Χρήσιμη και ουσιαστική η εκδήλωση που διοργάνωσε ο “Δρόμος”
Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στην Αίθουσα της ΕΣΗΕΑ η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δρόμος της Αριστεράς με θέμα Ο ευρωπαϊσμός σε κρίση. Συζητώντας πέρα από συνθήματα και απλουστεύσεις. Την εκδήλωση παρακολούθησε πολύς κόσμος με μεγάλο ενδιαφέρον, μέχρι το τέλος. Κατά γενική ομολογία ήταν μια συζήτηση με βάθος και πράγματι «χωρίς συνθήματα και απλουστεύσεις», αφού οι ομιλητές, από τη σκοπιά του ο καθένας, προσπάθησαν να έχουν μια ουσιαστική προσέγγιση στο θέμα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι δευτερολογίες των ομιλητών, όταν με αμεσότητα απάντησαν σε ερωτήσεις και αντάλλαξαν σκέψεις πάνω στις διάφορες οπτικές και επιχειρήματα που διατυπώθηκαν.
Αυτού του είδους οι εκδηλώσεις φαίνεται να συμβάλλουν σε έναν πιο γόνιμο προβληματισμό και ο Δρόμος θα προσπαθήσει να δώσει κι άλλες παρόμοιες αφορμές.
Παρουσιάζουμε εδώ ορισμένα σημεία των βασικών τοποθετήσεων των Ρούντι Ρινάλντι, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Μπαλάφα, επίσης μέλους της Πολιτικής Γραμματείας και υπεύθυνου για την Ευρωπαϊκή Πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Κιμπουρόπουλου, δημοσιογράφου, και Νίκου Κοτζιά, καθηγητή Πολιτικών Θεωριών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, συγγραφέα και μέλους της Κίνησης Ιδεών και Δράσης Πράττω.
Ρούντι Ρινάλντι
Σύγκρουση με τη σημερινή ευρωκρατία
Η τοποθέτηση του Ρ. Ρινάλντι διαπεράστηκε από τη βασική σκέψη ότι το θέμα της Ευρώπης και της σχέσης της με την Ελλάδα είναι «κυρίως πολιτικό και όχι στενά οικονομικό». Ανέφερε ότι «ο ευρωσκεπτικισμός, αντί να καταδικάζεται απερίφραστα από δυνάμεις της Αριστεράς, πρέπει να θεωρηθεί φυσιολογική κατάληξη της συγκεκριμένης οικοδόμησης της Ε.Ε. και ιδιαίτερα της βαθύτατης κρίσης του ευρωπαϊσμού», ενώ τόνισε ότι η ευρωπαϊκή διάσταση της ελλαδικής πραγματικότητας «δεν ακυρώνεται αλλά πρέπει να αντιμετωπιστεί χωρίς το δογματισμό ενός άνευ όρων ευρωπαϊσμού».
Ο ομιλητής έθεσε το ερώτημα αν η προσπάθεια για μια άλλη Ελλάδα θα οδηγηθεί σε σύγκρουση με την υπαρκτή Ευρώπη ή απλά θα απαιτήσει ένα βαθμό «διόρθωσης» της Ε.Ε., απαντώντας ότι είναι «αναπόφευκτη η σύγκρουση με τη σημερινή ευρωκρατία», όπως τη χαρακτήρισε και ότι αυτό «δεν συνεπάγεται μία υποχρεωτική τακτική χωρίς πολιτικά μπλοκ, συμμαχίες και εναλλακτικές». «Η ευρωπαϊκή διάσταση δεν είναι μια υπόκλιση στη σημερινή Ε.Ε. Θέλουμε μια άλλη Ευρώπη αλλά πρώτα είναι οι λαοί», τόνισε.
Αναλύοντας την ανάγκη πολιτικού αγώνα για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη, ο Ρούντι Ρινάλντι έθεσε τρεις όρους για τη διεξαγωγή του. Ο πρώτος είναι η «απελευθέρωση της Ευρώπης από το γερμανοκεντρικό ζυγό» που σήμερα καθοδηγεί τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Ο δεύτερος όρος είναι η επιδίωξη συμμαχιών στον Νότο της Ευρώπης στην αντίθεσή του με το Βορρά. «Ο Νότος δεν είναι γεωγραφικός όρος», διευκρίνισε, αλλά ορίζει μια περιοχή που μετατρέπεται σε «πεδίο βολής» και πειραματισμών και αντικείμενο καταλήστευσης πόρων. Η τρίτη θέση που διατύπωσε είναι ότι «η Ευρώπη χρειάζεται ένα νέο 1848», αφού δεν αρκεί μια «επαναθεμελίωση» αλλά μια «δημοκρατική σάρωση μέσα από κινήματα, εξεγέρσεις και μεγάλους αγώνες».
