί να γλείφουν τον Σουλτάνο ακόμα και όταν είναι απομίμηση.
Ο Δρόμος
Αυτή η εφημερίδα είναι μια από τις ελάχιστες συλλογικές φωνές της πατριωτικής Αριστεράς στη χώρα μας. Μια εικόνα συνέπειας και παρηγοριάς πως δεν ήρθε ακόμα η ώρα που Πυθία θα διαμηνύσει ότι «απέσβετο το λάλον ύδωρ». Μπορεί κάποτε αλλά όχι σήμερα.
Προκλητικότητα χωρίς όρια…
Την ώρα που η ελληνική πλευρά σπεύδει να ζητήσει συγγνώμη όταν Έλληνας πολίτης καίει μια τουρκική σημαία, ο σουλτάνος Ερντογάν αποφάσισε και έστησε προσευχή μαζί με εκδήλωση στο «τζαμί» της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη ανήμερα της επετείου της Άλωσης, στις 29 Μαΐου.
Παράλληλα Τούρκοι πολιτικοί αξιωματούχοι συνεχίζουν δηλώσεις του τύπου «θα σας κάνουμε να κολυμπάτε μέχρι την Σικελία για να σωθείτε». Ίδιου στυλ με εκείνες «μην ξεχνάτε ότι σας πετάξαμε στην θάλασσα», «θα πάρετε άλλο ένα μάθημα», «αν τολμήσει πρωθυπουργός σας να πατήσει σε ορισμένα νησιά, θα του σπάσουμε τα πόδια» και άλλα τέτοια «πολιτισμένα».
«Ημείς» εξακολουθούμε υπερήφανα να υποστηρίζουμε την «ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας» γιατί είμαστε «large», δεν κρατάμε κακία σε κανένα, παραβλέποντας τις μικρότητες ορισμένων χωρών της Ευρώπης… Μόνο φερόμενοι καλώς το θηρίο ίσως εξημερωθεί, αποκτήσει τρόπους (π.χ. όπως οι Γερμανοί και οι Άγγλοι) και κάνουμε δουλειές μαζί του…
Ο Ερντογάν έχει τις ευλογίες της γερμανικής Ευρώπης. Έχει και τα καλοπιάσματα των ΗΠΑ. Το ξέρει και κάνει επίδειξη δύναμης και αδιαλλαξίας. Η νεο-οθωμανική Τουρκία, ως μία μεγάλη εσωτερική φυλακή λαών και ένας επικίνδυνος εχθρός χωρών πρέπει να συναντήσει την πολιτική καταδίκη και την αποφασιστική στάση απέναντι σε όλα τα επεκτατικά σχέδιά της. Η σιωπή την ενδυναμώνει και την αποθρασύνει.
Μ.Α.
