Ήρθε η ώρα για πολλά ελληνικά ΜΜΕ να ανακαλύψουν, έστω και πολύ καθυστερημένα, το Σουδάν – όπου μαίνονται οι αιματηρές συγκρούσεις, με εκατοντάδες νεκρούς, μεταξύ αντιμαχόμενων φραξιών της στρατιωτικής χούντας η οποία (ξανα)κυβερνά από το 2021 τη χώρα. Είχε προηγηθεί ένα σύντομο διάλειμμα σχετικής ελευθερίας μετά τη λαϊκή εξέγερση του 2019, που ανέτρεψε την 30χρονη δικτατορία υπό τον συνταγματάρχη Αλ-Μπασίρ. Αιτία του όψιμου ενδιαφέροντος των ελληνικών ΜΜΕ είναι το πιασάρικο θέμα του εγκλωβισμού μελών της εκεί ελληνικής κοινότητας (όπως εξάλλου και της συντριπτικής πλειοψηφίας των Σουδανών) μεταξύ των διασταυρούμενων πυρών, κι έπειτα οι αποκαλύψεις ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη άναψε πράσινο φως για την εξαγωγή του ισραηλινού κατασκοπευτικού λογισμικού Predator (και) σε αυτή τη χώρα. Με την ευκαιρία τα πιο «μυημένα» ελληνικά ΜΜΕ εφοδιάστηκαν και με non paper από την πρεσβεία, «ενημερώνοντας» το κοινό για το ποια από τις δύο χουντικές φράξιες έχει καλύτερες σχέσεις με τη Μόσχα και τους μισθοφόρους της – και παραλείποντας βέβαια τις σχέσεις με Δυτικές δυνάμεις, το Ισραήλ κ.ά. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όποιος «ενημερώνεται» τελικά δεν καταλαβαίνει τίποτα πέρα από το κλασικό «πάλι σκοτώνονται εκεί κάτω». Δηλαδή πού;
- Σε μια χώρα σε κομβική θέση μεταξύ αραβικής Μέσης Ανατολής και μαύρης Αφρικής, που επιπλέον θεωρητικά ελέγχει μεγάλο μέρος της, διεκδικούμενης από όλους τους Μεγάλους, Ερυθρής Θάλασσας – η οποία οδηγεί από τον Ινδικό Ωκεανό στο κανάλι του Σουέζ, δηλαδή στη Μεσόγειο.
- Σε μια χώρα μεγάλη σε έκταση και πολυπληθή, επίσημα διχοτομημένη από το 2011 μεταξύ Σουδάν (έκταση 15πλάσια της Ελλάδας, 48 εκατομμύρια κάτοικοι) και φιλοδυτικού-φιλοϊσραηλινού Νότιου Σουδάν (έκταση 5πλάσια της Ελλάδας, 12 εκατομμύρια κάτοικοι), αρχικά χάρη στις μηχανορραφίες των Βρετανών που την είχαν αποικία τους και υποδαύλισαν τις αντιθέσεις μεταξύ αραβικού-μουσουλμανικού Βορρά και αφρικανικού-χριστιανικού Νότου, κι έπειτα με εκμετάλλευση αυτών των αντιθέσεων κι από τους τρεις Μεγάλους (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία). Αξίζει να σημειωθεί και ο ρόλος του Ισραήλ, που ήταν η πρώτη χώρα με την οποία συνήψε σχέσεις το Νότιο Σουδάν μετά την απόσχισή του.
- Σε μια χώρα διαχρονικά αιματοκυλισμένη. Αν περιοριστούμε στα πιο εξοντωτικά «επεισόδια», μετράμε: 1 εκατομμύριο νεκρούς στον Α΄ Σουδανικό Εμφύλιο (1955-1972), πάνω από 2 εκατομμύρια νεκρούς στον Β΄ Σουδανικό Εμφύλιο (1983-2005), 100.000 νεκρούς στη σύρραξη του Νταρφούρ (2003-2017), 400.000 νεκρούς στον Νοτιοσουδανικό Εμφύλιο (2013-2020), συν εκατομμύρια πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες και εσωτερικά εκτοπισμένους.
