Με φόντο συνεχείς προκλήσεις και επιθετικές διεκδικήσεις σε Θράκη
του Νίκου Γεωργίαδη
Μετά τον αντιπρόεδρο της Τουρκίας Τσαβούσογλου, που βρέθηκε στην Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα, αναμένεται η επίσκεψη του Ερντογάν στις αρχές Δεκεμβρίου. Άγνωστη παραμένει η ατζέντα των συζητήσεων μεταξύ των δύο πλευρών καθώς καμία δεν έχει ξεκαθαρίσει του λόγους της επικείμενης επίσκεψής του Τούρκου προέδρου. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η επίσκεψη του Ερντογάν θα καθοριστεί από το τόνο και τα μηνύματα που ο ίδιος θα θελήσει να στείλει στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.
Η Τουρκία το τελευταίο χρονικό διάστημα δείχνει να βρίσκεται στη δίνη σημαντικών εξελίξεων. Από τη μία οι περιπλοκές εξ ανατολών της συνεχίζονται, από την άλλη οι σχέσεις της με τη Δύση «ψυχραίνονται». Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις της Α. Μέρκελ που κάνουν λόγο για απομάκρυνση της Τουρκίας από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και η πρόθεση της Ε.Ε. για μπλοκάρισμα των κεφαλαίων προς την Τουρκία στα πλαίσια της ενταξιακής διαδικασίας.
Ταυτόχρονα η επιθετική ρητορική αλλά και η πρακτική της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας εντείνεται Την περασμένη εβδομάδα ο Τούρκος αντιπρόεδρος που επισκέφτηκε, ως προπομπός του Ερντογάν, την Κομοτηνή έδωσε μια πρόγευση. Απευθύνθηκε στην «τουρκική μειονότητα» την οποία η «μητέρα-πατρίδα δεν την ξεχνάει», ενώ η επίσκεψη του συνοδεύτηκε από 60 εναέριες παραβιάσεις στο Αιγαίο. Οι προκλητικές δηλώσεις της Τουρκία συνεχίστηκαν από τον ίδιο τον Ερντογάν ο οποίος επικαλέστηκε σε συνεδρίαση του ΑΚΡ μια έκφραση του Πασά Μεχμέτ προς τον πρέσβη της Βενετίας το 1573 λέγοντας: «Εμείς, με την κατάκτηση της Κύπρου, σάς κόψαμε το χέρι, ενώ εσείς, στον πόλεμο του 1571, μας ξυρίσατε απλά τα γένια».
Από τη μεριά της η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να κρατά χαμηλούς τόνους και να μην απαντά στις τουρκικές προκλήσεις, δείχνοντας όλο και μεγαλύτερη αδυναμία να έχει μια ανεξάρτητη και αποτελεσματική πολιτική στα θέματα εθνικής κυριαρχίας. Μπροστά σε τόσες έντονες και διαρκείς προκλήσεις, την ανάδειξη της Θράκης σε βασικό στόχο, παράλληλα με τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο, του τούρκικου επεκτατισμού η ελληνική πλευρά έχει να επιδείξει αποκλειστικά μια πολιτική που αποσκοπεί να «μην αγριέψει και άλλο το θηρίο». Ο παθητικός κατευνασμός. οι δηλώσεις περί καλής γειτονίας, η κατάργηση των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίου, η διαρκής (και μοναχική;) υποστήριξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ε.Ε., έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, αποθρασύνουν τις τουρκικές διεκδικήσεις και απειλές.
Ο Ερντογάν εκτιμά πως θα έχει μια εύκολη αποστολή στην Ελλάδα και θα προσπαθήσει να την αξιοποιήσει στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Μέχρι στιγμής οι προθέσεις του δεν είναι ξεκάθαρες και μένει να δούμε πόσο εμπρηστικός και εριστικός θα παρουσιαστεί κατά την επίσκεψή του.
Αυτό για το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία είναι πως το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα συνεχίσει να πολιτεύεται με γνώμονα την εξασφάλιση εγγυήσεων προστασίας από τις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έναντι της πλήρους υποστήριξης της πολιτικής τους αλλά και της εκχώρησης όλων των διευκολύνσεων που ζητούνται σε στρατιωτικές υποδομές. Είναι ακριβώς αυτή η, εκ των προτέρων, δεδομένη και οσφυοκαμπτική πολιτική που στερεί κάθε πρωτοβουλία από την χώρα και την παραδίδει ανεξέλεγκτα στις πολεμοχαρείς επιδιώξεις της Δυτικής Συμμαχίας.
