Είχαμε τον αυθεντικό Τραμπ, που κατηγορούνταν ότι βωμολοχούσε σαν χαμάλης του λιμανιού, αλλά έχουμε κι έναν ιμιτασιόν, του σαλονιού. Ονομάζεται Εμανουέλ Μακρόν και το τρέχον επάγγελμά του –ελέω τραπεζοκρατίας και εκλογικού νόμου– είναι Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Στο παρελθόν δεν μπορούσε να συγκρατηθεί εύκολα: μιλούσε περιφρονητικά για τον «αμόρφωτο λαουτζίκο» και αντιδρούσε χολερικά και στην παραμικρή κριτική. Η στάση αυτή του κόστισε αρκετά, ιδίως αφότου οι πληβείοι με τα Κίτρινα Γιλέκα δεν λύγισαν μπροστά στις δολοφονικές ορδές των ΜΑΤ που εξαπέλυσε εναντίον τους. Έτσι, εδώ και λίγους μήνες (πλησιάζουν βλέπετε και οι προεδρικές εκλογές) ζητούσε δημοσίως συγγνώμη για «φράσεις που μπορεί να πλήγωσαν»…
Όχι πια. Όσο συγκρατήθηκε, συγκρατήθηκε. Η απόπειρα των βουλευτών του (με 28,2% επί των ψηφισάντων, που ήταν λιγότεροι από το 50% του εκλογικού σώματος, απέσπασε το 53,4% των εδρών) να μην πιουν το πικρό ποτήρι της υπερψήφισης ενός ακόμη νόμου «έκτακτης ανάγκης» τον έβγαλε από τα ρούχα του. Συγκεκριμένα, η γαλλική βουλή τη Δευτέρα αποφάσισε να αναβάλλει την ψήφιση ενός νομοσχεδίου, το οποίο αντικαθιστά το (ήδη αμφιλεγόμενο) «υγειονομικό πιστοποιητικό» από ένα πολύ πιο αυστηρό «πιστοποιητικό εμβολιασμού». Με απλά λόγια, κάθε κοινωνική δραστηριότητα επιτρέπεται σε όσους θεωρούνται κάθε φορά «πλήρως εμβολιασμένοι», και απαγορεύεται σε όλους τους υπόλοιπους – μερικά εμβολιασμένους, νοσήσαντες, ανεμβολίαστους με αρνητικά μοριακά τεστ κ.λπ. Το καθεστώς Μακρόν δεν το ενδιαφέρει το γεγονός ότι και οι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν τον ιό. Η καταπολέμηση της πανδημίας είναι το τελευταίο πράγμα που νοιάζει τους κυβερνώντες. Τους ενδιαφέρει πολύ όμως να «σπάσουν τον τσαμπουκά» των Γάλλων – που, αν και εμβολιασμένοι σε συντριπτικά ποσοστά (άνω του 90%), επιμένουν να αντιδρούν μαζικά εδώ και μήνες στην επιβολή μέτρων τα οποία κουρελιάζουν τις συνταγματικά εγγυημένες ελευθερίες τους.
Η καταπολέμηση της πανδημίας είναι το τελευταίο πράγμα που νοιάζει τους κυβερνώντες. Τους ενδιαφέρει πολύ όμως να «σπάσουν τον τσαμπουκά» των Γάλλων – που αντιδρούν μαζικά εδώ και μήνες στην επιβολή μέτρων τα οποία κουρελιάζουν τις συνταγματικά εγγυημένες ελευθερίες τους
Φτηνά πολιτικάντικα κίνητρα;
Αφού λοιπόν αναβλήθηκε η ψηφοφορία, καθώς οι κυβερνητικοί βουλευτές είχαν φροντίσει να λείπουν, ο Μακρόν ξέχασε τις υποσχέσεις του για κοσμιότητα και ξιφούλκησε: «Έχω πολύ διάθεση να τσαντίσω τους ανεμβολίαστους», δήλωσε σε… βαρυσήμαντη συνέντευξή του στην έγκυρη εφημερίδα Le Parisien. Η προεδρική φράση σόκαρε. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν τώρα ότι ήταν μελετημένη για να κόψει τη φόρα των αντιπάλων του στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, ξαναβάζοντας έστω και άκομψα την πανδημία (οποιοδήποτε άλλο ζήτημα του κάνει ζημιά) στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Πράγματι, το έχει ανάγκη: οι δημοσκοπήσεις του δίνουν μόλις 23%, με τέσσερις ανθυποψήφιους (τον ακροδεξιό Ζεμούρ, την… όχι και τόσο ακροδεξιά πια Λεπέν, την δεξιά Πεκρές και τον αριστερό Μελανσόν) να συνωστίζονται για μια θέση στον Β΄ γύρο, αποσπώντας καθένας και καθεμιά τους γύρω στο 13-15% στον Α΄ γύρο.
