Του Πίτερ Κένιγκ*
Μήπως, τελικά, η κυρία Μέρκελ αποφάσισε να διαπραγματευθεί σοβαρά για την ειρήνη επειδή η γερμανική οικονομία και το ευρώ τίθενται σε κίνδυνο αν η Γερμανία μείνει εκτός Ρωσίας και των υπολοίπων αγορών της Aνατολικής Ευρώπης, εκτός Κεντρικής Ασίας και Κίνας;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήδη υπάρχει η Ευρασιατική Τελωνειακή Ένωση (Eurasian Customs Union) που θα μετεξελιχθεί στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EEU) μέσα στο 2015, με τα μέλη της να περιλαμβάνουν τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν, την Αρμενία και το Κιργιστάν. Παράλληλα, υπάρχει η Ένωση Συνεργασίας της Σανγκάης (Shanghai Cooperation Organization-SCO) με μέλη την Κίνα, το Καζακστάν, τη Ρωσία, το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν και με πιθανά νέα μέλη το Αφγανιστάν, το Ιράν, τη Μογγολία και το Πακιστάν.
Τουρκία και Ινδία είναι, επίσης, υποψήφιες χώρες για την SCO, αλλά με την Ινδία να «προδίδει» την ομάδα των BRICS και με γοργούς ρυθμούς να αυτομολεί προς το πολλά υποσχόμενο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο του Ομπάμα και την Τουρκία διχαζόμενη, από τη μία ως βασική ΝΑΤΟϊκή βάση της Ευρώπης και από την άλλη, απηυδισμένη από την Ευρώπη να στρέφεται όλο και περισσότερο προς τη Ρωσία και την Κίνα – η ένταξή τους στην SCO παραμένει μετέωρη, προς το παρόν.
Τι είναι η SCO
Η SCO, που συστάθηκε το 2001, είναι ένας πολιτικο-οικονομικός και στρατιωτικός οργανισμός. Μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση αντιπροσωπεύουν περί το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού και σχεδόν το 30% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής. Η ανατολική συμμαχία υπό την ρωσο-κινεζική ηγεσία έχει κάνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της εγκαθίδρυσης του δικού της νομισματικού συστήματος, αυτονομημένου από το «βρώμικο» σχήμα του δολαρίου.
Μετά υπάρχουν οι υπόλοιπες χώρες των BRICS συν η Αργεντινή, η Βενεζουέλα και ίσως κι άλλες που με προθυμία θα δραπέτευαν από την προστατευτική δαγκάνη των ΗΠΑ σε ένα φιλικό οικονομικό περιβάλλον, όπου η εθνική κυριαρχία μετράει ακόμα και τυγχάνει σεβασμού.
Με όλα αυτά τα δεδομένα είναι, άραγε, παρατραβηγμένο να υποθέσουμε ότι η κυρία Μέρκελ είδε, επιτέλους, το φως και έσπευσε στον Ομπάμα να του πει το προφανές; Ότι χωρίς μία αλλαγή πολιτικής της Ουάσιγκτον προς τη Ρωσία όχι μόνο η ευρωπαϊκή οικονομία κινδυνεύει να καταρρεύσει, αλλά και η αμερικανική οικονομία απειλείται; Ότι με έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο ή ακόμα κι έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο με αντικείμενο την Ουκρανία, ο κόσμος όπως τον ξέρουμε κινδυνεύει με εξαφάνιση; Ότι αυτός, ο κ. Ομπάμα, ο αυτοκράτορας ενός ξεχωριστού κράτους, θα πρέπει να ποντάρει σε άλλα άλογα παρά σε συγκρούσεις και ατέρμονες πολέμους, και να αρχίσει να σκέφτεται την ειρήνη και τη συνεργασία;
Τα πάντα υπό το νεοφιλελεύθερο δόγμα
Προφανώς η Ουάσιγκτον τα γνωρίζει όλα αυτά. Τα τελευταία 35 χρόνια έχει κυριαρχήσει ένα μοντέλο, η ηγεμονική εφαρμογή ενός νεοφιλελεύθερου δόγματος: έλεγχος της ενέργειας, των τροφίμων, του χρήματος και των ανθρώπων σε μία παγκόσμια τάξη, μέσω της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής υποτέλειας χωρών όπως η Ελλάδα και άλλων στη Νότια Ευρώπη.
Αλλά και μέσω ασταμάτητων και απροκάλυπτων στρατιωτικών παρεμβάσεων και επιθέσεων απευθείας ή μέσω τρίτων (σε περιπτώσεις εξαγορασμένων ηγετών και μισθοφόρων) στα πρότυπα του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Ινδονησίας, της Λιβύης, του Πακιστάν, της Συρίας, του Σουδάν, της Ταϊλάνδης, της Υεμένης και άλλων πολλών μέχρι την Ουκρανία.
Αυτοί, ο αρχηγός και τα τσιράκια του, δεν θα κάνουν πίσω, ανεξάρτητα από τι υποχωρήσεις είναι πρόθυμος να κάνει ο Πούτιν. Η προώθηση του PNAC (Plan for a New American Century), το όραμα της ολοκληρωτικής κυριαρχίας (Full Spectrum Dominance), δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα. Ο ίδιος ο Ομπάμα είναι μία απλή μαριονέτα της αυτοκρατορίας των επιχειρήσεων, υπό την ηγεσία του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και του σιωνιστικού-αγγλο-σαξωνικού τραπεζικού συστήματος.
Κυρία Μέρκελ, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση και το περιεχόμενο των συζητήσεών σας στην Ουάσιγκτον, επαφίεται σε σας κατά πόσον θέλετε να οδηγήσετε την Ευρώπη έξω από αυτό το αδιέξοδο: μία Ευρώπη που παραπαίει μεταξύ ευημερίας και υποταγής, μεταξύ πολέμου και ειρήνης.
* Ο Πίτερ Κένιγκ είναι οικονομολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής. Έχει εργαστεί στο παρελθόν στην Παγκόσμια Τράπεζα με εκτεταμένο έργο ανά τον κόσμο στους τομείς του περιβάλλοντος και των υδάτινων πόρων. Γράφει τακτικά για τα Global Research, ICH, RT, Sputnik News, Τhe Voice of Russia / Ria Novosti, TeleSur, The Vineyard of The Saker Blog ενώ είναι ο συγγραφέας του Implosion-An Economic Thriller about War, Environmental Destruction and Corporate Greed.
Μετάφραση: Ελεάννα Ροζάκη