Γιάννης Μπαλάφας
Το γερμανικό κεφάλαιο σφραγίζει σήμερα τις εξελίξεις
Η κεντρική ιδέα της τοποθέτησης του Γιάννη Μπαλάφα αφορούσε την ανάγκη «να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη» μέσα και από αλλαγές σε μια σειρά χώρες. Υποστήριξε ότι «η Ευρώπη περνάει τη χειρότερη κρίση της Ιστορίας της» και βρίσκεται σε μία φάση όπου «το γερμανικό κεφάλαιο βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις». Παρ’ όλο που επισήμανε το σημερινό διαχωρισμό ανάμεσα στα, ευάλωτα στην κρίση, κράτη του Νότου και εκείνα που κινούνται γύρω από τη Γερμανία, χαρακτήρισε βασική την αντίθεση «ανάμεσα σε τάξεις και όχι ανάμεσα σε κράτη ή κυβερνήσεις».
Ο Γ. Μπαλάφας τόνισε ότι «η λιτότητα δεν είναι μέρος της λύσης αλλά βρίσκεται στην καρδιά του σημερινού προβλήματος» που δεν μπορεί να ξεπεραστεί όσο παραμένει η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη αλλά ούτε και μέσα από μια ανέφικτη επιστροφή στην προ κρίσης κατάσταση.
Αίτημα των καιρών, σύμφωνα με τον υπεύθυνο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια «δημοκρατική ανατροπή για την επανίδρυση της Ε.Ε.». Ο ίδιος ανέφερε ότι ενισχύονται οι αγώνες και προχωρούν οι αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη, αλλά για μια προοδευτική εναλλακτική διέξοδο από την κρίση απαιτείται ένα πολύ «πλατύ κοινωνικό κίνημα» που θα αποτελείται από πολίτες, συλλογικότητες, κινήματα αλλά και χώρες ολόκληρες.
Τέλος, ο Γ. Μπαλάφας αναφέρθηκε στην κατάσταση στην Ελλάδα που έχει μετατραπεί σε χώρα-πειραματόζωο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και τόνισε την ανάγκη να αλλάξει η ευρωζώνη και να κυριαρχήσουν «νέες ιδέες, πολιτικοί και θεσμοί», ενώ έκανε αναφορά και σε πιο συγκεκριμένες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιάννης Κιμπουρόπουλος
Χρηματοπιστωτική δικτατορία η Ευρωζώνη
Η τοποθέτηση του Γιάννη Κιμπουρόπουλου περιστράφηκε γύρω από το ερώτημα αν «είναι ή όχι δυνατή η διέξοδος από την κρίση εντός Ευρωζώνης και Ε.Ε.». Ο ομιλητής έκανε μια ιστορική αναφορά στον ευρωπαϊσμό, εκτιμώντας ότι αυτός πέρασε σε μια νέα φάση μετά το 1989 και κάνοντας λόγο για το ρόλο του σημερινού γερμανικού ηγεμονισμού-ιμπεριαλισμού. Αναφέρθηκε, ακόμα, στον «ελληνικό ευρωπαϊσμό» αλλά και την «ενσωμάτωση σημαντικού τμήματος της Αριστεράς» σε αυτόν.
Τόνισε ότι θεωρεί μάλλον «κατασκευαστικό το πρόβλημα για την Ε.Ε. και ιδιαίτερα για την Ευρωζώνη». Αφού αναφέρθηκε σε μια σειρά σύμφωνα και ρυθμίσεις από το Μάαστριχτ μέχρι τις μέρες μας, έκανε λόγο για μια «έσχατη μετάλλαξη της Ευρωζώνης σε αμιγώς χρηματοπιστωτική δικτατορία». Ενδιαφέρον είχε η αναφορά του στο «σπέρμα της διάλυσης της Ευρωζώνης», κάνοντας λόγο ακόμα και για ενδεχόμενο φυγής της ίδιας της Γερμανίας, σε περίπτωση που καταστεί ασύμφορη η διάσωσή της.