Το κόλπο της πριμοδότησης του Ζεμούρ ώστε να ανακοπεί η Λεπέν απέδωσε, αλλά γυρνά μπούμερανγκ πολύ γρηγορότερα από τότε που ο Μιτεράν πριμοδοτούσε τον πατέρα Λεπέν για να ψαλιδίσει της φιλοδοξίες της παραδοσιακής Δεξιάς: πλέον προβάλλει η πιθανότητα όχι ενός «εύκολου» Β΄ γύρου με ακροδεξιό αντίπαλο, αλλά μια μονομαχία με την κεντροδεξιά Πεκρές, που υποστηρίζεται από τμήμα της γαλλικής ελίτ το οποίο ανησυχεί ότι θα πληρωθούν ακριβά οι εσωτερικές και διεθνείς «εξαλλοσύνες» του Μακρόν. Αυτήν, λένε, στόχευε έμμεσα η προκλητική φράση του Μακρόν, ώστε να φανεί ότι –τουλάχιστον στο θέμα της πανδημίας– μια βασική αντίπαλος τον ακολουθεί. Αυτή είναι η ποιότητα των ανησυχιών της γαλλικής πολιτικής τάξης και των «αναλυτών» της. Εφάμιλλη της φτηνής, πολιτικάντικης καρεκλοθηρίας διεκδικητών συνοικιακού δήμου…
Άλματα της σκέψης του Μακρόν
Γι’ αυτό ίσως γίνεται πολύ συζήτηση για την περίφημη πλέον φράση, και σχεδόν καμία για μία άλλη, πολύ πιο εξωφρενική – την οποία δεν ξεστόμισε κάποιος τυχαίος τρελαμένος, αλλά αυτός καθαυτός ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, στην ίδια συνέντευξη: «Ένας ανεύθυνος [ανεμβολίαστος] δεν μπορεί να θεωρείται πλέον πολίτης»! Εδώ πια ο Μακρόν λέει απροκάλυπτα κι αφοπλιστικά αυτό που ως τώρα απλά ψιθύριζαν, με πολύ πιο προσεκτικούς όρους, οι πιο θρασείς απολογητές των παγκόσμιων ελίτ. Σε οχτώ μόλις λέξεις αποκαλύπτει τους μύχιους πόθους τους: να ξεφορτωθούν, έστω και καβάλα σε μια πανδημία, το άχθος όχι κάποιας σοσιαλιστικής επανάστασης, αλλά της ίδιας της μήτρας τους, της Γαλλικής Επανάστασης – που εγκαθίδρυσε για τα καλά την έννοια του σύγχρονου πολίτη. Να ξεφορτωθούν κάθε συμβόλαιο, να παραβιάσουν κάθε όριο, να σπάσουν το ταμπού: ο (κατά την κρίση τους) ανεύθυνος δεν είναι πολίτης.
