ΚΕΙΜΕΝΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Νίκος Γεωργιάδης, Παύλος Δερμενάκης
Η ΔΕΘ ανοίγει τις πόρτες της για 83η φορά και για έναν ακόμη Σεπτέμβρη η Θεσσαλονίκη αποτελεί το επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος. Με δεδομένες τις επισκέψεις και τις ομιλίες τόσο του πρωθυπουργού όσο και των πολιτικών αρχηγών τα βλέμματα στρέφονται περισσότερο στην δημοσιότητα που παίρνουν οι αναβαθμισμένες σχέσεις ΗΠΑ και Ελλάδας ή αλλιώς στην μεγάλη επισημότητα με την οποία σφραγίζεται η περεταίρω εθελοδουλία της χώρας μας στο μεγάλο «σύμμαχο» όπως αυτή έχει βαθύνει και μεγαλώσει την περίοδο της διακυβέρνησης Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Η Θεσσαλονίκη –και κυρίως το κέντρο της– έχει ντυθεί στα χρώματα της αμερικανικής αστερόεσσας και τιμά τις ΗΠΑ οι οποίες θα πάρουν μέρος με μεγάλη αντιπροσωπεία μεταξύ των οποίων ο υπουργός Εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος, ο υφυπουργός Ενέργειας Μαρκ Μενέζες, η υφυπουργός Εξωτερικών για εκπαιδευτικές υποθέσεις, Μαρί Ρόις, ενώ εξέχουσα θέση έχει φυσικά ο πρέσβης Τζέφρι Πάιατ. Οι στολισμοί της πόλης διογκώθηκαν σε τέτοιο βαθμός που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια τιμώμενη χώρα αλλά με μια επικυρίαρχη…
Την ίδια στιγμή στην ΔΕΘ η κυβέρνηση Τσίπρα στο πλαίσιο της επικοινωνιακής της πολιτικής, με στόχο τη βελτίωση των επιδόσεών της στις δημοσκοπήσεις και της προσπάθειας της να ανεβάσει τα εκλογικά της ποσοστά, προχωρά τον σχεδιασμό που λέγεται «πακέτο παροχών Θεσσαλονίκης 2018». Το «πακέτο» θα παρουσιαστεί σήμερα το βράδυ, Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, από τον πρωθυπουργό στην καθιερωμένη ομιλία του στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Πρόκειται μια άνευ προηγουμένου παροχολογία που στηρίζεται καθαρά στο αφήγημα της μεταμνημονιακής περιόδου και στα μικρά περιθώρια ελιγμών που έχουν αφήσει οι δανειστές στον Α. Τσίπρα σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του τρία χρόνια τώρα. Βέβαια αν κάποιος αναλύσει, όπως κάνουμε εμείς παρακάτω, τι σημαίνει αυτή η παροχολογία, που στοχεύει, αν πατάει πάνω στην οικονομική πραγματικότητα της χώρας και της κοινωνίας και συνυπολογίσει και την μεγάλη «αξιοπιστία» που έχει δείξει η κυβέρνηση τα τελευταία 3 χρόνια τότε αβίαστα φτάνει στο συμπέρασμα ότι έχουμε άλλο ένα «λεφτά υπάρχουν» σε έκδοση έτους 2018.
Σε αντίθεση με τα παραπάνω, δηλαδή με τις αμερικάνικες φιέστες και τις κυβερνητικές υποσχέσεις το κλίμα στην συμπρωτεύουσα μάλλον είναι βαρύ. Σε αυτή την εκτίμηση φτάνουμε λόγω της βουβής αγανάκτησης που υπάρχει από την κυβερνητική κοροϊδία αλλά και της μεγάλης αντίθεσης της κοινωνίας της Βόρειας Ελλάδας για την Συμφωνία των Πρεσπών και τις εξελίξεις στο μέτωπο του Μακεδονικού.