- Σε μια χώρα θεωρητικά ζάπλουτη λόγω μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου, χρυσού και άλλων πρώτων υλών, αλλά πρακτικά πάμπτωχη και κατεστραμμένη: σύμφωνα με το ΔΝΤ, το ετήσιο κατά κεφαλή ΑΕΠ στο Σουδάν είναι 975 δολάρια, και στο Νότιο Σουδάν 467 δολάρια! Ας σημειωθεί ότι στο Νότο βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος των σουδανικών πετρελαιοπηγών, που «φυσικά» ελέγχονται από Δυτικές πολυεθνικές, ενώ στο καθαυτό Σουδάν κυριαρχούν κινεζικές και δευτερευόντως ρωσικές εταιρίες. Βοηθούσης και της μεγάλης διαφθοράς, ο τεράστιος φυσικός πλούτος δεν εμπόδισε την κατρακύλα της σουδανικής λίρας (το δολάριο αγοραζόταν πριν 3 χρόνια με 45 λίρες, σήμερα με 600!) και την περαιτέρω εξαθλίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού.
Στο Σουδάν αρπάζονται σήμερα οι δύο βασικές φράξιες της στρατιωτικής χούντας που επανήλθε και επίσημα στην εξουσία πριν 2 χρόνια, πνίγοντας για μια ακόμη φορά στο αίμα ένα γενναίο λαϊκό κίνημα με βαθιές ιστορικές ρίζες
Ο λαός στη δαγκάνα αλληλοσπαρασσόμενων στρατιωτικών, και ξένων δυνάμεων
Σε αυτή λοιπόν τη χώρα αρπάζονται σήμερα οι δύο βασικές φράξιες της στρατιωτικής χούντας που επανήλθε και επίσημα στην εξουσία πριν 2 χρόνια, πνίγοντας για μια ακόμη φορά στο αίμα ένα γενναίο λαϊκό κίνημα με βαθιές ιστορικές ρίζες, που επί δεκαετίες αγωνίζεται για τις λαϊκές ελευθερίες και για την πραγματική ανεξαρτησία του Σουδάν. Στο προοδευτικό αυτό ρεύμα παίζει σημαντικό ρόλο το κομμουνιστικό κίνημα (μάλλον εξαιρετική περίπτωση σε σχέση με την πλειοψηφία των αφρικανικών χωρών), και μια σειρά κοινωνικές οργανώσεις είτε «παλιού» τύπου (όπως η Σοσιαλιστική Ένωση Γιατρών, η Ένωση Γυναικών κ.ά.) είτε νέου – με σημαντικότερες τις περίπου 5.000 Επιτροπές Αντίστασης. Οι τελευταίες είναι μετωπικά σχήματα με χαλαρή οργάνωση και στοιχειώδη συντονισμό, που έχουν συγκροτηθεί με πρωτοβουλία αριστερών και δημοκρατών σε όλες τις πόλεις και στα περισσότερα χωριά της χώρας, και πρωτοστατούν εδώ και χρόνια στις λαϊκές αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις.
Το προοδευτικό ρεύμα, που στις πιο κρίσιμες στιγμές των δημοκρατικών εξεγέρσεων κινητοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες ή ενίοτε και εκατομμύρια Σουδανών (με πλειοψηφική συμμετοχή των νέων και των γυναικών), αυτή τη στιγμή βρίσκεται πιεσμένο μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων στρατιωτικών φραξιών – με επιπρόσθετο εμπόδιο τις όλο και πιο ανοιχτές απόπειρες «διεθνών παραγόντων» να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις για να διασφαλίσουν τη συνέχιση της λεηλασίας της χώρας. Σε αυτούς τους παράγοντες, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ (που βρήκαν ευκαιρία να μπουν σφήνα στην κινεζική και ρωσική διείσδυση στο Σουδάν), πρέπει να χρεωθεί η συμφωνία του περασμένου Δεκεμβρίου μεταξύ της –τότε ενιαίας ακόμη– στρατιωτικής χούντας και τμήματος του κατεστημένου πολιτικού κόσμου, περιλαμβανομένων των ισλαμιστών που υποστήριζαν τον προηγούμενο δικτάτορα Αλ-Μπασίρ (1989-2019), για «σταδιακή μετάβαση προς τη δημοκρατία».
Με ποιους και γιατί διαπραγματεύεται η «διεθνής κοινότητα»;
Όπως αποδεικνύει η συνεχιζόμενη αιματοχυσία, η συμφωνία αυτή δεν άξιζε ούτε το χαρτί στο οποίο γράφτηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο ΟΗΕ μιλούσε τότε για μια «κυβέρνηση με πολιτικούς» κι όχι για μια αμιγώς πολιτική κυβέρνηση, αναγνώριζε δηλαδή ότι οι στρατιωτικοί θα εξακολουθούσαν να έχουν τον πρώτο λόγο… Έγραφε χαρακτηριστικά στις αρχές του 2023 η Χάλα Αλ-Καρίμπ, επικεφαλής γυναικείας οργάνωσης: «Η συμφωνία του περασμένου μήνα, ωστόσο, δεν θα εξυπηρετήσει κανέναν άλλο σκοπό πέρα από το να προσφέρει μια ακόμη σανίδα σωτηρίας στους παράγοντες που ευθύνονται για το σημερινό πολιτικό αδιέξοδο. Η συμφωνία δεν αγγίζει κρίσιμα ζητήματα όπως η μεταβατική δικαιοσύνη, η λογοδοσία και η μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας. Ως εκ τούτου, όπως και πολλές άλλες συμφωνίες πριν από αυτήν, δεν προσφέρει ένα σχέδιο για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της αντιδημοκρατικής οπισθοδρόμησης, της βίας και της στρατιωτικής επέμβασης».