Η σκέψη του Μακρόν έχει κάνει άλματα, μεγαλύτερα κι από τις φιλοδοξίες του, αν αναλογιστεί κανείς ότι λίγα μόλις χρόνια πριν –το 2016– ο ίδιος άνθρωπος αντιτασσόταν στη στέρηση της ιθαγένειας από ισλαμιστές τρομοκράτες (αυτό ήταν νομοσχέδιο άλλου μεγάλου πολιτικού ανδρός, του «σοσιαλιστή» Ολάντ) με το επιχείρημα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πολίτες, κι ότι αυτή την ιδιότητα δεν μπορεί να τους την αφαιρέσει κανείς. Τώρα, προφανώς, θεωρεί ότι οι ανεμβολίαστοι είναι χειρότεροι κι από τους τζιχαντιστές. Ίσως και να μην είναι πλέον ακριβώς άνθρωποι, άρα… [Αναγκαία παρένθεση, που δεν θα ήταν αναγκαία αν δεν είχε παγώσει πολλών η σκέψη: Γελιέται όποιος νομίζει ότι στόχος της τολμηρής απόπειρας κατάρριψης και των τελευταίων ταμπού της σύγχρονης εποχής είναι οι ανεμβολίαστοι].
Ο Μακρόν και οι ελίτ θα λάβουν σήμερα μια ακόμη απάντηση, καθώς είναι εκατοντάδες τα καλέσματα σε όλη τη Γαλλία για κινητοποιήσεις ενάντιο στο «νέο» πιστοποιητικό. Εκεί, στις κινητοποιήσεις και τις «πρωτόγονες» αντιστάσεις των πληβείων, βρίσκεται η ελπίδα ότι όχι μόνο δεν θα περάσουν τα μεσαιωνικά και απανθρωποποιητικά σχέδια των ελίτ, αλλά κι ότι θα ανοιχτούν δρόμοι νέων κοινωνικών συνευρέσεων, ικανών να χαράξουν μια πορεία προς όφελος των μεγάλων πλειοψηφιών – όχι του 1% και των κολαούζων του.
ΥΓ1: Για την ιστορία, η συνεδρίαση που αναβλήθηκε τη Δευτέρα, ξανάρχισε την Πέμπτη, καταλήγοντας στην «πανηγυρική» υπερψήφιση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης Μακρόν. Οι κυβερνητικοί βουλευτές «προειδοποιήθηκαν» ότι τυχόν απουσία τους σημαίνει «συνενοχή με τους εξτρεμιστές του Μελανσόν και της Λεπέν», και έσπευσαν να συμμορφωθούν. Σχεδόν: οι τροποποιήσεις που πέρασαν «λειαίνουν» το νομοσχέδιο για την επιβολή του πιστοποιητικού εμβολιασμού, ελπίζοντας ότι έτσι θα μειωθούν οι αντιδράσεις. Το όριο ηλικίας ανέβηκε στα 16 χρόνια (από τα 12), στην Κορσική και μερικές άλλες αποικίες θα ισχύει ο παλιός νόμος, το ίδιο και σε ορισμένους χώρους εργασίας, μέσα μεταφοράς και δομές υγείας. Επίσης δεν θα χρειάζεται επίδειξη πιστοποιητικού για τη συμμετοχή σε πολιτικές εκδηλώσεις και εκλογικές διαδικασίες. Τέλος, απορρίφθηκε η πρόβλεψη να πραγματοποιούν ελέγχους ταυτότητας ιδιώτες ή και κρατικοί υπάλληλοι που δεν είναι αστυνομικοί…
ΥΓ2: Δεν έχει παγώσει όλων το μυαλό. Το δείχνουν οι διαδηλώσεις και προσφυγές ενάντια στα «έκτακτα μέτρα», που συνεχίζονται σε όλο τον κόσμο, με πιο πρόσφατα τα παραδείγματα της Ρουμανίας και της Βοσνίας. Το δείχνει η αιματηρή λαϊκή εξέγερση στο Καζακστάν, με αφορμή τις αυξήσεις σε καύσιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Το δείχνει η αδιάκοπη και πάνδημη αντίσταση στις στρατιωτικές χούντες του Σουδάν και της Μιανμάρ. Πολλά τα γεγονότα, μικρός ο χώρος. Συνέχεια στο επόμενο φύλλο!
