Τι αποκάλυψαν οι συνήγοροι των κααδικασθέντων για τους Πυρήνες της Φωτιάς. Ρεπορτάζ: Νίκος Ταυρής.
«Όστις επιδιώκει την εφαρμογή ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν τη διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού καθεστώτος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξι μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται διά της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον Μετά τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και όστις επωφελούμενος απεργίας ή λοκ – άουτ, προκαλεί ταραχάς ή συγκρούσεις».
Ιδιώνυμο Ελ. Βενιζέλου, ν.4229/1929
Κάθε κυβέρνηση, η εκάστοτε κυβέρνηση και όχι κάποιο δικαστήριο, έχει την δυνατότητα να διαλύει κάθε κόμμα που κατά την κρίση της επιδιώκει «αμέσως ή εμμέσως την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την διά βιαίων μέσων ανατροπήν του πολιτεύματος, του κρατούντος κοινωνικού συστήματος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της επικρατείας». Οι ποινές ήταν θανατική ποινή ή ισόβια κάθειρξη για όσους επεδίωκαν την εφαρμογή των ιδεών που η διάδοσή τους απαγορευόταν.
Αναγκαστικός Νόμος 509/1947
Στις εποχές του Ιδιώνυμου και του εμφυλιακού νόμου 509 μας γύρισε το δικαστικό σώμα με την απόφασή του για την υπόθεση Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς. Αυτό δήλωσε ο Κώστας Παπαδάκης, συνήγορος υπεράσπισης του Α. Μητρούσια, στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων της υπόθεσης. Ο κ. Παπαδάκης μίλησε για νέο καθεστώς καταστολής όπου όποιος αντιστέκεται πάει φυλακή και δεν δίστασε να τονίσει ότι «στις δίκες των βομβιστών της Χούντας οι κατηγορούμενοι τιμωρήθηκαν με ελαφρύτερες ποινές από ό,τι οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση των Πυρήνων της Φωτιάς.
Βαρύ κατηγορώ από τους γονείς
Την ίδια στιγμή, με φωνή που έτρεμε, σε μια αίθουσα που τηρούσε σιγή ιχθύος, η κ. Χατζημιχελάκη, μάνα του Χ. Χατζημιχελάκη, καταδικασθέντος σε 25 χρόνια κάθειρξη, διάβασε την από κοινού δήλωση των γονέων των καταδικασθέντων. «Ήταν μια απόφαση άδικη, στυγνή, εξοντωτική, παράλογη, αυθαίρετη, απάνθρωπη και εκδικητική. Ήταν μια απόφαση που βασισμένη στη ναζιστική λογική της συλλογικής ευθύνης στοχοποίησε πρόσωπα με βάση μόνο την ιδεολογία τους», τονίζοντας παράλληλα ότι «η απόφαση αυτή ήταν ειλημμένη πριν της έναρξη της δίκης και εξυπηρέτησε πολιτικές σκοπιμότητες».
Και πρόσθεσε στον ίδιο τόνο: «Εξαντλώντας τα όρια της λογικής και διατρέχοντας τους διαδρόμους του παραλόγου μοίρασαν 130 χρόνια φυλακή, αναγνωρίζοντας ότι δεν υπήρξε φυσική παρουσία κανενός των κατηγορουμένων στις υποτιθέμενες εκρήξεις. Η Δικαιοσύνη, λοιπόν, τιμωρεί βάναυσα και καταστρέφει ανελέητα νέους ανθρώπους με εικασίες και συμπεράσματα και όχι για πράξεις και αφήνει ατιμώρητους τους εμπλεκόμενους σε τεράστια πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, τα οποία βάζουν σε κίνδυνο και τις ζωές ανθρώπων και τις συνταγματικές δομές της χώρας».