Τώρα ο υπ’ αριθ. 1 ισχυρός άντρας της χούντας, ο στρατηγός Αλ-Μπουρχάν, επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, συγκρούεται με τον υπ’ αριθ. 2 της χούντας, τον επίσης στρατηγό Νταγκαλό, επικεφαλής των Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης. Είναι δύσκολο να κατατάξει κανείς οποιονδήποτε εκ των δύο στο Α΄ ή στο Β΄ διεθνές στρατόπεδο, αφού αμφότεροι διατηρούν σχέσεις τόσο με τους Δυτικούς όσο και με τους αντιπάλους τους, τους Κινέζους και τους Ρώσους, καθώς και με περιφερειακές δυνάμεις. Φαίνεται πάντως ότι ο πρώτος έχει στενότερους δεσμούς μεταξύ άλλων με τη Δύση και την Αίγυπτο, ενώ ο δεύτερος με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και με τη ρωσική Wagner. Το Σουδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, οι Επιτροπές Αντίστασης και άλλες προοδευτικές οργανώσεις καλούν τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα να πάψει να «διαπραγματεύεται» και με τις δύο πτέρυγες της χούντας, και να αφήσει τον λαό του Σουδάν ελεύθερο να αγωνιστεί για πραγματική δημοκρατία, απαιτώντας ταυτόχρονα από τον στρατό να επιστρέψει οριστικά στους στρατώνες και να πάψει επιτέλους να αναμειγνύεται στην πολιτική ζωή της χώρας.
«Να τελειώνουμε μια για πάντα με τα στρατιωτικά πραξικοπήματα»
Ανακοίνωση του Σουδανικού Κομμουνιστικού Κόμματος:
Ο αγώνας για την εξουσία και τον πλούτο μεταξύ των αντιμαχόμενων ελίτ της χώρας μας έφτασε στο αποκορύφωμά του, προκαλώντας αιματηρές συγκρούσεις στην πρωτεύουσα Χαρτούμ και σε άλλες πόλεις μεταξύ των ηγετών του Στρατού και των Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης. Και οι δύο πλευρές σκοτώνουν αδιάκριτα αμάχους, και καταστρέφουν νοσοκομεία και άλλες υποδομές. Πίσω από αυτή τη διαμάχη βρίσκονται οι εξωτερικές και εσωτερικές δυνάμεις που υποστηρίζουν την «ελεγχόμενη μεταπολίτευση» και επιθυμούν την κατάπνιξη της Σουδανικής Επανάστασης – η οποία εμπόδισε τα σχέδιά τους γεννώντας το ηφαίστειο που εξερράγη τον Δεκέμβριο του 2018 και τελικά ανέτρεψε τη δικτατορία του Αλ-Μπασίρ. Αυτές οι δυνάμεις, η καθεμιά για λογαριασμό της, επιθυμούν να μετατρέψουν το Σουδάν σε στρατιωτική βάση και να λεηλατήσουν τον πλούτο και τους πόρους του. Γι’ αυτό προωθούν τον κατακερματισμό της εθνικής και λαϊκής ενότητας, τον περαιτέρω διαμελισμό της χώρας μας και την εμπλοκή της στον πόλεμο μεταξύ των διεθνών αξόνων και στην παγκόσμια σύγκρουση που μαίνεται μεταξύ του ανατολικού και του δυτικού ιμπεριαλιστικού πόλου.
Καθήκον των δυνάμεων που μοχθούν για κοινωνική αλλαγή, των Επιτροπών Αντίστασης, των εργατικών και αγροτικών συνδικάτων, των γυναικείων οργανώσεων και των κινημάτων νεολαίας είναι να απαιτήσουν τον άμεσο τερματισμό της αιματοχυσίας, τη διάλυση των Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης και τη μόνιμη επιστροφή του Στρατού στους στρατώνες. Καθήκον όλων μας είναι να συνεχίσουμε την ειρηνική Επανάσταση για να τελειώνουμε μια για πάντα με τα στρατιωτικά πραξικοπήματα, και να λογοδοτήσουν άμεσα όλοι οι εμπλεκόμενοι στις σφαγές και εμφύλιες αιματοχυσίες. Καθήκον όλων μας επίσης είναι, απορρίπτοντας κάθε εθνοτικό ή περιφερειακό χρωματισμό, να υπερασπίσουμε την εθνική ενότητα και εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ενάντια σε κάθε προσπάθεια διαίρεσης του Σουδάν και παραβίασης της κυριαρχίας του από οποιαδήποτε ξένη παρέμβαση, περιφερειακή ή διεθνή, σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία που καθιστά το Σουδάν ευάλωτο.
