του Γιάννη Μαύρου
Δρόμοι Παλιοί
Του Μίκη και του Μάνου
Της Μαργαρίτας, της Μαρίας και των άλλων
Ημών των ιδίων
Όλων
Το καλύτερο σχόλιο για χθές
για σήμερα, για αύριο
για πάντα
Ύμνος Εθνικός
Ο Ενεστώς Λαός
και ο καθείς αρματωλός
Όμως
αφού τα κόμματα και οι πολιτικές
δεν τα κατάφεραν ούτε και χθές
να Διοργανώσουν και να Διαδηλώσουνε
Μαζί
Πομπή της προκοπής
Αφού και πάλι ήμασταν χύμα
Διάτρητοι
Αμετανόητοι και αφελείς
Αφού δεν μπορέσαμε ξανά
να διαφυλάξουμε
να επιβάλλουμε
την ιερότητα της στιγμής
και έτσι γίναμε και ‘μεις
Μέρος του προβλήματος
Υποτελείς
Βαδίζοντας ξανά σε δρόμο αδιέξοδο παλιό
Κολλημένοι στα ίδια μια ζωή
Λες και δεν πέρασε από το ’10 ούτε στιγμή
Λες και δεν πέρασε απ’ το ‘8Ο ούτε πνοή
Απ’ τη χαμένη Μεταπολίτευση και εξής
Εμείς
Του ’60 οι εκδρομείς
Πότε
αν όχι τώρα
θα πούμε ξανά
το άγιο ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ;
Πότε θ’ αξιωθούμε να πενθήσουμε μαζί
Τίμια, σωστά και καταλυτικά
Να συντριβούμε στην πυρά;
Αν δεν το μπορούμε ούτε κι’ αυτό
Πάμε να πνιγούμε μαζικά
στου βούρκου τα ρηχά
Ή
Αλλιώς
το λαιμό μας να κόψουμε
Χειρουργικώς
Να βρούμε
πώς θα σωθούμε
Ν’ ανακαλύψουμε πώς
Αφού συντριβούμε
και μετανοούμε διαρκώς
Ταπεινωθούμε
Σταυρωθούμε
την αμαρτία μας
ομολογήσουμε
τη συνενοχή μας
στο Καθεστώς
Γιατί και μόνο ζούμε
Ενώ αυτοί …
Επειδή εμείς
Μόνο για μάς πονούμε
Όταν κι’ αφού
Όλ’ αυτά συναισθανθούμε
Ενστερνιστούμε
Δούμε
Όταν ξυπνήσουμε
κι αποφασίσουμε
Να κινηθούμε
Τότε και μόνο θα βρούμε
το πώς
Όλοι Μαζί
Ο γίγαντας λαός
Θα σηκωθούμε!
Ο γίγαντας Λαός
Αυτός
που Όλοι φοβούνται!