Το κλίμα στην Θεσσαλονίκη βαραίνει ακόμα περισσότερο από τη κατάληψη της πόλης από τουλάχιστον 5.500 αστυνομικούς, ένστολους και μυστικούς, σε μια πρωτοφανή για τα χρονικά της ΔΕΘ επιχείρηση, στην οποία, πλην της αστυνομίας, δύο εισαγγελέων, του ελικοπτέρου και σκαφών του λιμενικού, θα συμμετέχουν και πράκτορες του FBI και της CIA, καθώς οι ΗΠΑ είναι η «τιμώμενη» χώρα. Από νωρίς το πρωί της Παρασκευής το ευρύτερο κέντρο έχει «αποστειρωθεί» λόγω των αφίξεων στην πόλη του υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ, του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα και του κ. Αλ. Τσίπρα, με τα μέτρα ασφαλείας να κορυφώνονται σήμερα, Σάββατο, ενόψει των διαδηλώσεων. Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι οι Αμερικανοί πράκτορες ζήτησαν και τους δόθηκε πρόσβαση σε όλες της κάμερες που ελέγχουν την κυκλοφορία στην Θεσσαλονίκη, ακόμη και στο κέντρο επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ. Παράλληλα ο κατάπλους στο λιμάνι του Θερμαϊκού της ναυαρχίδας του 6ου αμερικανικού στόλου «USS Mount Whitney» έχει σημάνει την κινητοποίηση του Λιμενικού, σκάφη του οποίου θα περιπολούν στη θαλάσσια περιοχή εντός και εκτός του κόλπου. Το αμερικάνικο πολεμικό πλοίο πέρα από την επίδειξη δύναμης που θέλουν να κάνουν οι ΗΠΑ θα βοηθήσει και στην ηλεκτρονική παρακολούθηση της ευρύτερης περιοχής. Τόσο αγαπητοί τελικά είναι οι τιμώμενοι αλλά και οι κυβερνητικοί. Όπως γίνεται κατανοητό όλα τα παραπάνω επιβάλλουν ένα ασφυκτικό κλίμα στην πόλη και στους κατοίκούς της που έρχεται να προστεθεί στα ήδη πολλά προβλήματα που βιώνουν.
Σε αντίθεση με τις αμερικάνικες φιέστες και τις κυβερνητικές υποσχέσεις το κλίμα στην συμπρωτεύουσα μάλλον είναι βαρύ. Λόγω της βουβής αγανάκτησης που υπάρχει από την κυβερνητική κοροϊδία, της μεγάλης αντίθεσης της κοινωνίας της Βόρειας Ελλάδας για την Συμφωνία των Πρεσπών και τις εξελίξεις στο μέτωπο του Μακεδονικού αλλά και την κατάληψη της πόλης από τουλάχιστον 5.500 αστυνομικούς και πράκτορες του FBI και της CIA
Κυβερνητική προβοκατορολογία
Σε ακατάσχετη προβοκατορολογία έχει επιδοθεί τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της. Διαδίδεται ότι πολλά και διάφορα ακροδεξιά, εθνικιστικά και φασιστικά στοιχεία θα πάνε στην ΔΕΘ και θα οργανώσουν επεισόδια με αφορμή το Μακεδονικό. Λάσπη κατ’ εξακολούθηση στον κόσμο που ανησυχεί για το μέλλον της χώρας του από μια «αριστερή» κυβέρνηση που έχει την τιμή να είναι η πρώτη παγκοσμίως που την φυλάει το FBI και η CIA.
Η εικονική πραγματικότητα της παροχολογίας
Η εικονική πραγματικότητα των οικονομικών παροχών μέσω ΔΕΘ
Η κυβέρνηση στο πλαίσιο της επικοινωνιακής της πολιτικής, με στόχο τη βελτίωση των επιδόσεών της στις δημοσκοπήσεις ώστε να επιλέξει τον καταλληλότερο χρόνο προσφυγής στις εκλογές, προχωρά τον σχεδιασμό γύρω από το θέμα «πακέτο παροχών Θεσσαλονίκης 2018». Το «πακέτο» θα παρουσιαστεί σήμερα το βράδυ από τον πρωθυπουργό στην καθιερωμένη ομιλία του στο πλαίσιο της ΔΕΘ.
