Εκτός από τις αυξημένες θερμοκρασίες και μερικές πυρκαγιές, το φετινό καλοκαίρι είναι διαφορετικό από τα άλλα. Ο κορωνοϊός επιβάλλει τους κανόνες του και οι παραλείψεις αυξάνουν το πρόβλημα, ενώ το άνοιγμα στον τουρισμό, που έγινε με τόσες τυμπανοκρουσίες, δεν απέφερε τίποτα εκτός από τη διασπορά του ιού σε ολόκληρη τη χώρα. Με μάσκα λοιπόν, με περιοχές σε μερική καραντίνα, με έκτακτα μέτρα ανά την επικράτεια. Ο κ. Τσιόδρας επιστρατεύεται ξανά, αλλά ο Ν. Χαρδαλιάς και η Επιτροπή έχουν χάσει κάποιο από το κύρος τους. Στο μεταξύ, αρκετοί δείχνουν μια ανεύθυνη στάση μπροστά στην ανάγκη να ξεσκάσουν η να ξεχαστούν έστω και για λίγο. Ουδεμία πρόβλεψη μπορεί να σταθεί για το τι θα γίνει τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο στο πεδίο της πανδημίας.
Το καλοκαίρι όμως είναι θερμό και πυκνό από εξελίξεις. Η έκρηξη στη Βηρυτό ακούστηκε μέχρι την Κύπρο, βάζοντας ακόμα μια χώρα στα αχαρτογράφητα νερά της διάλυσης, υπονόμευσης και γενικής αποσταθεροποίησης. Λιβύη, Συρία, και τώρα Λίβανος, ενώ το θερμόμετρο ανεβαίνει. Το Καστελλόριζο και η Κύπρος «είναι μακριά» σύμφωνα με τους ενδοτιστές στη χώρα. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη είναι πολύ κοντά στο επίκεντρο του γενικού αναδασμού της Μεσογείου και στο στόχαστρο του αναθεωρητισμού της Άγκυρας.
Ο τούρκικος επεκτατισμός εισβάλλει στα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας στην περιοχή του συμπλέγματος του Καστελλόριζου καθώς και πέρα από τον 25ο μεσημβρινό στο Αιγαίο με ασκήσεις με πραγματικά πυρά, παραβιάζοντας κατάφορα την ελληνική κυριαρχία.
Ο δρόμος για υποχωρήσεις και παραχωρήσεις έχει ανοίξει μέσα από την πολιτική «Διάλογος ή Χάγη», και η τουρκική πλευρά απαντά στην πράξη ότι θα καταπατά όπου θέλει και είναι έτοιμη τόσο για το τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο και για το ενδεχόμενο πολεμικής αναμέτρησης.
Αν αντιμετώπιζε καταστάσεις όπως αυτές που βλέπουμε στην περιοχή του Καστελλόριζου και του Αιγαίου, οποιοδήποτε κράτος που σέβεται τον εαυτό του θα ενεργούσε διαφορετικά. Στην πράξη, ενώ έχουμε έναν τρίτο Αττίλα ενάντια σε Ελλάδα και Κύπρο, η Αθήνα εκλιπαρεί ΗΠΑ και Γερμανία μήπως βοηθήσουν…
Σε μια περίοδο που θα ήταν αναγκαία η μέγιστη συσπείρωση του λαού και όλων των δυνάμεων που δεν θέλουν να ακρωτηριαστεί η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, έχουμε την πλήρη συνενοχή του πολιτικού κόσμου στη διατήρηση της «ψυχραιμίας» και του «ρεαλισμού», και στην απόκρυψη της τεράστιας απειλής που μας περιβάλλει.
Ο γραικυλισμός εμφανίζεται και με τις προτάσεις Πισσαρίδη για το πώς πρέπει να «μεταρρυθμίσουμε» τη χώρα για να αποσπάσουμε κάτι από τα 72 υπεσχημένα δισ. του ευρωπαϊκού ταμείου. Μόνο που οι όροι τους οποίους περιλαμβάνει το πακέτο έχουν έντονο μνημονιακό άρωμα. Ο όρος «γραικυλισμός» δεν είναι υπερβολικός. Ας αναζητήσει κάποιος την προέλευση και τη χρήση του.
Καλοκαίρι δύσκολο, παράξενο, γεμάτο κινδύνους. Αλλά και απαιτητικό για μια άλλη συνείδηση στον τόπο μας. Η οποία λείπει, όπως και τόσα άλλα. Αυτή η διαφορετική συνείδηση είναι, όμως, ό,τι πιο σημαντικό για να σταθεί όρθια η χώρα και φυσικά ο ελληνισμός.
