Ανοιχτός πόλεμος και παντός είδους εκβιασμοί στους χώρους εργασίας
Του Ηλία Σταθάτου
Τις προεκλογικές ημέρες του Ιουνίου 2012 θυμίζει για άλλη μία φορά η κατάσταση στους χώρους εργασίας, όπου πληθαίνουν τα κρούσματα τρομοκρατίας από εργοδότες που απειλούν και χειραγωγούν με κάθε πρόσφορο μέσο τους εργαζομένους τους ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής.
Δεκάδες είναι οι καταγγελίες για μεγάλες επιχειρήσεις που εκβιάζουν τους υπαλλήλους τους αυτές τις μέρες, δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας. Οι περιπτώσεις, ενδεικτικές. Υποχρεωτικές άδειες αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι στον κλάδο Εμφιαλωμένων Ποτών, υποχρεωτική άδεια για μια βδομάδα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Softex, ενώ οι υπάλληλοι σε κατάστημα αλυσίδας σούπερ μάρκετ «ενημερώθηκαν» ότι αν επικρατήσει το «όχι» στο δημοψήφισμα, τα καταστήματα στα οποία δουλεύουν ενδεχομένως να μην μπορέσουν να λειτουργήσουν για το επόμενο εξάμηνο. Επιπλέον, κατασκευαστικές εταιρίες αφήνουν να διαρρεύσουν φήμες για παύση εργασιών τις επόμενες μέρες, με πρόσχημα τα προβλήματα στις τραπεζικές συναλλαγές, στη χρηματοδότηση, στην προμήθεια υλικών. Τέλος, σύμφωνα με το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών-Πληροφορικής Αττικής, σε επιχειρήσεις με τηλεφωνικά κέντρα, οι εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν να πάρουν υποχρεωτικές άδειες «ιδιαίτερα στα τμήματα πωλήσεων και ληξιπρόθεσμων οφειλών, τραβώντας την κανονική άδεια, είτε άδειες άνευ αποδοχών». Ακόμα, το ΣΕΤΗΠ καταγγέλλει την εργοδοσία της Eταιρίας Πληροφορικής Sieben (απασχολεί πάνω από 100 εργαζόμενους) που ανακοίνωσε στους εργαζόμενους «πως θα τους καταβληθεί ένα μέρος των δεδουλευμένων τους για τον Ιούλη». Κι επίσης, ανακοίνωσαν «μειώσεις μισθών και μειώσεις των παροχών που είχαν οι εργαζόμενοι, ακόμα και αύξηση στην τιμή του φαγητού». Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται, βεβαίως!
Θες μισθό; Διαδήλωσε με τους «Μένουμε Ευρώπη»
Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και καταγγελία εργαζομένου στο Κόκκινο, για το εξής απίθανο: μεγάλη παραφαρμακευτική εταιρία κάλεσε τους εργαζομένους της και μέσω των διευθυντών τους ανακοίνωσε πως οφείλουν να δώσουν μαζικά το «παρών» στη συγκέντρωση που πραγραμμάτιζε για την περασμένη Τρίτη το μπλοκ «Μένουμε Ευρώπη» στο Σύνταγμα. Παρόμοιες καταγγελίες και για μεγάλες εταιρίες που ανακοίνωσαν στάση πληρωμών προς τους εργαζόμενους για το μήνα Ιούνιο λόγω των πολιτικών εξελίξεων. Μόνο σαν φάρσα θα εξελάμβανε κανείς, σε άλλες περιπτώσεις, το γεγονός ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Agilis SA, και πρώην υποψήφιος της Ν.Δ., Γρηγόρης Φαρμάκης, που έλαβε πρόσφατα δυο μεγάλα συμβόλαια ύψους 4,3 εκ ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δήλωσε μέσω τουίτερ πως η «μισθοδοσία θα γίνει απόψε στο Σύνταγμα. Για όποιον έρθει».
Όμως η τρομοκρατία δεν αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Όπως καταγγέλλει το Δ.Σ. του Σωματείου Οδηγών Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών Δήμου Πειραιά, εκπρόσωποι της δημοτικής Αρχής, «σαν άλλοι γυρολόγοι επισκέπτονται τους εργασιακούς χώρους και σπέρνοντας τον τρόμο απειλούν τους υπαλλήλους με τη μη καταβολή της μισθοδοσίας εάν ψηφίζουν “όχι”».
Μέτρα για την ομαλή διεξαγωγή των πληρωμών
Κι όλα αυτά, ενώ το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης επαναλαμβάνει ότι δεν δικαιολογείται για κανένα λόγο η μη εμπρόθεσμη καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων, μετά και από τις νέες ρυθμίσεις που προβλέφθηκαν με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας. Συγκεκριμένα, μετά από ενέργειες της κυβέρνησης, δίνεται στους εργοδότες η δυνατότητα καταβολής της μισθοδοσίας χωρίς περιορισμούς, ηλεκτρονικά ή με την κατάθεση μετρητών/επιταγών, μέσω συγκεκριμένων υποκαταστημάτων τραπεζών που θα υποδειχθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Μένει οι περιπτώσεις ωμής παραβίασης του δικαιώματος των εργαζομένων να μην εκβιάζονται, να καταπολεμηθούν, αλλά και να καταδειχθεί ποιοι υποστηρίζουν τα «ναι σε όλα», διαχρονικά.
