Δεν ανήκουμε στην κατηγορία των αφελών που φτιάχνουν μια άλλη πραγματικότητα στο μυαλό τους ούτε των δογματικών που μιλούν με κασέτα. Γι’ αυτό δεν θεωρούσαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν επαναστατικό κόμμα. Πιστεύαμε, όμως, ή έστω νομίζαμε, το μίνιμουμ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συνεπής με τις εξαγγελίες του και δεν θα αφήσει στα κρύα του λουτρού όλη αυτή την κοινωνία που στήριξε σ’ αυτόν την πολιτική της έκφραση και οργάνωση για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα των μνημονίων, η επίθεση των εκβιαστών και τοκογλύφων.
Τώρα, όλο το ευρωπαϊκό κατεστημένο, αυτό το απεχθές, που και ο ίδιος ο Τσίπρας, πέρα από κάθε όριο «πολιτικής ορθότητας», περιέγραφε και απέρριπτε με τους πιο μελανούς χαρακτηρισμούς, αγκάλιασε τον ΣΥΡΙΖΑ και χαριεντίζεται με τον πιο γλοιώδη τρόπο με τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του! Κι αυτό κάνουν τα σάπια και ημιθανή κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης, που καταψηφίζουν τα νομοσχέδια ενώ τρίβουν από πίσω τα χέρια τους. Αυτός ο ξεπεσμός ήταν πέρα από κάθε ουτοπία της Δεξιάς, ότι μια μέρα η Αριστερά θα εφάρμοζε ένα πρόγραμμα υποτέλειας και λεηλασίας που η ίδια δεν θα μπορούσε με τίποτα να επιβάλει λόγω των αντιδράσεων που συναντούσε από την κοινωνία, των δικών της οπαδών συμπεριλαμβανομένων.
Τώρα, όλο το σκουλικιασμένο δημοσιογραφικό κατεστημένο γελάει χαιρέκακα. Συνεχίζει να κάνει αρνητικά σχόλια, λιγότερο πικρόχολα αλλά πιο σαρκαστικά, μην μπορώντας να κρύψει το αίσθημα θριάμβου από το οικειοθελές γονάτισμα του αντιπάλου. Από τον αυτόβουλο διασυρμό του αριστερού. Από τη δειλία του και την αυτομολία του.
Μ.Κ. και Τ.Ψ.
