Η συγκίνηση έφθασε στο κατακόρυφο. Όλο το Βελλίδειο σηκώθηκε όρθιο να χειροκροτήσει τον πρώην πρωθυπουργό όταν δήλωσε πόσο περήφανος νοιώθει για τη Συμφωνία των Πρεσπών, για το θάρρος που επέδειξε και δεν έκανε πίσω μπροστά στο ενδεχόμενο πολιτικό κόστος, γιατί η συμφωνία αυτή έλυνε ένα μεγάλο εθνικό θέμα. Γιατί τώρα άρχισε να αναγνωρίζεται η ευθύνη και η προσφορά του, γιατί τώρα ακόμα και η Ν.Δ. δηλώνει ότι θα τιμήσει τη συμφωνία, γιατί τώρα μπορούν να κυκλοφορούν χωρίς να δέχονται ύβρεις και επιθέσεις τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Περήφανος ο αρχηγός, περήφανο και το πλήθος που κατέκλυζε το Βελλίδειο. Ποιο πλήθος; Οι πρώην υπουργοί, γενικοί γραμματείς, μετακλητοί,αποσπασμένοι, κομματικοί υπεύθυνοι και όλοι οι παρατρεχάμενοι της συριζικής νομενκλατούρας απ’ όλη την Ελλάδα. Όλοι όσοι πέρασαν καλά την τετραετία 2015-2019.
Ο αρχηγός είναι ευχαριστημένος. Η παραγγελιά για τη συμφωνία με τα Σκόπια, παραγγελιά ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Γερμανίας, εκτελέστηκε και μάλιστα όχι με τόσο κόστος. «Από την εκλογική μάχη, βεβαίως βγήκαμε ηττημένοι αλλά ταυτόχρονα βγήκαμε και ισχυροί», είπε. Όλα καλά. Περήφανος που τσαλαπάτησε την εθνική συνείδηση του πληθυσμού και χάρισε την ονομασία Μακεδονία και τον προσδιορισμό Μακεδόνες χωρίς πολλά-πολλά.
Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Γιατί το «όλον» δεν σταματά εκεί. Τα σύνορα θα αλλάξουν. Τα Βαλκάνια θα μεταμορφωθούν. Ο Τσίπρας έχει ενημέρωση, και δεν μπορεί να μην ξέρει που αποβλέπουν διάφορες προτάσεις που πέφτουν στο τραπέζι ή σχέδια που υπάρχουν κάτω από το τραπέζι. Όλη η φιλολογία για «Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των Βαλκανίων» δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Όχι, δεν είναι μια επιλογή κέντρου στην «Βαλκανική Ομοσπονδία» παλιότερων σχεδίων. Είναι σχεδιασμός για ένα κέντρο οικονομικό-πολιτιστικό σε βαλκανική περιοχή όπου θα εγκατασταθούν δυνάμεις και επιτελεία της δυτικής επικυριαρχίας στην περιοχή των Βαλκανίων. Η Θεσσαλονίκη είναι μια «διαμαντόπετρα» σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Ο νεοραγιαδισμός εκφράζεται πλήρως όταν ο πρώην χαϊδεύει τα αφτιά των Θεσσαλονικέων: «Εμείς ήμασταν αυτοί που αλλάξαμε το δόγμα για τη Θεσσαλονίκη, όχι το δόγμα του φτωχού επαρχιωτισμού να θέλει να συγκριθεί με την πρωτεύουσα, αλλά να θέλει να γίνει η πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Να ανοίξει τις αγκαλιές, το βλέμμα της, στα σύνορα, στις γειτονικές χώρες της Βαλκανικής. Αυτό είναι το μέλλον για τη Θεσσαλονίκη».
Ο Τζ. Πάιατ τριγυρνά συχνά στη Θεσσαλονίκη, το ίδιο και οι απεσταλμένοι του Βερολίνου. Ο Τζιτζικώστας είναι το αγαπημένο παιδί όλων, ο Μπουτάρης έχει όλες τις επαφές ενεργές. Το μέλλον λαμπρό για κάθε μεταπράτη-υπηρέτη του γκλομπαλισμού.
Όντως ο Τσίπρας θα προλάβει να δει πώς θα εξελιχθεί ο σχεδιασμός και θα βρει μπροστά του το «καλό» που έκανε και είναι υπερήφανος κιόλας…
Η όρεξη έχει μεγαλώσει: το μοντέλο Πρέσπες να αγκαλιάσει κι άλλες περιοχές αμφισβήτησης της κυριαρχίας της χώρας…