Καθώς οι συγκρούσεις εισέρχονται στην τέταρτη μέρα τους, το άμεσο καθήκον μας είναι να αποτρέψουμε την ανθρωπιστική καταστροφή, να εργαστούμε για να μοιραστούν δίκαια τα διαθέσιμα τρόφιμα και για να ξαναλειτουργήσουν τα νοσοκομεία, καθώς και για να παράσχουμε στέγη στους συμπολίτες μας που τα σπίτια τους καταστράφηκαν. Ως εκ τούτου, καλούμε όλες τις λαϊκές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Επιτροπών Αλληλοβοήθειας, των Επιτροπών Αντίστασης, των οργανώσεων πολιτών και του ιατρικού προσωπικού, να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για να διασφαλίσουν την κάλυψη των ανθρωπιστικών αναγκών. Καλούμε επίσης όλους τους πολίτες να συνεργαστούν και να ακολουθούν τις οδηγίες των Επιτροπών Αντίστασης και των μαζικών οργανώσεων, καθώς και να απευθύνονται σ’ αυτές για να ζητήσουν βοήθεια και να αναφέρουν τραυματισμούς.
18/4/2023
Σουδανικό Κ.Κ.
«Προστατέψτε τα νοσοκομεία και τους αμάχους!»
Δημόσια έκκληση της Σοσιαλιστικής Ένωσης Γιατρών
Οι άοπλοι πολίτες στο Χαρτούμ και αλλού εξακολουθούν να δέχονται πυρά και να βομβαρδίζονται εξαιτίας της σύγκρουσης μεταξύ των στρατηγών του πολέμου και των αφεντικών τους από αυτόν ή τον άλλο διεθνή άξονα. Αυτή τη σύγκρουση την πληρώνουμε ακριβά, με την απώλεια ζωών και υποδομών, ιδίως νοσοκομείων που στοχοποιούνται άμεσα, σε μια σαφή παραβίαση όλων των διεθνών κανόνων και νόμων. Οι επιθέσεις και των δύο πλευρών στα νοσοκομεία Μπασαέρ και Ιμπν-Σινά επιβεβαιώνουν ότι δεν νοιάζονται για τις ζωές του λαού μας. Εξαιτίας της στοχοποίησης νοσοκομείων, ασθενοφόρων αλλά και κατοικιών των γιατρών και του υγειονομικού προσωπικού, το ήδη ερειπωμένο σύστημα υγείας μας βρίσκεται στα πρόθυρα πλήρους κατάρρευσης.
Εν κατακλείδι, απορρίπτουμε τη σύρραξη που θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των αμάχων και παρασύρει τη χώρα στη δίνη του εμφυλίου πολέμου για την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και για την εξυπηρέτηση διεθνών στρατοπέδων. Καλούμε τις μάζες του λαού μας να αναλάβουν πρωτοβουλίες απόρριψης της σημερινής κατάστασης με όλα τα μέσα έκφρασης που διαθέτουν και με ολονύκτιες διαμαρτυρίες. Καλούμε τους Σουδανούς και τους φίλους μας στο εξωτερικό να ενημερώσουν και να κινητοποιήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη για το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής και για το σταμάτημα της αιματοχυσίας των αμάχων.
Όχι στον πόλεμο, ναι στην ειρήνη!
Φιμώστε τα όπλα! Προστατέψτε τα νοσοκομεία και τους αμάχους!
Το αίμα όλων των Σουδανών έχει το ίδιο χρώμα!
19/4/2023
Σοσιαλιστική Ένωση Γιατρών
Ο Δρόμος για το Σουδάν
- «Ανεξαρτησία να σου πετύχει…» (φύλλο 320).
- «Συλλήψεις κομμουνιστών στο Σουδάν» (φύλλο 334).
- «Όλοι διεκδικούν το Σουδάν» (φύλλο 450).
- «Ματωμένη Δευτέρα» (φύλλο 458).
- «Το Σουδάν αντιστέκεται» (φύλλο 563).
- «Η υποχώρηση είναι αδύνατη» (φύλλο 566).
