Είναι αίσχος και ντροπή. Κάθε χρόνο καίγονται σημαντικές εκτάσεις, καταστρέφονται περιουσίες, χάνονται ζωές, σκοτώνονται χιλιάδες ζώα. Κάθε φορά οι υπεύθυνοι βρίσκουν μια δικαιολογία και υπόσχονται ότι του χρόνου θα πάρουν μέτρα (που ποτέ δεν παίρνουν) ώστε να μην ξανασυμβεί το κακό. Εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια –όποια κυβέρνηση κι αν έχουμε– βιώνουμε πυρκαγιές και καταστροφές. Δεν πείθουν πια οι γνωστές δικαιολογίες: οικοπεδοφάγοι, εμπρηστές, αμέλεια γέρων… Παλιότερα βέβαια είχε τονιστεί και η πλευρά ότι το κάψιμο δασών σε νησιά είναι έργο του υβριδικού πολέμου. Είχαν βγει και στοιχεία που υποδείκνυαν τουρκικό δάκτυλο. Τώρα όμως έχουμε «ειδύλλιο» και δεν είναι καλό να θυμίζουμε τέτοιες πλευρές…
Το 2021, όταν καίγονταν η Βόρεια Εύβοια και η Αττική, ο Μητσοτάκης είχε κάνει λόγο περί «κλιματικής κρίσης» ως βασικής αιτίας για τις καταστροφές. Τώρα υπουργοί θυμίζουν ότι ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο πλήττεται από ξηρασία και πυρκαγιές. Γεγονότα που δεν μπορούν όμως να εξηγήσουν την πλήρη απουσία μιας έστω και στοιχειωδώς σοβαρής αντιπυρικής πολιτικής. Η συνταγή αντιμετώπισης (ιδιαίτερα μετά το Μάτι) είναι ίδια: μήνυμα με 112, εκκενώσεις χωριών και οικισμών, ελλιπέστατη υλικοτεχνική και ανθρώπινη υποδομή για την καταπολέμηση των πυρκαγιών. Καμία αντιπυρική προετοιμασία για τους επικίνδυνους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, διάλυση όλων των υποδομών (πυροσβεστικής, πολιτικής προστασίας, εθελοντικών κινήσεων κ.λπ.) και εντελώς καθυστερημένη αναζήτηση βοήθειας από το εξωτερικό, όταν ήδη έχει γίνει τεράστια ζημιά.
Όλα αυτά είναι τυχαία; Κανένας δεν μπορεί να πάρει έγκαιρα στοιχειώδη προληπτικά μέτρα που σαφώς θα λιγόστευαν τις καταστροφικές συνέπειες; Όχι, δεν πρόκειται για τους παλιούς «οικοπεδοφάγους» που επιζητούσαν να αποχαρακτηριστεί μια δασική έκταση. Το παιχνίδι τώρα είναι πολύ μεγαλύτερο. Τεράστια συμφέροντα κυνηγούν το κέρδος, ή μάλλον το «οικοδομούν» μέσα από την καταστροφή. Φωτιές, πλημμύρες, σεισμοί, πανδημίες κ.λπ. μπορεί να αποτελέσουν μια πολύ καλή βάση «επανεκκίνησης» για μεγαθήρια που καραδοκούν να προωθήσουν την τάχα «πράσινη ανάπτυξη» ώστε να «φυτευτούν» ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά παντού, ή την καταπάτηση περιοχών για να κτιστούν μεγάλες τουριστικές μονάδες. Ακόμα και μέσα από την όποια «ανοικοδόμηση» υπάρχουν πάντα αυτοί που επωφελούνται τα μάλλα. Δεν τους νοιάζει ο πόνος των ανθρώπων που καίγεται το βιός τους. Διότι οι στάνες, οι επιχειρήσεις, τα σπίτια ή εξοχικά που καίγονται δεν είναι είδη πολυτελείας: γενικά την πληρώνει η φτωχολογιά και οι μικρομεσαίοι.
Που, τι βλέπουν στην πράξη; Ανυπαρξία πολιτικής προστασίας και μέριμνας. Μόνο παχιά λόγια, και διάλυση όλων των υποδομών. (Σκεφθείτε: πόσοι άνθρωποι πέθαναν μέσα σε δύο μήνες γιατί δεν υπήρχε ασθενοφόρο; Πόσοι πνίγηκαν σε θάλασσες και πισίνες; Το e-pass δεν σώζει ζωές. Αποτελεί κοροϊδία στα μούτρα μας για την γενικευμένη υποβάθμιση-λεηλασία!). Βλέπουν ιδιωτικοποίηση των πάντων: ακόμα και υδροφόρες ανήκουν σε ιδιώτες που τις κρίσιμες ώρες αποσπούν απευθείας αναθέσεις, ενώ οι δήμοι στερούνται υλικοτεχνικής υποδομής. Βλέπουν επίσης πόσο απροστάτευτοι είναι απέναντι στις «καταστροφές» και πόσο (δεν) τους βοηθά το «επιτελικό κράτος», η «ψηφιακή Ελλάδα», ο «πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός». Τι περιλαμβάνει η διαχείριση των κρίσεων; «Ήπιους τόνους» ανάμεσα στα κόμματα, επισκέψεις των κομματικών ηγεσιών στους τόπους που καίγονται, ίσως και διάγγελμα του πρωθυπουργού αν χρειαστεί…
Αντί να σημάνει συναγερμός και να δοθεί προτεραιότητα να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές και ο καύσωνας, αντί να είναι αυτό πρώτο θέμα με έκτακτη σύγκληση της Βουλής και κινητοποίηση ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού, ο πολιτικός κόσμος συζητά με διαδικασίες επείγοντος το νομοσχέδιο για την ψήφο του απόδημου ελληνισμού (κάτι που θα μπορούσε να γίνει τον Σεπτέμβριο ή και αργότερα). Αλλά είπαμε: ο «πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός», δηλαδή η σύγχρονη εκδοχή του μεταπρατισμού, θέλει να επιδείξει «συναίνεση» με πάνω από 200 ψήφους, ρίχνει στάχτη στα μάτια με ψίχουλα επιδόματα και αυξήσεις σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων ενώ η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια καλπάζουν, προωθεί τη νέα αμερικανονατοϊκή παραγγελιά για υποχωρήσεις απέναντι στην επεκτατική Τουρκία.
Και, ω του θαύματος! Δεν βρίσκεται κανένας να πει: ΣΤΟΠ, καίγεται η Ελλάδα, άμεση προτεραιότητα η αντιμετώπιση των πυρκαγιών, τώρα, από όλους και χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ενεργοποίηση όλων των μέσων. Να μην είναι απλά είδηση και εικόνα στις τηλεοράσεις. Να μην συνηθίσουμε στην καταστροφή. Να μην εθιστούμε σε αυτήν!