Ο Γιάννης Κιμπουρόπουλος άσκησε έντονη κριτική σε τμήματα της Αριστεράς που υποτιμούν την ανάγκη ενός εναλλακτικού σχεδίου. Αναφέρθηκε στα στενά περιθώρια μιας διαπραγμάτευσης και ανέλυσε γιατί στο ενδεχόμενο εκβιασμών από την Ε.Ε., δεν θα υπάρχει χρόνος για πιο μακροπρόθεσμες στρατηγικές. Απέρριψε το επιχείρημα ότι οι εταίροι δεν θα αντέξουν μια έξοδο της Ελλάδας και θα υποχωρήσουν, απαντώντας ότι σήμερα υπάρχει μια «υγειονομική ζώνη αποτροπής αναμετάδοσης της κρίσης». Τέλος, τόνισε ότι το ευρώ σήμερα λειτουργεί σαν ένα φετίχ και πρέπει να αποκαθηλωθεί αντί να θεωρείται μια αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα.
Νίκος Κοτζιάς
Αυτοκρατορία με αποικίες εντός κι εκτός η νέα Ε.Ε.
Ο Νίκος Κοτζιάς ξεκίνησε την ομιλία του διαχωριζόμενος από μια τάση δογματισμού, όπως τον χαρακτήρισε, που εμφανίζεται είτε ως ευρωπαϊσμός είτε ως αντιευρωπαϊσμός. «Δεν εγκαταλείπουμε τα όπλα», τόνισε, «το ότι πρέπει να δοθούν μάχες μέσα στην Ε.Ε. δεν σημαίνει αποδοχή του καπιταλισμού».
Εκτενής ήταν η αναφορά του ομιλητή στις αλλαγές που έχουν επέλθει όλα αυτά τα χρόνια. «Η συζήτηση για την Ε.Ε. δεν μπορεί να γίνεται σαν να βρισκόμαστε στο 1995 ή το 2005». Έχουμε μια «νέα και παράλληλη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική έξω από κάθε δημοκρατικό έλεγχο». Η οικονομική ισχύς είναι στο τιμόνι και καταργείται ακόμα και η τυπική δημοκρατία και ισότητα. «Η Ε.Ε. λειτουργεί σαν αυτοκρατορία με αποικίες στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της», διαχέεται και συνταγματοποιείται ο «οικονομικός πολιτισμός» της Γερμανίας, των οποίων «οι θεσμοί επικάθονται πάνω στους ευρωπαϊκούς και τους άλλους εθνικούς θεσμούς», επιβάλλοντας το νεοφιλελευθερισμό. Σύμφωνα με τον Ν. Κοτζιά, «δεν λύνεται με νομισματικά μεγέθη το πολιτικό πρόβλημα». Όλα τα όπλα πρέπει να χρησιμοποιηθούν αλλά και όλα τα ενδεχόμενα να υπολογιστούν, ακόμα και αυτό της διάλυσης της Ε.Ε. κάτω από το βάρος των προβλημάτων της. «Να πάρουμε μέτρα για το λαό μπροστά σε κάθε ενδεχόμενο, ό,τι και αν πιστεύουμε για την Ευρώπη» τόνισε, προτάσσοντας την ανάγκη για «διατροφική, ενεργειακή και φαρμακευτική επάρκεια».
Η ομιλία του Νίκου Κοτζιά ολοκληρώθηκε με μια σειρά προτάσεις που επιγραμματικά και μεταξύ άλλων είναι: Πάλη για Δημοκρατία και εθνική κυριαρχία («Δεν ξεμπερδεύουμε με το πατριωτικό ζήτημα μη μιλώντας γι’ αυτό», τόνισε χαρακτηριστικά). Διασφάλιση των μελλοντικών αναγκών της χώρας. Καθημερινή μάχη ενάντια στη μετατροπή σε μια συμπληρωματική και διαλυμένη οικονομία. Μάχη ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Κυβέρνηση δημοκρατικής και πατριωτικής σωτηρίας.
