Δύσκολα θα βρει κανείς άλλη υπόθεση με τόσο εκτεταμένη παραποίηση και αποσιώπηση στοιχείων
Η δολοφονία Κένεντι έχει αποκτήσει ισχυρό συμβολισμό, για δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι επιβεβαιώνει –περισσότερο ίσως από κάθε άλλο γεγονός– ότι στις ΗΠΑ «λειτουργεί» στο παρασκήνιο ένα βαθύ κράτος, που δε διστάζει να φτάσει μέχρι και τη δολοφονία του προέδρου, και μάλιστα με τόσο χοντροκομμένο τρόπο όπως στο Ντάλας το 1963. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η υπόθεση της δολοφονίας, που προφανώς σχεδιάστηκε τόσο κακότεχνα ώστε υπήρξε μια έκρηξη αποδεικτικών στοιχείων κόντρα στην επίσημη εκδοχή, κουκουλώθηκε με ακραία προκλητικό τρόπο από τις Αρχές και αποτέλεσε έτσι μνημείο παραποίηση και αδιαφάνειας. Ακολουθούν αποσπάσματα από κείμενο του Μπέρτραντ Ράσελ, με τίτλο 16 ερωτηματικά για τη δολοφονία. Η ιδιαιτερότητα του κειμένου έγκειται στο ότι γράφτηκε τον Σεπτέμβρη του 1964, δέκα μόλις μήνες μετά τη δολοφονία, πριν ακόμα δημοσιευθεί το πόρισμα της επίσημης Επιτροπής Γουόρεν, πολλά χρόνια πριν δοθεί στη δημοσιότητα το περίφημο ερασιτεχνικό φιλμ του Ζαπρούντερ, που είχε συλλάβει τη σκηνή της δολοφονίας και επιβεβαίωσε τις ενστάσεις κατά της επίσημης εκδοχής και κυρίως πολύ πριν διαδοθεί η συνωμοσιολογία στις ΗΠΑ ως λαϊκό σπορ. Ο διάσημος Βρετανός φιλόσοφος και μαθηματικός, ειρηνιστής Μπέρτραντ Ράσελ, μόνο για συνωμοσιολόγος δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί…
Του Μπέρραντ Ράσελ
Η επίσημη εκδοχή για τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι περιέχει τόσες πολλές αντιφάσεις ώστε αναιρέθηκε και ξαναγράφτηκε τρεις φορές. Ασύστολα ψεύδη έτυχαν μεγάλης προβολής από τα ΜΜΕ, ενώ οι διαψεύσεις τους δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Φωτογραφίες, αποδείξεις και ένορκες καταθέσεις δεν έγιναν αποδεκτές ως στοιχεία. Ορισμένες από τις πιο σημαντικές πτυχές της υπόθεσης ενάντια στον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ αποσιωπήθηκαν. Το FBI, η αστυνομία και η Μυστική Υπηρεσία προσπάθησαν να σωπάσουν μάρτυρες-κλειδιά ή να τους καθοδηγήσουν σχετικά με τα στοιχεία που θα έπρεπε να αποκαλύψουν. Άλλα πρόσωπα που αναμείχθηκαν στην υπόθεση έχουν εξαφανιστεί ή πέθαναν κάτω από περίεργες συνθήκες.
Οι ακροάσεις της Επιτροπής Γουόρεν έγιναν κεκλεισμένων των θυρών στο όνομα της εθνικής ασφάλειας, συνεχίζοντας έτσι την πολιτική μυστικότητας που χαρακτηρίζει όλη αυτή την υπόθεση. Όμως, εάν όπως ισχυρίζονται, ο Όσβαλντ ήταν ο μοναχικός δολοφόνος, τότε σε τι έγκειται το ζήτημα εθνικής ασφάλειας;
Η ίδια η Επιτροπή διέρρευσε στον Τύπο το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων, αλλά μόνο εκείνα που βοηθούσαν να αποδειχτεί ότι ο Όσβαλντ πράγματι έδρασε μόνος. Οι μέθοδοι που υιοθέτησε η Επιτροπή ήταν αξιοθρήνητες. Εξίσου σημαντικό, όμως, είναι να θέσουμε υπό αμφισβήτηση το ρόλο της συνολικά. Κατά δήλωσή της, η Επιτροπή δεν διεξήγαγε τη δική της έρευνα, αλλά στηρίχθηκε στα πορίσματα των κυβερνητικών υπηρεσιών, του FBI, της Μυστικής Αστυνομίας και της Αστυνομίας του Ντάλας.
