Δολοφονία αριστερής ακτιβίστριας στην 4η επέτειο της επανάστασης
Της Τίνας Στρίκου
Η τέταρτη επέτειος της ηρωικής επανάστασης της Αιγύπτου στις 25 Ιανουαρίου 2011 συνέπεσε, σε μια ειρωνεία της τύχης, με τις ελληνικές εκλογές. Η επέτειος αυτή βρήκε την πλατεία Ταχρίρ περικυκλωμένη από συρματοπλέγματα και τανκς και τη χώρα τυλιγμένη σε ένα ακραίο κύμα καταπίεσης, βίας αλλά και αντίστασης…
Η Σεϊμά δεν φοβήθηκε
Την προηγούμενη της φετινής επετείου, μέλη της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Συμμαχίας οργάνωσαν μια μικρή διαδήλωση που θα κατευθυνόταν στην πλατεία Ταχρίρ για να αποθέσει λουλούδια στη μνήμη των μαρτύρων της επανάστασης. Η αστυνομία προσπάθησε να σπάσει τη διαδήλωση, πριν φτάσει στην ιστορική πλατεία, με δακρυγόνα και πραγματικά πυρά. Μια σφαίρα χτύπησε πισώπλατα και πλήγωσε θανάσιμα την ακτιβίστρια του κόμματος, Σεϊμά αλ Σάμπαχ. Η αστυνομία συνέλαβε μέλη του κόμματος και το γιατρό που προσπάθησαν να τη βοηθήσουν. Επιπλέον, όσοι πήγαν να δώσουν μαρτυρία για το περιστατικό βρέθηκαν κατηγορούμενοι για παραβίαση του νόμου περί συγκεντρώσεων!
Ματωμένη επέτειος
Ανήμερα της επετείου οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν υπέρμετρη βία στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, ειδικά στην πλατεία Ματαρίγια, όπου η αστυνομία χρησιμοποίησε πραγματικά πυρά προκαλώντας πολλούς τραυματισμούς, ενώ ταυτόχρονα είχε απαγορεύσει την κάλυψη των γεγονότων από δημοσιογράφους. Δυστυχώς η βία σε αυτή την επέτειο δεν ήταν πρωτοφανής: πέρυσι τις ίδιες μέρες περίπου 60 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί και περισσότεροι από 1.000 διαδηλωτές είχαν συλληφθεί. Εκτός από τις περιπτώσεις ξεκάθαρου αστυνομικού χτυπήματος ενάντια σε ειρηνικές διαδηλώσεις, υπήρξαν και άλλα αιματηρά επεισόδια: το Σαββατοκύριακο της επετείου τέσσερις αστυνομικοί σκοτώθηκαν, οι δύο από αυτούς από πυρά από διερχόμενο αυτοκίνητο. Η αστυνομία επίσης ανακοίνωσε ότι σκότωσε μέλος των Αδελφών Μουσουλμάνων που είχε ανοίξει πυρ κατά διαδηλωτών, και άλλους δύο ανθρώπους που προσπαθούσαν να τοποθετήσουν βόμβα.
Οι καταδίκες των ακτιβιστών
Λίγες μέρες μετά, στις 4 Φεβρουαρίου, ο γνωστός ακτιβιστής Άχμεντ Ντούμα και 229 άλλοι άνθρωποι καταδικάστηκαν σε ισόβια και τεράστιο χρηματικό πρόστιμο για πράξεις που αφορούν τη συνέχιση της εξέγερσης τον Δεκέμβρη του 2011 με συμπλοκές στην έδρα της κυβέρνησης. Επίσης ποινή 10 ετών επιβλήθηκε σε 39 ανηλίκους. Αυτή είναι άλλη μια σοκαριστική υπόθεση, όπου το δικαστικό σύστημα (το οποίο απέφυγε την κάθαρση παρά την πτώση του δικτάτορα Μουμπάρακ) επιδεικνύει απερίγραπτη εκδικητική μανία απέναντι στους πολιτικούς ακτιβιστές. Πρόκειται για παρωδίες δίκης. Για παράδειγμα ο Ντούμα με εντολή του ίδιου δικαστηρίου δεν είχε δικαίωμα να ορίσει την υπεράσπισή του, πράγμα που οδήγησε το συνδικάτο δικηγόρων να αρνηθεί συνολικά να παραστεί στη δίκη. Ο Ντούμα βρίσκεται σε απεργία πείνας από τα τέλη Γενάρη όταν είχε επικυρωθεί η καταδίκη του σε τρία χρόνια φυλάκιση μαζί με μέλη του Κινήματος 6 Απρίλη.
Σήμερα στην Αίγυπτο χιλιάδες ακτιβιστές βρίσκονται στη φυλακή. Πολλοί από αυτούς με κατηγορίες που σχετίζονται με το νόμο περί διαδηλώσεων, τον οποίο το στρατιωτικό καθεστώς Σίσι έχει δεσμευτεί να αλλάξει. Αυτές οι καταδίκες είναι ακόμα πιο αποτρόπαιες αν αντιπαραβληθούν με την αθώωση του δικτάτορα Μουμπάρακ και των γιών του, αλλά και τις χαριστικές ποινές για διεφθαρμένους μεγαλοεπιχειρηματίες όπως ο Άχμαντ Έζ. Ο εκπρόσωπος της ΕΕ στην Αίγυπτο χαρακτήρισε τη μαζική καταδίκη ως «παραβίασης των υποχρεώσεων των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων» – πρόσθεσε όμως ότι η ΕΕ θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Αίγυπτο στη «διαδικασία πολιτικής μετάβασης»… Ο Ουάελ Εσκαντάρ, ένας από τους πιο γνωστούς δημοσιογράφους της γενιάς της επανάστασης, παρατηρεί σταδιακά αυξανόμενη αδιαφορία απέναντι στην καταπίεση ανάμεσα στους Αιγύπτιους, εκτός αν η επίθεση αφορά κρατικούς θεσμούς. Παρ’ όλα αυτά και κόντρα στο φόβο, λίγες μέρες μετά τη δολοφονία της Σεϊμά οργανώθηκε μια διαδήλωση γυναικών για να εκφράσει οργή για το γεγονός. Μερικές εκατοντάδες γυναίκες είχαν το θάρρος να συμμετάσχουν, παρόλο που χιλιάδες είχαν ανταποκριθεί στο σχετικό κάλεσμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
.
Από την άλλη πλευρά της Ράφα
Τις ίδιες μέρες διαδηλώσεις έγιναν και στην παλαιστινιακή πλευρά του περάσματος της Ράφα, από φοιτητές και άλλους ανθρώπους που διαμαρτύρονται για το συνεχιζόμενο αποκλεισμό της Γάζας και από την Αίγυπτο. Το αιγυπτιακό καθεστώς ισχυρίζεται ότι το διάστημα ανοίγματος του περάσματος είναι επαρκές (τρεις μέρες στο τέλος Γενάρη…). Επίσης κατηγορεί τη Χαμάς, η οποία ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, ως συνυπεύθυνη για τη σειρά επιθέσεων ενάντια σε αιγυπτιακές δυνάμεις στη χερσόνησο του Σινά – κατηγορία την οποία η οργάνωση αρνείται. Στο μεταξύ, η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς κηρύχθηκε επισήμως «τρομοκρατική οργάνωση» από αιγυπτιακό δικαστήριο. Η στρατοκρατούμενη Αίγυπτος αναδεικνύεται έτσι σε «πρωταθλητή» της καταστολής στο εσωτερικό της, αλλά και σε βολικό συνεργάτη της Δύσης και του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή…
