Ένας νέος γύρος πολέμων, πραξικοπημάτων, αιματοχυσίας, αλλά και γενικευμένης εξαθλίωσης, έχει ήδη εγκαινιαστεί
Την προηγούμενη Δευτέρα το βράδυ όπως εύστοχα περιέγραφε μία δημοσιογράφος: «Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο κόσμος έχει ήδη αλλάξει. Από την ώρα που μπήκα στο σπίτι το τηλέφωνο χτύπησε 3 φορές μέσα σε λίγα λεπτά. Ο φίλος μας ο Γιώργος που ζει στο Βερολίνο ειδοποίησε πως είναι καλά. Ευτυχώς.. Τόσο αίμα πάλι, τόσος φόβος ξανά. Στη Ζυρίχη πανικός. Στις Βρυξέλλες μεγάλη επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής… Στην Τουρκία εικόνες που ελπίζεις να μην είναι η αρχή για αυτό που ακολουθεί . Όλα μαζί συνθέτουν ένα λογικό χάος. Έχει το χάος λογική; Έχει. Είναι αυτό που ζούμε. Βαθιά μέσα μας όλοι ξέρουμε, αλλά αδυνατούμε να το κάνουμε λέξεις. Αγωνία στην Ευρώπη. Φόβος παντού». (M. Σμιλίδου, sbctv.gr)
Οι λέξεις, αλλά και τα συναισθήματα, φόβος, τρόμος, χάος, αβεβαιότητα, αποκτούν μια επικαιρότητα σχεδόν σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Τα γεγονότα είναι πυκνά, απροσδιόριστα, ρευστά, χωρίς συνοχή και λογική εκ πρώτης όψεως, σκοτεινά και δεν προδιαγράφουν καμιά θετική εναλλακτική. Οι ειδήσεις από το Βερολίνο όπου ξανά ένα φορτηγό έπεσε πάνω σε πολίτες σε μια γιορτή, σκέπασαν κάπως την στυγερή δολοφονία του Ρώσου διπλωμάτη στην Άγκυρα, η οποία όμως φόβισε περισσότερο. Οι συνειρμοί με το πώς άρχισε ο πρώτος ή δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος (δολοφονία του Αυστριακού πρίγκιπα Φερδινάνδου στο Σεράγιεβο και κατάληψη της Σουδητίας από τον Χίτλερ το 1938 ένα χρόνο προτού αρχίσει ο πόλεμος κλπ) δεν μπόρεσαν να εκδιπλωθούν, αφού, πάλι μια τρομοκρατική ενέργεια συνέβηκε στην καρδιά της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης.
Εδώ, στη χώρα μας τις ίδιες στιγμές, η πυρπόληση 3 τρόλεϊ στη γνωστή γωνία της Πατησίων και η είδηση για σκόπιμη μόλυνση προϊόντων –που αναπαρήγαγαν με τον γνωστό τους τρόπο τα ΜΜΕ- σκόρπισαν έναν αδιόρατο φόβο – απειλή.
Οι εικόνες της δολοφονίας του Ρώσου διπλωμάτη που τη διαδέχεται αμέσως αυτή του πτώματος του νεαρού δράστη, παγώνουν τον θεατή, γιατί απλώς, όλα μπορούν να επισυμβούν οποιαδήποτε στιγμή. Ή μάλλον γιατί λειτουργούν μηχανισμοί και παράγοντες που έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο και προκαλούν μια αναστάτωση, μια γενικευμένη αταξία.
Τέλος οι εικόνες από το Χαλέπι με τραυματισμένα παιδιά και απεγνωσμένες προσπάθειες εξόδου από την πόλη με συστηματική επίδειξη ερειπίων και χαλασμάτων επιχειρούν να συσκοτίσουν τη σημασία μιας ήττας των δυτικών δυνάμεων και των σχεδιασμών τους στην περιοχή.
Με μια έννοια, μπαίνουμε σε μια εποχή που, απότομα και τραγικά, τερματίζονται πολλές από τις αυταπάτες που ως τώρα διοχέτευαν οι διαφημιστές του νεοφιλελευθερισμού. Στο χαοτικό σπιράλ στο οποίο μπαίνει ο πλανήτης, οι κινήσεις των βασικών πρωταγωνιστών θα υπαγορεύσουν νέες συνθέσεις και συμμαχίες, απρόοπτα και ανατινάξεις, συγκρούσεις και ανακατατάξεις. Παρά τις υποσχέσεις για το αντίθετο, ένας νέος γύρος πολέμων, πραξικοπημάτων, αιματοχυσίας, αλλά και γενικευμένης εξαθλίωσης, έχει ήδη εγκαινιαστεί.
Με τα σημειώματα του σύντομου αφιερώματος «παγκόσμια αταξία – φόβος» που ακολουθούν, θέλουμε να εντοπίσουμε ορισμένες πλευρές που φέρνουν στην επιφάνεια οι σύγχρονες αναταράξεις, οι εικόνες και τα σύμβολα που τις συνοδεύουν καθώς και τα δεδομένα που δημιουργούν. Άλλωστε αυτά τα θέματα θα μας απασχολήσουν ξανά και ξανά.
Τα ρήγματα του συστήματος βγαίνουν στην επιφάνεια – του Σαμίρ Αμίν
«Επιτέλους, δεν υπάρχει τίποτε που να σας κάνει να ανατριχιάσετε;» – του Ερρίκου Φινάλη