Είναι γνωστό ότι στο Ντάλας, για τις 22 Νοεμβρίου, πάρθηκαν τα αυστηρότερα και πιο περίπλοκα μέτρα ασφαλείας που είχαν τεθεί ποτέ σε εφαρμογή για κάποιο πρόεδρο. Ο κατάλογος με τα ανατρεπτικά στοιχεία του Ντάλας αποτελείτο από 23 ονόματα, με αυτό του Όσβαλντ πρώτο στη λίστα. Όλοι τέθηκαν υπό παρακολούθηση εκείνη την ημέρα, εκτός από τον Όσβαλντ.
Η διαδρομή του προέδρου μέσα από την πόλη του Ντάλας ήταν ευρέως γνωστή και είχε δημοσιευθεί στην Dallas Morning News. Όμως την τελευταία στιγμή η Μυστική Υπηρεσία άλλαξε μέρος του δρομολογίου, έτσι ώστε ο πρόεδρος στην οδό Main έστριψε προς την οδό Houston και από εκεί στην οδό Elm. Αυτή η αλλαγή έφερε τον πρόεδρο μπροστά από τη Βιβλιοθήκη από την οποία –υποτίθεται– πως πυροβόλησε ο Όσβαλντ. Τo πώς θα μπορούσε ο Όσβαλντ να γνωρίζει γι’ αυτή την αλλαγή δεν εξηγήθηκε ποτέ.
Μετά τη δολοφονία και τη σύλληψη του Όσβαλντ ακολούθησε στα γρήγορα το πόρισμα: Ο Όσβαλντ ήταν ο δολοφόνος και είχε ενεργήσει μόνος. Δεν έγινε καμία προσπάθεια να συλληφθούν άλλοι και δεν αποκλείστηκε η περιοχή, ενώ ανακοινώθηκε στον Τύπο κάθε ίχνος ένδειξης που έτεινε στην ενοχοποίηση του Όσβαλντ.
Η πρώτη θεωρία που ανακοινώθηκε από τις Αρχές ήταν ότι ο Όσβαλντ πυροβόλησε καθώς το αυτοκίνητο του προέδρου πλησίαζε τη Βιβλιοθήκη στην οδό Huston. Όταν φωτογραφίες και αυτόπτες μάρτυρες διέψευσαν αυτή την ιστορία, η θεωρία εγκαταλείφθηκε. Στο μεταξύ, όμως, ο γενικός εισαγγελέας Wade είχε ήδη ανακοινώσει ότι κατά την έρευνα στο σπίτι του Όσβαλντ είχε ανακαλυφθεί ένας χάρτης που έδειχνε πως η υποτιθέμενη τροχιά των βλημάτων που χτύπησαν τον πρόεδρο είχε προσχεδιαστεί. Μετά τη διάψευση της αρχικής θεωρίας οι Αρχές του Ντάλας ανακοίνωσαν ότι δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος χάρτης…
Η δεύτερη θεωρία τοποθέτησε μεν σωστά το αυτοκίνητο του προέδρου στην οδό Elm, αλλά έπρεπε να αντιμετωπίσει τη δυσκολία ότι ο πρόεδρος πυροβολήθηκε στο λαιμό από μπροστά. Πώς κατάφερε ο Όσβαλντ να πυροβολήσει τον πρόεδρο από μπροστά, ενώ βρισκόταν πίσω του; Στο τεύχος του της 6ης Δεκεμβρίου το περιοδικό Life, μετά από πληροφόρηση του FBI, εξήγησε ότι ο πρόεδρος είχε γυρίσει το κεφάλι του την ώρα που πυροβολήθηκε. Κι αυτό όμως σύντομα αποδείχτηκε απολύτως ψευδές. Έτσι, η θεωρία Νο 2 εγκαταλείφθηκε και αυτή.