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες οι εξαγγελίες θα κινηθούν στους ακόλουθους άξονες:
- κατάργηση του μέτρου περικοπής συντάξεων και αφορολόγητου
- μείωση ασφαλιστικών εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες
- μείωση φορολογίας επιχειρήσεων
- μείωση στον ΦΠΑ εστίασης
- μείωση του ΕΝΦΙΑ, με ενδεχόμενη υποκατάστασή του από το περιουσιολόγιο
- κοινωνικό πακέτο μέτρων από το πλεόνασμα 2018 της τάξης των 900 εκ. ευρώ
- επαναφορά συλλογικών συμβάσεων εργασίας
- αύξηση κατώτατου μισθού και κατάργηση υποκατώτατου κ.ά.
Το πλαίσιο αυτό ως ανακοίνωση, απομονωμένο από την τρέχουσα οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, μπορεί να εμφανίζεται ικανοποιητικό μετά από 8 χρόνια μνημονίων. Όμως, η σε βάθος ανάλυση του τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη, σε συνδυασμό με τα μέχρι σήμερα έργα και την αξιοπιστία της κυβέρνησης, αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα ακόμα «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», όπως εκείνο του 2014, που εκφωνείται προς άγρα ψήφων και αλίμονο σε όποιον «πιαστεί στα δίχτυα του».
Παρατήρηση πρώτη: Όλα όσα περιλαμβάνονται στο υπό επεξεργασία σήμερα πλαίσιο «παροχών» της κυβέρνησης έχουν συμπεριληφθεί κατά καιρούς σε διάφορες δεσμεύσεις του πρωθυπουργού και όλου του πολιτικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα μέχρι στιγμής είναι ότι δεν έγινε απολύτως τίποτε. Κάθε φορά που βρισκόταν στα δύσκολα η εθελόδουλη κυβέρνηση, αφού είχε αποστασιοποιηθεί από τον λαό, επικαλούνταν την κρισιμότητα της κατάστασης και την αδυναμία εναλλακτικής πολιτικής και υπέκυπτε πλήρως στις απαιτήσεις των δανειστών. Μάλιστα, τελικά πήγε πολύ μακρύτερα –χειρότερα– από το αρχικό πλαίσιο που δέχτηκε καθώς δέσμευσε τον λαό και τη χώρα όχι μόνο για την περίοδο που είχε εντολή διακυβέρνησης (μέχρι Σεπτέμβρη 2019) αλλά μέχρι το τέλος 2022, σε πρώτη φάση, και το τέλος 2060 οριστικά. Συνεπώς, από αναξιόπιστους, που στο όνομα της προσωπικής τους εξουσίας –«καρέκλας» υποκύπτουν σε κάθε απαίτηση δεν μπορείς να αναμένεις, και μάλιστα μακροπρόθεσμα, τήρηση υποσχέσεων.
Όλα τα παραπάνω μνημονιακά μέτρα, που τώρα θέλει να βελτιώσει, τα τήρησε η παρούσα κυβέρνηση απαρέγκλιτα. Οι επιδόσεις της καταγράφονται στην απόλυτη φτωχοποίηση, χειροτέρευση σε σχέση με ότι ίσχυε από τους προηγούμενους μνημονιακούς, του λαού στην περίοδο 2015-2018. Τα νούμερα είναι αμείλικτα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει χώρος να επεκταθούμε αναλυτικά. Απλά να θυμίσουμε ότι σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία (2015-2016) η Ελλάδα είναι «πρωταθλήτρια» στην αύξηση της φορολογίας σε επίπεδο ΟΟΣΑ, οι συντάξεις με τον νόμο Κατρούγκαλου και τις συνδεόμενες ρυθμίσεις μετατρέπονται σταδιακά σε βοήθημα φτώχειας, ο μέσος όρος αμοιβών των εργαζόμενων με τις ισχύουσες στην περίοδο της «κυβέρνησης της αριστεράς» εργασιακές σχέσεις μειώνεται συνεχώς (σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία –ΕΦΚΑ) χωρίς να είναι αναγκαία η παρέμβαση – ρύθμιση από τα πάνω, η πλήρης απασχόληση σταδιακά μετατρέπεται σε μερική και εκ περιτροπής απασχόληση, οι δε μορφωμένοι νέοι συνεχίζουν κατά χιλιάδες να εγκαταλείπουν τη χώρα. Τα στοιχεία και οι μελέτες για τον ξενιτεμό του επιστημονικού προσωπικού σταματούν το 2014, γιατί προφανώς κάποιοι δεν θέλουν να φανεί τι έγινε μετά.