Στα χαρακώματα και η… ΓΣΕΕ
Η εποχή, ένα από τα λίγα καλά που έχει, είναι πως βοηθά να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Παράδειγμα, η ΓΣΕΕ η οποία με μία τραγελαφική ανακοίνωση τονίζει ότι «η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων είναι δημοκρατικό, συνταγματικό και αναφαίρετο δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών και βρίσκεται εντός των ευρωπαϊκών παραδόσεων. Το συγκεκριμένο όμως δημοψήφισμα, ο χρόνος διενέργειάς του, η ποιότητα και το περιεχόμενό του “καίγεται” μέσα σ’ ένα πλαίσιο “τεχνητών διλημμάτων” και “χρονικών ασφυξιών”, που μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και διχασμού της κοινωνίας. […] Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι ψευδεπίγραφο και διχαστικό» σημειώνει η ΓΣΕΕ και μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσει τα προ ολίγων ημερών λόγια του Κώστα Καραμανλή, υπογραμμίζει: «Άφρονες επιλογές ακραίων εντός και εκτός Ελλάδας εξωθούν την πατρίδα μας σε περιπέτειες. Απαιτούμε εδώ και τώρα την απόσυρσή του!» Η Τριτοβάθμια Συνδικαλιστική Οργάνωση των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα καταλήγει διακηρύσσοντας ότι «Η ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας είναι αδιαπραγμάτευτη! Λέμε “ναι” στην Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης! Λέμε “ναι” στο κοινό μας νόμισμα και στην ομόσπονδη Ευρώπη!».
Εμείς τι να σχολιάσουμε…
Το πρόσωπο του τέρατος…
Επιστολή εργαζόμενης στον Δρόμο
Στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ιδιωτικής εταιρίας που εργάζομαι αποφάσισε σήμερα να απευθυνθεί στο σύνολο των εργαζομένων για να τον ενημερώσει για τη δική του οπτική της πραγματικότητας που βιώνουμε, καθώς και για τις τρέχουσες εξελίξεις και πως αυτές επηρεάζουν την εταιρία «μας»…
Είναι δύσκολο, όταν τα σάλια της οργής και τα δάκρυα της υποτίμησης μπλέκονται στα πλήκτρα, να μεταφέρω το θυμό μου και την αγανάκτησή μου μέσα από αυτές τις γραμμές. Είναι δύσκολο, όταν αρκετές φορές ο φόβος με κάνει να σβήνω και να γράφω ξανά, να βρω τις λέξεις που θα περιγράψουν αυτό το είδος βιασμού που βιώσαμε σήμερα εγώ και οι συνάδελφοί μου.
Βάσει των ανακοινώσεων, από αύριο θα δουλεύουν μονάχα αυτοί που έχει νόημα(!), μια και η διαφορετική πραγματικότητα που διανύουμε έχει φέρει την εταιρία σε σημείο που αναγκάζεται να σταματήσει τον κύκλο των εργασιών της. Με κυλιόμενα, λοιπόν, ρεπό και άδειες το σύνολο των εργαζομένων μέχρι και την Παρασκευή θα πρέπει να παραμείνει σπίτι του.
Από εκεί και πέρα, μετά την Κυριακή, θα υπάρχει ένα τελείως διαφορετικό τοπίο… Μεγάλο ποσοστό του προσωπικού θα απολυθεί εάν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι αρνητικό και πολύ μικρότερο εάν το αποτέλεσμα είναι θετικό. Επιπλέον, η μισθοδοσία για τους επόμενους μήνες δεν μπορεί να δίνεται στο ακέραιο γιατί η ρευστότητα της εταιρίας έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα μιας και η οικονομία είναι μια μηχανή που εύκολα σταματάει, αλλά δύσκολα παίρνει και πάλι μπροστά…
Ακολούθησαν παραστατικές περιγραφές για τα στρατιωτικά καμιόνια που θα μεταφέρουν το αλεύρι στους φούρνους για να φτιάχνουν ψωμί και για τα δελτία συσσιτίων που θα μας μοιράζουν, τα οποία ανακατεύτηκαν με το αίτημα να βάλουμε για άλλη μια φορά πλάτη για να κρατηθεί η εταιρία «μας», αλλά και την υπόσχεση ότι όσοι απολυθούν μόλις ανακάμψει και πάλι η εταιρία θα επαναπροσληφθούν…
Είναι θυμός και θλίψη αυτό που νιώθω γιατί μετά από όλα αυτά κανείς μας δεν κατάφερε να πει κουβέντα. Ίσως από φόβο ότι μπορεί να μας απέλυε εκείνη τη στιγμή… μα μήπως δεν θα το κάνει με την ίδια ελαφρότητα την επόμενη μέρα;
Ελπίδα οι μεταξύ μας συζητήσεις μετά… μικρή απογοήτευση για εκείνους που μεταπείστηκαν και αυριανό στοίχημα να τους μιλήσουμε, να τους ξαναδώσουμε και να πάρουμε πίστη και δύναμη… Να τους πω ότι δεν είναι μόνοι τους απέναντι στο τέρας!
