Γράφει η Τερψιχόρη Δέλτα
Ο τίτλος του άρθρου έγραφε: «Νέο βίντεο-φρίκη, παρακρατικοί έναντι ομήρων. Ένα τανκ ισοπεδώνει τον όμηρο των πιστών Tζιχαντιστών. Ο άνδρας φαίνεται καθαρά να δολοφονείται με προκλητική αγριότητα».
Προσπάθησα, έχοντας το κακό συνήθειο, να βρω κάποιο λαθάκι στο μοντάζ, τον ήχο, κάποια ανακολουθία στα καρέ, κάτι τέλος πάντων να αποδεικνύει πως μπορεί να μην είναι τόσο αιμοβόροι προβοκάτορες οι υποστηρικτές του «υπέρτατου Αλλάχ», όχι τουλάχιστον όσο θα ήθελαν οι ίδιοι ή οι δυτικοί για εκείνους να φανεί.
Ίσως, σκέφτηκα, να ξέρουν από όπλα, αλλά να είμαστε τυχεροί και να μη σκαμπάζουν από εικονοληψία. Πείστηκα, όμως, πως δεν τους ξέφευγε τίποτα. Έπειτα το ξανασκέφτηκα. Οι «πολλοί» δεν παύουν ποτέ να με αφήνουν άναυδη. Το βίντεο δεν ήταν τόσο «φρίκη», όσο άλλο ένα ερέθισμα για κοινωνιολογική ανάλυση της αιτίας της δολοφονίας και της φρίκης όλης της ανθρωπότητας (φρίκη που προκαθόρισε άλλωστε ο τίτλος του άρθρου).
Δεν λέγεται «φανατισμός», λέγεται θρησκεία, φίλοι, και τη θρησκεία δεν την αψηφάς εύκολα. Βαριά υπόθεση η συνταγματική κατοχύρωση, ειδικά όταν μιλάμε για κάτι τόσο γενικευμένο όσο η δημοκρατία και ο πολιτισμός. Ναι, δεν μας αφορά διόλου η υποτίμηση της νοημοσύνης μας και ο παραλογισμός της υπόθεσης. Είτε το παραδεχτούμε είτε όχι, έτσι είναι οι θρησκείες, γιατί το να βασίζεσαι γενικότερα σε εξωτερικούς από σένα παράγοντες, μπορεί σε κάθε εξατομικευμένη περίπτωση πιστού στον πλανήτη να οδηγήσει στην απόλυτη καταστροφή. Καθαρό όπιο, σε τιμή ευκαιρίας!
Εντάξει, δεν θα μπορέσω να συγκρίνω τον Χριστιανισμό του σήμερα με τον Τζιχαντισμό. Αλλά και οι καλοκάγαθοι χριστιανοί θέρισαν και έδειραν μετά την ίδρυση του κράτους της Εκκλησίας. Ας μην ξεχνάμε ολόκληρο Μεσαίωνα, Βυζάντιο, βασανιστήρια, Ιερή Εξέταση, κάψιμο μαγισσών και τα συναφή.
Ωστόσο, η νομιμότητα λέει πολλά στους… πολλούς. Σ’ όλες τις εποχές. Ο Χριστιανισμός, λοιπόν, η χρήση χημικών όπλων, βίας, η κατανάλωση ναρκωτικών, η κτηνοβασία κ.ά. γίνονται εύκολα αποδεκτά από την κοινή γνώμη όταν εγκρίνονται από την εξουσία. Να μην παραβλέψουμε τον εντυπωσιακό πληθυσμό των χριστιανών στις σύγχρονες στατιστικές παγκοσμίως. Στο όνομα του Θεού έχουν ιδρυθεί ολόκληρα κράτη. Οι παράνομοι άλλοτε κομμουνιστές άφησαν τις καραμπίνες στα βουνά και έπιασαν τους χαρτοφύλακες. Ένστολοι εντός και εκτός των τειχών δολοφονούν νόμιμα. Τα ψυχοφάρμακα και το χασίσι παντού σχεδόν νομιμοποιημένα και οι κτηνοβάτες της Βόρειας Ευρώπης έχουν επιτέλους τους οίκους ανοχής που ονειρεύονταν, νόμιμα, σε 2-3 πόλεις προς το παρόν.
Αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω δεν είναι, προς Θεού, η υπεράσπιση των Τζιχαντιστών. Θέλησα απλώς να πω πως το τι θεωρείται ηθικό, λογικό, κανονικό και ανθρώπινο σήμερα, άπτεται αμεσότατα του τι μας επιτρέπεται από το νόμο να πράττουμε. Και ο νόμος δεν είναι υποκειμενικός, όπως η ατομική μου λογική και ηθική. Υπάρχει δήθεν για να «εξευμενίσει τα θηρία». Όμως, ξανασκέψου, κάτι που είναι παράλογο και νόμιμο είναι ηθικότερο από κάτι που είναι παράλογο και παράνομο; Μήπως δεν χρειάζεται να σκανδαλιζόμαστε από κεκτημένη ταχύτητα με τα αίσχη του Αλλάχ και των σκυλιών του και να κοιτάξουμε λίγο τα κοντινότερά μας αίσχη;