Δίκη με αντισυνταγματικό νόμο και πολλές παρατυπίες
Στις δηλώσεις των δικηγόρων ξεκαθαρίστηκαν πολλές πτυχές της δίκης που από ό,τι φαίνεται θα μείνει στα δικαστικά χρονικά σαν η δίκη των αποτυπωμάτων. Οι δικηγόροι τόνισαν ότι με βάση τα όσα διαδραματίστηκαν στην δίκη, το δικαστικό σώμα θέτει τον εαυτό του σε πορεία απονομιμοποίησης στα μάτια της κοινωνίας. Και αυτό, γιατί δέχτηκε να δικάσει τους κατηγορούμενους με ένα νόμο αντισυνταγματικό, τον «τρομονόμο νο2» της Ν.Δ. και ενώ επρόκειτο για πολιτική δίκη που δικάζεται σε μεικτά ορκωτά δικαστήρια, οι κατηγορούμενοι δικάστηκαν στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων. Ακριβώς όπως όριζε το Ιδιώνυμο και ο ν.509.
Επίσης, το δικαστήριο δεν δέχτηκε να κρατηθούν ηχογραφημένα πρακτικά της δίκης για να μην γίνουν γνωστά στην κοινή γνώμη τα όσα ελάμβαναν χώρα στο δικαστήριο. Χαρακτηριστικό των συνθηκών διεξαγωγής της δίκης ήταν και το γεγονός ότι γινόταν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο των φυλακών Κορυδαλλού όπου οι συνήγοροι δεν είχαν καμία διευκόλυνση και όσοι ήθελαν να συμμετέχουν στο ακροατήριο φακελώνονταν, αφού όση ώρα ήταν μέσα στην δικαστική αίθουσα παρακρατούνταν οι ταυτότητές τους και οι αστυνομικές αρχές κρατούσαν φωτοτυπημένα αντίγραφα. Περιττό να τονίσουμε ότι η δίκη γινόταν υπό καθεστώς κρατικής τρομοκρατίας, αφού όλοι οι χώροι του δικαστηρίου ήταν ασφυκτικά γεμάτοι από αστυνομικούς διαφόρων υπηρεσιών και από άνδρες των ΜΑΤ.
Πρωτόγνωρο για τα δικαστικά χρονικά και το γεγονός ότι κατά την ανάγνωση της απόφασης, που σημειωτέων υπήρξε κατά πολύ αυστηρότερη από την εισαγγελική πρόταση, δεν υπήρξε καμία δικαιολόγησή της από τη μεριά των δικαστών. Μάλιστα, όταν οι συνήγοροι ζήτησαν από τους δικαστές να εκθέσουν το σκεπτικό της απόφασής τους, αυτοί τους παρέπεμψαν στην καθαρογραφή της απόφασης. «Πρόκειται για τη μελανότερη εμπειρία που έχω βιώσει ως συνήγορος», είπε χαρακτηριστικά η Ζ. Κωνσταντοπούλου, συνήγορος της Κ. Καρακατσάνη.
Η κ. Παπαρούσου και ο κ.Φυτράκης, επισήμαναν ότι το δικαστήριο αρνήθηκε να αναγνωρίσει στον Χ. Χατζημιχελάκη και στον Π. Αργυρού το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για αντικειμενική προϋπόθεση. «Πρόκειται για τη βαρύτερη προσέγγιση κατηγορουμένου που έχω δει σε τόσα χρόνια εμπειρίας μου», τόνισε ο κ. Φυτράκης.
Ηθικός αυτουργός κατά δικαστική φαντασία
Μάλιστα, οι δικηγόροι κατήγγειλαν ότι υπήρξε φρονηματική δίωξη των κατηγορουμένων και σαφής παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Στην περίπτωση του Χ. Χατζημιχελάκη, λίγο πριν επέλθει το 18μηνο που θα αποφυλακιζόταν, του αποδόθηκε ο ρόλος του διευθυντή της οργάνωσης, γεγονός που για το δικαστήριο σήμαινε ότι ήταν ηθικός αυτουργός όλων των ενεργειών και παράλληλα του αύξησε την ποινή κατά 30 χρόνια. Και όλα αυτά για μια πολιτική δήλωση που έκανε μέσω του Διαδικτύου, όσο ήταν προφυλακισμένος. Τόνισαν ότι είναι απαράδεκτο νομικά η δικογραφία να συμπληρώνεται κατά τη διάρκεια της δίκης και να απαγγέλλονται νέες κατηγορίες μόνο και μόνο για να μην αποφυλακιστεί ο κατηγορούμενος. Από την άλλη, καταδικάστηκε για ηθική αυτουργία βάσει εικασιών και όχι βάσει αποδείξεων ή μαρτυριών.