Για να υποστηριχθεί το σκεπτικό των Αρχών ότι ο Όσβαλντ έδρασε μόνος, ήταν πλέον απαραίτητο να δημιουργηθεί μια θεωρία Νο 3 στηριγμένη πάνω σε παραποιημένα ιατρικά στοιχεία. Δύο πράκτορες πέρασαν ώρες με τους γιατρούς προκειμένου να τους πείσουν ότι η αρχική τους εκτίμηση ήταν λανθασμένη: Το σημείο εισόδου της σφαίρας στο λαιμό του Προέδρου ήταν στην πραγματικότητα το σημείο εξόδου. Αυτή η τρίτη θεωρία με τα παραποιημένα ιατρικά στοιχεία παραμένει η βάση της υπόθεσης ενάντια στον Όσβαλντ προς το παρόν (Σ.τ.Μ.: μέχρι και σήμερα).
Οι φωτογραφίες από τη σκηνή του εγκλήματος θα βοηθούσαν πολύ. Γιατί το FBI αρνήθηκε να δημοσιεύσει το πιο αξιόπιστο στοιχείο αυτής της υπόθεσης; Είναι δύσκολο να βρει κανείς άλλη υπόθεση όπου έχει υπάρξει τέτοιας κλίμακας παραποίηση και αποσιώπηση φωτογραφικών στοιχείων, όπως στην υπόθεση Όσβαλντ.
Η αστυνομία του Ντάλας υπέβαλε τον Όσβαλντ σε τεστ παραφίνης για να διαπιστωθεί αν είχε πράγματι πυροβολήσει στις 22 Νοεμβρίου. Ο αρχηγός της αστυνομίας του Ντάλας, Jesse Curry, ανακοίνωσε στις 23 Νοεμβρίου ότι το αποτέλεσμα του τεστ αποδεικνύει ότι ο Όσβαλντ ήταν ο δολοφόνος. Αργότερα όμως αποκαλύφθηκε ότι το τεστ που έγινε στα χέρια και το πρόσωπο του Όσβαλντ, στην πραγματικότητα, ήταν αρνητικό…
Ο Όσβαλντ αρχικά συνελήφθη και κατηγορήθηκε για το φόνο του αστυφύλακα Τίπιτ*. Ο Τίπιτ δολοφονήθηκε στις 1:06 μ.μ. στις 22 Νοεμβρίου. Η περιγραφή του Όσβαλντ ανακοινώθηκε από την αστυνομία του Ντάλας μόλις στις 12:43, 12 λεπτά μετά τη δολοφονία του Προέδρου. Εγείρεται, λοιπόν, εδώ ένα από τα πιο ασυνήθιστα ερωτήματα που έχουν τεθεί ποτέ σε υπόθεση δολοφονίας: Γιατί η περιγραφή του Όσβαλντ, σε σχέση με το φόνο του αστυφύλακα Τίπιτ μεταδόθηκε από τους αστυνομικούς ασυρμάτους στις 12:43μ.μ. ενώ ο Τίπιτ δεν πυροβολήθηκε παρά στις 13:06μ.μ.;
Οι αμερικανικές πρεσβείες, εδώ και πολύ καιρό, μεταφέρουν στην Ουάσιγκτον τη διεθνή δυσπιστία απέναντι στις επίσημες κατηγορίες ενάντια στον Όσβαλντ. Αλλά γι’ αυτό δεν έχει γίνει καμία μνεία στον αμερικανικό Τύπο. Κανένα αμερικανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα και καμιά εφημερίδα μαζικής κυκλοφορίας δεν έχουν αμφισβητήσει τη βάση όλων των κυβερνητικών ισχυρισμών ότι δηλαδή ο Όσβαλντ ήταν ο δολοφόνος και ότι δεν είχε συνενόχους. Αυτό είναι καθήκον του αμερικανικού λαού.
* Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή ο Λ Όσβαλντ λίγο μετά τη δολοφονία Κένεντι, σκότωσε στο δρόμο και έναν αστυνομικό, ονόματι Τίπιτ.
Μετάφραση: Νίκος Μαγνήσαλης