Όλες οι παραπάνω υποσχέσεις είναι «κάλπικες». Δεν στηρίζονται στην κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική αναδιανομή, αλλά στη λεηλασία των πλέον αδύναμων, που πληρώνουν τους φόρους χωρίς δυνατότητα αποφυγής, για να συντηρούνται τα περίφημα πλεονάσματα που δίνουν τη δυνατότητα «επιστροφής» μέρους των κλοπιμαίων στα θύματα. Όλες αυτές τις μέρες γίναμε μάρτυρες ενός θεάτρου παραλόγου. Η κυβέρνηση μας λέει ότι βγήκαμε από τα μνημόνια και αποφασίζουμε μόνοι μας για το μέλλον και από την άλλη η ίδια κυβέρνηση απαντά στους «θεσμούς» να μην ανησυχούν καθώς οι όποιες παροχές «δεν θα παραβιάζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν συμφωνηθεί, (με τους θεσμούς)». Άρα εφαρμόζουν τη λεηλασία του λαού για υπερκαλυφθεί το πλεόνασμα για να μπορεί να μοιράσει ο Τσίπρας «καθρεφτάκια» στους ιθαγενείς. Σε κάθε περίπτωση, μη επίτευξη των στόχων που έχουν υποσχεθεί στους δανειστές σημαίνει μηδενικές έκτακτες παροχές και αυτόματη ενεργοποίηση μέτρων, που έχουν ήδη ψηφιστεί από την παρούσα κυβέρνηση, ανεξάρτητα ποια θα είναι η τότε κυβέρνηση. Δηλαδή έχουν «λύσει τα χέρια» των επόμενων κυβερνήσεων που θα υλοποιούν αποφάσεις – νόμους του ΣΥΡΙΖΑ!
Μια νέα πατέντα, καθαρά προεκλογική, είναι ο τρόπος διαχείρισης των περικοπών στο ασφαλιστικό. Το αποδέχθηκαν, το ψήφισαν σαν νόμο του κράτους, όμως αν εφαρμοστεί λίγο πριν τις επικείμενες εκλογές θα δουν τα ποσοστά τους να πέφτουν πολύ πιο κάτω από τον Ιούνιο του 2012! Τι προσπαθούν συνεπώς να κάνουν; Να μεταφέρουν για αργότερα την εφαρμογή του μέτρου. Αυτοί που ισχυρίζονται ότι είμαστε πλέον ανεξάρτητοι στις αποφάσεις μας, δεν ψηφίζουν «ένα νόμο, ένα άρθρο» για να καταργηθεί η προβλεπόμενη νέα μείωση των συντάξεων (ώστε να μην το έχει και ο Κ. Μητσοτάκης ως υποχρεωτικά εφαρμόσιμο και να δικαιολογείται «όχι εγώ αλλά αυτοί»). Αντίθετα, αφήνουν την ισχύ του νόμου και διαπραγματεύονται «να μην σκάσει η μπόμπα στα χέρια τους». Να μην γίνουν οι περικοπές από 1/1/2019 αλλά 6 μήνες ή ένα χρόνο μετά ή σε δύο δόσεις κ.λπ. Δηλαδή, καταδίκασαν σε θάνατο τους συνταξιούχους και τώρα, για να προλάβουν να κλέψουν την ψήφο τους, τους παρέχουν εξάμηνη «επιβίωση» μεταθέτοντας την ημερομηνία εκτέλεσης!
