Του Στάθη Κελεσίδη *
Εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, από τις αρχές του 2009, στο Ωραιόκαστρο μια πόλη 30 χιλιάδων κατοίκων, έχουμε ένα σημαντικότατο παράδειγμα (λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη μαζικότητα και τη διάρκεια) ανυπακοής των πολιτών.
Όλα ξεκίνησαν απρόσμενα, η αιτία ήταν ένα χαράτσι 153 ευρώ (τέλος σύνδεσης με το υδρευτικό δίκτυο) που επέβαλε σε όλα τα νοικοκυριά η ΕΥΑΘ, όταν αντικατέστησε τον δήμο ως φορέας υδροδότησης της πόλης. Το τέλος αυτό το είχαν ήδη πληρώσει οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου στον δήμο. Η δημοτική αρχή, όμως, με μια κατάπτυστη αποικιοκρατική σύμβαση που υπέγραψε με την ΕΥΑΘ, δεν παρέδωσε μονάχα δωρεάν το υδρευτικό δίκτυο της πόλης, αλλά έδωσε και το δικαίωμα στην εταιρία να επιβάλλει, εκ νέου, τέλος σύνδεσης με το δίκτυο. Αυτήν την καταφανή κοροϊδία οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου, έδειξαν ότι δεν ε ίναι διατεθειμένοι να την αποδεχτούν. Ξεκίνησαν μαζικότατες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, αρνήθηκαν στην πράξη την πληρωμή του άδικου τέλους (συμμετείχαν περισσότερα από 1.000 νοικοκυριά σε σύνολο 10.000), απευθύνθηκαν στον Συνήγορο του Πολίτη ο οποίος τους δικαίωσε και προσέφυγαν και στη δικαιοσύνη με αγωγή. Μετά από αναβολή που ζήτησε η ΕΥΑΘ για να υπάρξει εξωδικαστική λύση, η δίκη μετατέθηκε για τον Μάη του 2011. Ψυχή τού αγώνα, όλο αυτό διάστημα, είναι η Συντονιστική Επιτροπή που συγκροτήθηκε από την πρώτη συγκέντρωση και από τότε συνεδριάζει τακτικά, κυκλοφορεί συχνότατα ενημερωτικά φυλλάδια σε όλα τα σπίτια και κάνει ό,τι μπορεί για την επιτυχή έκβαση του μακρόχρονου αυτού αγώνα.
Σιγά-σιγά, βέβαια, ο αγώνας διευρύνθηκε τόσο με τη συμμετοχή των κατοίκων και άλλων δήμων που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα (τα Πεύκα, κυρίως, αλλά και η Πυλαία), όσο και με την προβολή νέων διεκδικήσεων όπως η μείωση του δυσβάσταχτου κλιμακωτού τιμολόγιου (οι καταναλώσεις στο Ωραιόκαστρο και γενικά στους περιαστικούς δήμους, όπου τα σπίτια έχουν κήπους είναι υψηλές) και η αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ που θα επιδεινώσει την όλη κατάσταση.
Σήμερα, παρ’ ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, αφού οι αντίπαλοι των πολιτών (δημοτική αρχή και ΕΥΑΘ) δείχνουν να ταλαντεύονται μεν (μιλούν για μείωση του τέλους κατά το ήμισυ) αλλά να μην κάνουν κάποιο πρακτικό βήμα υποχώρησης, υπάρχει γενική αισιοδοξία ότι ο αγώνας θα καταλήξει με θετικό αποτέλεσμα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το πιο σημαντικό όφελος για τους πολίτες του Ωραιοκάστρου είναι η συγκρότηση ενός κινήματος που αγωνίζεται, πραγματικά, και δεν πατρονάρεται από κανέναν.
