Οι φράουλες της οργής, τα πορτοκάλια της απόγνωσης.
Μετά τις φράουλες της Μανωλάδας, τα πορτοκάλια της Λακωνίας έρχονται να σημαδέψουν τον αγώνα των μεταναστών για καλύτερη, πιο αξιοπρεπή ζωή στην Ελλάδα. Η απεργία, στην οποία κατήλθαν την Τέταρτη στη Σκάλα Λακωνίας, άφησε στη μέση τη συγκομιδή του Σεπτέμβρη καταφέρνοντας σημαντικό πλήγμα στο ρατσισμό και την εκμετάλλευση των ντόπιων εις βάρος τους. Εξάλλου, ήταν ίσως η μαζικότερη απεργιακή κινητοποίηση μεταναστών στην Ελλάδα μέχρι σήμερα.
Ξενοδοχείον… ο στάβλος
Όλα ξεκίνησαν στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας όταν επιχειρηματίας της περιοχής συνελήφθη μετά από καταγγελία επειδή ενοικίαζε έναν στάβλο και ένα πρόχειρο παράπηγμα στους μετανάστες που δούλευαν στα χωράφια τα δικά του αλλά και των υπολοίπων «αφεντικών» της περιοχής. Το αντίτιμο για την «φιλοξενία» σε άθλιες συνθήκες μέσα στο στάβλο ήταν 40 ευρώ το μήνα ανά άτομο. Η σύλληψή του οδήγησε στην καταδίκη του, αλλά μετά την έφεση που άσκησε αφέθηκε ελεύθερος με την καταβολή χρηματικής εγγύησης.
Η επόμενη μέρα ήταν εφιαλτική για τους μετανάστες που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι. Όλοι οι ιδιοκτήτες σπιτιών της περιοχής, αν και βγάζουν αρκετά λεφτά από τα ενοίκια των μεταναστών, συνεννοήθηκαν και πέταξαν έξω τα πράγματά τους και τους ίδιους, παίρνοντας έτσι εκδίκηση για τον συγχωριανό τους που καταδικάστηκε.
Άμεση αντίδραση
Η συλλογική δράση ήταν το μόνο όπλο των μεταναστών και το χρησιμοποίησαν. Την Τετάρτη συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της Σκάλας και απαίτησαν την επιστροφή στα σπίτια τους και την εξασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης για όλους. Μετά την πρώτη ομάδα των 300 μεταναστών που κατασκήνωσαν στην κεντρική πλατεία η κινητοποίηση εξαπλώθηκε και στα γύρω χωριά και μέσα σε λίγες ώρες 1500 άτομα κατέκλυσαν την Πλατεία Αγίας Παρασκευής.
Ο τοπικός Δήμος αν και στην αρχή πρότεινε να τους στεγάσει σε ένα παλαιό σφαγείο (!), εντούτοις αναγκάστηκε να προχωρήσει σε παρέμβαση προς τους πολίτες να ξεκλειδώσουν τα ενοικιαζόμενα σπίτια τους και να αφήσουν τους μετανάστες να επανέλθουν. Τόσο η παρέμβαση του Δήμου, όσο (κυρίως) ο φόβος των αμάζευτων πορτοκαλιών έδρασαν κατευναστικά και κάποια σπίτια άρχισαν να ανοίγουν…
Η πρώτη σπίθα
Ωστόσο, η σπίθα αυτή ήταν αρκετή για να βάλει φωτιά στους πορτοκαλεώνες της Λακωνίας. Οι μετανάστες συγκρότησαν επιτροπή η οποία κατέθεσε στο Δήμο τα αιτήματά τους στα οποία περιλαμβάνεται η άμεση επιστροφή στις κατοικίες τους, η εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών στέγασης, απόδοση νομιμοποιητικών εγγράφων-ασύλου στους Πακιστανούς με αφορμή και την μεγάλη καταστροφή στη χώρα τους από τις πρόσφατες πλημμύρες, αλλά και αύξηση των ημερομισθίων στο κατώτατο μεροκάματο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. (σ.σ. μέχρι σήμερα τα μεροκάματα είναι από 15 έως 25 ευρώ). Οι μετανάστες αποφάσισαν συνέχιση της απεργίας με αποχή από τη συγκομιδή μέχρι την οριστική τους δικαίωση, ενώ πλέον δίπλα τους βρίσκονται σειρά φορέων και εκπροσώπων αντιρατσιστικών κινήσεων στηρίζοντας το δίκαιο αγώνα τους. Στο πλευρό τους βρέθηκαν μέλη της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή αλλά και μέλη της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Λακωνίας.