Επιπλέον, οι σχεδιασμοί του κυβερνητικού επιτελείου ξεχνούν ένα βασικό σημείο που αφορά την «κωλοτούμπα» Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση γιατί υποσχόταν και έλεγε ότι είχε σχέδιο ώστε να μην μας υπαγορεύουν τι θα κάνουμε οι αγορές. Ήταν το περίφημο «θα παίζουμε εμείς τη μουσική και θα χορεύουν οι αγορές». Αυτό όμως εγκαταλείφθηκε από τις πρώτες μέρες τις κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το 2015. Σήμερα, όλο και περισσότεροι «εταίροι» και συνομιλητές της κυβέρνησης μάς υποδεικνύουν ότι μπορεί τυπικά το μνημόνιο να τελείωσε αλλά υπάρχει ένας πιο σκληρός διαπραγματευτής από τους θεσμούς, οι αγορές. Είναι αυτές που μας υποχρέωσαν να οδηγηθούμε στα μνημόνια το 2009-2010. Σήμερα έχουμε «βγει από τα μνημόνια» όμως τα spread των ομολόγων του δημοσίου δεν βελτιώθηκαν. Το spread για το 10ετές ομόλογο βρίσκεται πάνω από το 4% (συνολικό επιτόκιο περίπου 4,5%) παρά την έξοδο από τα μνημόνια. Πρακτικά, αυτά τα επίπεδα είναι απαγορευτικά για δανεισμό και συνεπώς η πολυπόθητη «έξοδος στις αγορές» έχει επί του παρόντος αναβληθεί. Η «ευαισθησία» των αγορών είναι γνωστή και οποιαδήποτε αμφισβήτηση των μνημονιακών δεδομένων θα καταγράφεται από την πλευρά τους με αύξηση του spread. Άρα, ήδη υπάρχει αυτόματος μηχανισμός επιβολής της θέλησης των αγορών και των δανειστών και ελέγχου της «παροχολογίας» της κυβέρνησης.
Τέλος, ένας ακόμα ουσιαστικός περιοριστικός παράγοντας για την παροχολογία είναι η μελλοντική εξέλιξη του ΑΕΠ. Η πρόσφατη επιβράδυνση στο ρυθμό ανάπτυξης το Β΄ τρίμηνο 2018 και συνεπώς η για μία ακόμα φορά διάψευση όσον αφορά την επίτευξη του αναπτυξιακού στόχου της κυβέρνησης δημιουργεί ένα περιοριστικό πλαίσιο για την υλοποίηση μιας πολιτικής «παροχών» ανεξάρτητα πως «βαπτίζονται». (Περισσότερα για το θέμα αυτό στο άρθροΤι φέρνει η επιβράδυνση του ΑΕΠ)
Οι κινητοποιήσεις
Στον αντίποδα της –αφιερωμένης στις ΗΠΑ– φιέστας δε διαφαίνεται κάποιο αγωνιστικό κλίμα. Και πως θα μπορούσε άλλωστε; Αφενός το κοινωνικό φρόνιμα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, σε αντίθεση με αρκετές περασμένες ΔΕΘ, αφετέρου οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μοιάζουν καταθλιπτικά μία από τα ίδια. Το ΠΑΜΕ με την (φίλα προσκείμενη) Πανελλαδική Επιτροπή των Αγροτικών μπλόκων συγκεντρώνεται στην πλατεία Αριστοτέλους, το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η ΓΣΕΕ (λίγο πιο πάνω) στο άγαλμα Βενιζέλου, η ΛΑΕ (παραδίπλα) στην Αγίας Σοφίας, η εξωκοινοβουλευτική αριστερά μαζί με τον α/α χώρο και κάποια σωματεία στην Καμάρα.
Πέρα από την πολυδιάσπαση και την καταμέτρηση δυνάμεων που θέλει να κάνει ο κάθε χώρος, το σημαντικότερο είναι πως δεν υπάρχει από καμιά μεριά μια πειστική απάντηση στο ζήτημα της διεξόδου της χώρας παρά μόνο τοποθετήσεις και συνθήματα που δεν μπορούν να εμπνεύσουν πλατιά κομμάτια της κοινωνίας και μια καθιερωμένη στάση και εικονική «παρέμβαση» έξω από τη ΔΕΘ.
Η μόνη περίπτωση συγκέντρωσης που δείχνει να μπορεί να πετύχει μια σημαντική παρουσία είναι αυτή έξω από το Βελλίδειο για το Μακεδονικό, από τις Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (ΠΟΠΣΜ) και τις Επιτροπές Αγώνα για τη Μακεδονία. Μπορεί η συναυλία με την ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» να ακυρώθηκε, αφού οι διοργανωτές δεν κατάφεραν να υποστηρίξουν ένα τέτοιο γεγονός, όμως το Μακεδονικό θα είναι ένα από τα βασικά ζητήματα που θα χρωματίσουν τις κινητοποιήσεις στην ΔΕΘ.
