Εκλογές 21 Μαΐου τελικά, σε κλίμα εκτεταμένης κρίσης εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα, οργής και απέχθειας για τα συστημικά κόμματα. Στις 55 μέρες που μένουν θα προσπαθήσουν να «γυρίσουν» το κλίμα και να στρώσουν τον δρόμο σε μια «ομαλή» πορεία προς κυβερνήσεις συνεργασίας. Τα βασικά κόμματα θα συνεχίσουν την αντιπαράθεση για τη θέση που θα έχουν στο νέο σκηνικό. Φυσικά υπάρχουν θέματα που δεν θίγονται καθόλου (σχέσεις με ΗΠΑ, πόλεμος στην Ουκρανία, Κυπριακό, ελληνοτουρκικά κ.λπ.). Ο «τσακωμός» θα στηθεί, και μάλιστα με έντονα τοξικό τρόπο, για το ποιο κόμμα, ή ποια κυβέρνηση συνεργασίας, είναι ο καλύτερος διαχειριστής.
Σκάνε όμως και «απρόοπτα» που δείχνουν πως δραστηριοποιούνται διάφοροι μηχανισμοί για την προώθηση σχεδιασμών, το στρώσιμο του δρόμου σε «επιλογές» προσώπων και τη δημιουργία όρων για κυβερνήσεις συνεργασίας (αν και δεν αποκλείεται τα «απρόοπτα» να προκαλέσουν μεγαλύτερη ανασφάλεια και ρευστότητα). Μια γεύση από όσα είδαμε το τελευταία διάστημα:
– Μυστηριώδης Ρωσίδα πράκτορας ανακαλύπτεται ενώ έχει ήδη φύγει από τη χώρα, σε μια ιστορία που θυμίζει την κωμική σειρά «Ροζ πάνθηρας».
– Εξαρθρώνεται τρομοκρατική οργάνωση δύο Πακιστανών με εμφανιζόμενο κίνητρο το οικονομικό και καθοδήγηση από ιρανικό δάκτυλο. Η επιχείρηση χαρακτηρίζεται από πολλούς «οπερετική».
– Δύο από τους βασικούς μάρτυρες για το δυστύχημα στα Τέμπη σκοτώνονται σε «περίεργα» αυτοκινητιστικά ατυχήματα σε Βόλο και παραλιακή Αττικής.
– Δηλώσεις της κυπριακής ηγεσίας για τον ρόλο Μητσοτάκη και άρνησή της για τα πάρε-δώσε Ελλάδας και Τουρκίας στον ΟΗΕ. Τσιμουδιά από όλα τα ΜΜΕ της χώρας με παραγγελία Μαξίμου.
Κοντά σε όλα αυτά φαίνεται ότι έχουν δραστηριοποιηθεί και παρακρατικοί μηχανισμοί για να δυσφημίσουν ή να επιτεθούν ανοικτά σε νέους κυρίως ανθρώπους, προκειμένου να αποσβεστεί η οργή που ξεπήδησε μετά τα Τέμπη. Τα ΜΜΕ ξεσαλώνουν εναντίον «αγανακτισμένων», «αντισυστημισμού», φοιτητών που «τρομοκρατούν» καθηγητές στα ΑΕΙ κ.λπ. Φαίνεται παράλληλα να έχει δοθεί εντολή να δραστηριοποιηθούν φασιστικές συμμορίες και προβοκατόρικες δυνάμεις σε πλήρη συνεργασία με αστυνομικές υπηρεσίες. Η εκπαραθύρωση του αρχηγού της αστυνομίας ένα μήνα μετά την ανανέωση της θητείας του, και τα όσα υπονόησε ο ίδιος, αλλά και οι εξελίξεις στο χώρο των βαρόνων του ποδοσφαίρου, δεν αφήνουν αμφιβολίες για τη σήψη που επεκτείνεται. Όλα αυτά ενισχύουν το υπόστρωμα που μπορεί να δώσει κι άλλα «απρόοπτα» μέχρι τις κάλπες.
Η Τουρκία έχει εκλογές στις 14 Μαΐου, η Ελλάδα στις 21. Οι πρεσβείες απλά παρακολουθούν τις εξελίξεις; Η «επόμενη μέρα» θα λύσει μόνο το ποιο κόμμα κυβερνά; Αποκλείεται π.χ. ένα ισχυρό τραπεζικό επεισόδιο, ένα «λάθος» ή κάτι άλλο σε Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο;
Με λίγα λόγια, έχουν ενεργοποιηθεί ποικίλοι μηχανισμοί, και θα αυξηθεί το ενδιαφέρον για μια «λύση», κάποιας μορφής «κυβερνησιμότητα» μετά τις εκλογές. Αυτό δεν θα γίνει μόνο με επιχειρήματα, επικοινωνιολόγους, διαφημιστικές και κομματικές ατζέντες.
Χρειάζεται επαγρύπνηση, αποκάλυψη χειρισμών και μηχανισμών, πολιτικοποίηση της κοινωνικής διαθεσιμότητας, ουσιαστική συζήτηση για την «επόμενη μέρα» υπό την οπτική των αναγκών λαού και κοινωνίας. Οι θίασοι που θα εμφανιστούν στο προεκλογικό σκηνικό δεν είναι οι μόνοι παίκτες. Και δεν θα είναι μια ευχάριστη «επιθεώρηση» στην οποία πάει ο κόσμος να ξεσκάσει.
Μπορεί η λαϊκή διαθεσιμότητα, η οργή για το πολιτικό σύστημα, να βρουν έναν τρόπο να εκφραστούν; Μπορεί να συγκροτηθεί μια άλλη προοπτική, ένα άλλο «εμείς ο λαός»; Ο ψεύτικος και ιδιοτελής καβγάς των κομμάτων δεν μπορεί να σκεπάσει τα πάντα, και κυρίως το τι έρχεται την επόμενη μέρα.
