επιμέλεια: Χριστόδουλος Δολαψάκης
* Γίβεντο (κρητ.): Η ντροπή, το ρεζιλίκι, το μασκαραλίκι
* Τρε κομιλφό (ιδιωμ): Πολύ καθωσπρέπει (γαλλ. très comme il faut)
Η υγειονομική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα μετά από ένα χρόνο επιδημίας κορωνοϊού δε θα ήταν αυτή που είναι χωρίς την πολύτιμη συνεργασία των «ταγών» της ιατρικής κοινότητας. Οι «ειδικοί» είναι συνένοχοι για το ρεκόρ θανάτων εν καιρώ ειρήνης το 2020, για τη μετατροπή των νοσοκομείων που βουλιάζουν από τα κρούσματα σε εστίες μετάδοσης του ιού στην κοινότητα, για την πλήρη ανυπαρξία πραγματικά αποτελεσματικών μέτρων περιορισμού της επιδημίας. Συνένοχοι για την παγκόσμια πρωτοτυπία τεσσάρων μηνών λοκντάουν και συνεχούς αύξησης των κρουσμάτων. Είναι συνένοχοι είτε με τη σιωπή τους είτε με το δημόσιο λόγο τους.
Υπάρχουν αυτοί που προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν με το δημόσιο λόγο τους –φυσικά με μηδαμινή πλέον αξιοπιστία– το απαραίτητο «επιστημονικό» άλλοθι στην εγκαθίδρυση της πανδημικής πραγματικότητας. Αρχικά με κίνητρο το αίσθημα επάρκειας και την εγωπάθεια, ενισχυμένοι από τα «χειροκροτήματα για τους ήρωες» –λες και αφορούσαν αυτούς– έσπευσαν να γίνουν καθημερινοί θαμώνες των ΜΜΕ και να μιλούν με σιγουριά που δε στηριζόταν πουθενά με γρήγορο αποτέλεσμα δηλώσεις αλλοπρόσαλλες. Στην παρούσα φάση τα προσχήματα έχουν παραμεριστεί και «δεν είναι δυνατόν να γίνονται πορείες όταν έχουμε τόσα κρούσματα», ενώ ο ιός σύμφωνα με αυτούς μεταδίδεται στις ανοιχτές πλατείες όταν έχει καλό καιρό και μέσα στα σπίτια όταν χιονίζει. Μπροστά στον υπέρτατο στόχο στήριξης της κυβέρνησης ώστε να εξασφαλιστεί η προσωπική ανέλιξη και η δημοσιότητα, η «επιστήμη» δίνει στη θέση της στη γελοιότητα. Επιστήμονες-γίβεντα στις οθόνες των τηλεοράσεων και των υπολογιστών.
Υπάρχουν και αυτοί που επέλεξαν –αφού εκτέθηκαν– να αποτραβηχτούν από τα φώτα της δημοσιότητας και να σιωπήσουν δημόσια. Αυτοί έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη. Η comme il faut στάση τη στιγμή που η Ελλάδα βιώνει μία πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση είναι κατώτερη των περιστάσεων. Η συνέχιση των «καλών σχέσεων» με την κυβέρνηση προκειμένου να σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί, προκειμένου να μην έρθει στη θέση τους κάποιος απολύτως δουλοπρεπής στην ασκούμενη πολιτική, η λογική του «μικρότερου κακού» είναι αυτό ακριβώς που δίνει τη δυνατότητα συνέχισης της παρούσας κρίσης. Για ποιο λόγο δεν έχει παραιτηθεί ούτε ένα μέλος της περίφημης επιτροπής λοιμωξιολόγων; Ή έστω για ποιο λόγο δεν έχει απευθύνει δημόσια έκκληση στην κυβέρνηση να λάβει τα απαραίτητα μέτρα τα οποία γνωρίζουν άριστα ότι δεν έχουν καμία σχέση με τις περιπολίες αστυνομικών στις πλατείες, με την απαγόρευση κυκλοφορίας τα Σαββατοκύριακα, με τη γελοία πλέον χρήση μάσκας στους ανοικτούς εξωτερικούς χώρους; Για ποιο λόγο δεν έχει απευθυνθεί ένα απλό συγγνώμη στον ελληνικό λαό για το φιάσκο με τα εμβόλια; Για ποιο λόγο δε λέγεται η αλήθεια για την υγειονομική κατάσταση αυτή τη στιγμή και υπάρχει ανοχή για δηλώσεις περί Covid free νησιών;
Είναι προφανές ότι είναι ουτοπική η απαίτηση οι επικεφαλείς επιστήμονες να προκαλέσουν κάποιου είδους πολιτική κρίση. Είναι ουτοπική γενικώς αλλά πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, όπου δε νοείται μεγαλογιατρός χωρίς σχέσεις εξάρτησης με το πολιτικό σύστημα. Εδώ ολόκληρη αντιπολίτευση πολιτεύεται όπως πριν – comme il faut. Αναζητείται τουλάχιστον μία έντιμη και ειλικρινής στάση. Ας θυσιαστεί μία ακαδημαϊκή καριέρα, μία προεδρική θέση σε επιτροπή, μία χρηματοδότηση έρευνας, προς όφελος της αλήθειας.
