Η νέα προεκλογική περίοδος δεν θα θυμίζει σε τίποτα εκλογές

Να επαναφέρουμε τα διλήμματα στην πραγματική τους βάση. Του Βασίλη Χατζηλάμπρου

Η ορκωμοσία των βουλευτών και η εκλογή προέδρου της Βουλής σήμανε, ταυτόχρονα, και την έναρξη της νέας σκληρής προεκλογικής περιόδου. Μιας προεκλογικής περιόδου τρομοκρατικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο κέντρο της προσοχής και έχει μετατραπεί σε «εχθρό» όλων των πολιτικών κομμάτων: επιθέσεις, διαστρεβλώσεις, «μαύρα» προπαγανδιστικά συνθήματα.
Το διαπλεκόμενο πολιτικό-μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο σε μετωπική επίθεση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ΔΗΜ.ΑΡ. εκθειάζεται για την «υπευθυνότητά» της. Το ΚΚΕ για την «καθαρότητά» του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, φταίει για όλα. Φταίει για την ακυβερνησία, για το οικονομικό κλίμα, για τη ρευστότητα των πολιτικών σχημάτων, για το πρόγραμμα που… δεν έχει, αλλά και για το πρόγραμμα που… έχει.
Η επιχείρηση συστράτευσης όλου του κατεστημένου με τη Ν.Δ., προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να δεχθεί κατά μέτωπο επίθεση, είναι σε εξέλιξη, αξιοποιώντας όλα τα επιχειρήματα, όλων των κομμάτων και παραγόντων της πολιτικής ζωής. Φτιάχνοντας κλίμα διαρκούς φόβου και ανασφάλειας.
Κι εμείς τι κάνουμε;
Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε την ανάγκη των λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας στη ζωή. Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε την ανάγκη ανατροπής αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος που είναι υπεύθυνο για την υποτέλεια της χώρας και το ολοκαύτωμα του λαού, το οποίο ονομάζουν «σωτηρία της πατρίδας» και «υπευθυνότητα».
Συνεχίζουμε να ασκούμε πολιτική που παράγει αποτελέσματα: τριάμισι εκατομμύρια πολίτες τους εγκατέλειψαν. Η πλειοψηφία τού τέως Υπουργικού Συμβουλίου πήγε… σπίτι της. Ο κόσμος χαμογέλασε.
Γνωρίζουμε ότι ο λόγος που ήθελαν το 16% στην κυβέρνηση είναι ακριβώς για να εκθέσουν το ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια της κοινωνίας, η οποία ζητά αξιοπιστία και ελπίδα. Είναι τόσο «τραυματισμένοι», που δεν κατάφεραν να στήσουν μια κυβέρνηση που να προωθήσει τη μνημονιακή πολιτική. Είναι τόσο «τραυματισμένοι», που θα επιτεθούν σαν το λαβωμένο ζώο, θα επιτεθούν θανάσιμα.
Προφανώς και υπάρχουν διλήμματα σε αυτή τη νέα προεκλογική φάση. Να επαναφέρουμε, όμως, τα διλήμματα στην πραγματική τους βάση. Στον προβληματισμό και την αγωνία της κοινωνίας. Άρα, συνέχιση της καταστροφής ή ανατροπή του πολιτικού συστήματος και των μνημονίων;
Οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στο λαό και να τον εμψυχώσουμε. Να συνεχίσουμε να πορευόμαστε με τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό, διαμορφώνοντας ένα πολιτικό ρεύμα που θα κάνει τα βήματά του και θα προχωρά τη συνείδησή του μέσα από την ιστορικών διαστάσεων αναμέτρηση που δίνει. Να διευκολύνουμε την οργάνωση του λαού σε κάθε επίπεδο: απέναντι στην πολιτική της πόλωσης, απέναντι σε σχήματα με παλαιότερη νοηματοδότηση (δεξιά-αριστερά). Να μετατοπίσουμε την αντιπαράθεση στα ζωτικά και εκρηκτικά προβλήματα επιβίωσης του λαού και στις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Να απευθυνθούμε στον ίδιο το λαό, με ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα μέτρων ανακούφισης, καθώς είναι αυτός που θα το επιβάλει.
Σπίτι-σπίτι, άνθρωπο-άνθρωπο, η συγκεκριμένη εκλογική μάχη δεν θα πρέπει να θυμίζει σε τίποτα εκλογές. Να γίνει ένα παρατεταμένο προσκλητήριο οργάνωσης της λαϊκής θέλησης απέναντι στην επιβολή, απέναντι στον παλιό κόσμο τους, τον κόσμο της διαφθοράς και της διαπλοκής, στον κόσμο που οργανώνει την αφαίμαξη της χώρας από τους τοκογλύφους και την καταδίκη του λαού στη φτώχεια, παρουσιάζοντας αυτή την πολιτική σαν τα «ιερά και όσια» για τη σωτηρία της πατρίδας, του γένους και της φυλής.
Η ευρωτρομοκρατία και η «εθνικοφροσύνη» αποτελεί το ιδεολογικό επιστέγασμα της κινδυνολογίας, με στόχο να κουμαντάρουν τη νέα κοινωνική ισοπέδωση που ετοιμάζουν. Δεν θα τα καταφέρουν. Θα δώσουμε και αυτή τη μάχη όπως της πρέπει: με σοβαρότητα και ενθουσιασμό.

Σχόλια