Διώκονται και οι δικηγόροι
Οι συνήγοροι κατήγγειλαν, επίσης, το γεγονός ότι παραπέμφθηκαν για απείθεια, καθώς σεβάστηκαν την επιθυμία των εντολέων τους να αποχωρήσουν από την αίθουσα, όπως ακριβώς έκαναν και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι. Εντύπωση προκάλεσε ότι ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Αδαμόπουλος αρνήθηκε να παραχωρήσει την αίθουσα του ΔΣΑ για τη συνέντευξη, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά από τους δικηγόρους. Απόδειξη της συναδελφικής αλληλεγγύης ήταν ότι στη συνέντευξη παρευρέθηκαν και οι συνήγοροι όσων αθωώθηκαν.
Παραβρέθηκαν, επίσης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης και Χριστόφορος Παπαδόπουλος, ο δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Π. Κωνσταντίνου και η συγγραφέας Μάρω Δούκα.
«Μεταξύ στρατοδικείου και Ιεράς Εξέτασης»
Αποσπάσματα από την επιστολή του πατέρα της Κωνσταντίνας Καρακατσάνη. Τώρα η Ελλάδα μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Η δικαιοσύνη του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε σε κάθειρξη 11 χρόνων τη 18χρονη -τότε- Κωνσταντίνα, χωρίς καμία απόδειξη, κανένα στοιχείο εξακριβωμένο, ούτε καν με βάση την ηλικία της. Μπορεί να είναι η μοναδική πολιτική κρατούμενη κάτω των 20 στον κόσμο. Αν υπάρχει άλλη, θα είναι σε κάποια χώρα της Μπανανίας.
Την καταδίκασαν σε μία δίκη μεταξύ στρατοδικείου και Ιεράς Εξέτασης, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν ούτε τα πρακτικά, ούτε οι μάρτυρες, ούτε όλα τα στοιχεία που φώναζαν για την αθωότητά της. Το αδίκημα: δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, δηλαδή να μην πηγαίνει Εξάρχεια, να μη διεκδικεί, να μην έχει πολιτική άποψη, να σκύψει το κεφάλι και να παρακαλέσει για επιείκεια. Η ποινή έπρεπε να είναι εξουθενωτική. […]
Την κατηγορούν ότι στα 17 ήταν τρομοκράτης και δεν ντρέπονται. Τρομοκράτες είναι αυτοί και οι υποτελείς τους που έχουν φέρει τον Έλληνα σε απόγνωση και παρ’ όλα αυτά κυκλοφορούν ελεύθεροι. Όλες οι ληστρικές συμμορίες των πολιτικών που ξεφτίλισαν το έθνος και φυλάκισαν το παιδί μου, απλά επειδή έχει το ανάστημα να σταθεί απέναντί τους. […]
Ενόχλησαν το σύστημα, ξυπνήσανε μνήμες και συνθήματα που λέγαμε τα χρόνια πριν γεννηθούν τα μωρά. Τα θυμάσαι υπουργέ. Είναι αυτά που με πολλούς από εσάς τα λέγαμε μαζί στους δρόμους και είναι όλα επίκαιρα παραδείγματα. «Λαέ πεινάς, γιατί τους προσκυνάς», «Μπάτσοι- γουρούνια- δολοφόνοι», «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» και ο σύντροφός σου ο Παπουτσής τα θυμάται γιατί τα εφάρμοσε κατά γράμμα στο Σύνταγμα. Μόνο το τανκ του Ντερτιλή έλειπε. Τώρα, λοιπόν, που η Κωνσταντίνα είναι στην πυρά σας, βγείτε άφοβα στο δρόμο, στο καφενείο, στο γήπεδο, βγείτε να καμαρώσετε μια χώρα που μόνο εσείς μπορέσατε να καταντήσετε έτσι. […]
Είναι τιμή μου, λοιπόν, που η κόρη μου δεν έκανε το δικό μου λάθος να ανήκει σε φτηνές παρατάξεις. Είναι καμάρι μου που έχω παιδί αυτό το παλικάρι.
Η πατρίς του Διγενή και του Διάκου, η πατρίς μου σήμερα χώρα υποτελών. Τελειώνοντας, ευχαριστώ όλους όσοι σεβάστηκαν τον Γολγοθά μου.[…]».
