Ένας μήνας με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ουάου!
Και τι δεν είδαμε και τι δεν ακούσαμε, πόσα δεν αποκαλύφτηκαν και πόσα δεν ψυλλιαστήκαμε, τούτον το μήνα.
Και περίτεχνα πολιτικά «κόλπα» είδαμε και εξοντωτικά «εταιρικά» γρονθοκοπήματα και εμβριθείς αναλύσεις ακούσαμε και αξιοθαύμαστες λεκτικές διατυπώσεις απολαύσαμε.
Όταν γράφονταν τούτες οι αράδες, το Eurogroup ανακοίνωνε ότι: «Ο κατάλογος μεταρρυθμίσεων που παρουσίασαν οι ελληνικές Αρχές, είναι επαρκώς περιεκτικός, ώστε να αποτελέσει αξιόπιστο σημείο εκκίνησης…».
Έχω τη γνώμη πως τώρα που όλοι καταλάβαμε πως «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», πως οι καλές προθέσεις δεν φτιάχνουν επανάσταση, τώρα που όλοι κατάλαβαν ότι «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» σημαίνει ταξικό πόλεμο και όχι αφίσα σε forum, τώρα είναι νομίζω η κατάλληλη ώρα να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση.
Να συνεννοηθούμε.
Εμείς, εδώ, οι «εταίροι» από τούτη τη μεριά, η κοινωνία τούτης της χώρας.
Ο λαός.
Να καταλήξουμε με εποικοδομητική σαφήνεια – constructive clarity όπως θα έλεγε ο Γιάνης με ένα ν- σε μερικά βασικά.
Γιατί τα πραγματικά δύσκολα τώρα αρχίζουν και απ’ ό,τι φαίνεται, «οι αγορές» από λύρα και πεντοζάλη δεν κατέχουν πράμα, ούτε βέβαια «η βουή ήταν η Ιστορία που μας χτυπά την πόρτα».
Δηλώνοντας πως δεν αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω για τίποτα συγγνώμη, θα πρότεινα έναν «περιεκτικό κατάλογο» που θα μας επιτρέπει να καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας, αλλά και τους ψηφοφόρους μας να μην τρελαίνουμε και την κοινωνία να μην εγκαταστήσουμε μόνιμα στον καναπέ, να μην τους αιχμαλωτίσουμε στο βολικό για μας «και τα μισά να κάνουν, καλά θα είναι».
– Να συμφωνήσουμε, ότι ποτέ και πουθενά δεν έγινε κοινωνική επανάσταση με εκλογές, έστω και αν το ποσοστό ήταν 37%, 47%, ή 1007%.
Αυτά λοιπόν τα… ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει τη χώρα, την Ευρώπη, τον κόσμο, να τα βάλουμε στην άκρη, με τρόπο βέβαια.
– Να συμφωνήσουμε ότι αυτοί οι «εταίροι», δεν είναι τίποτα άλλο παρά αντίπαλοι, εχθροί. Άρα όταν συμφωνούν, να ψαχνόμαστε πιο πολύ από όταν διαφωνούν και ας αφήσουμε τα περί «αλληλεγγύης» και «δημοκρατίας» και τα «βγήκαμε από την απομόνωση».
– Να συμφωνήσουμε πως σε τούτη την Ε.Ε., ποτέ δεν ήμασταν ούτε θα γίνουμε, «ισότιμοι εταίροι». Τα «αποπαίδια» του καπιταλιστικού τους καταμερισμού είμαστε.
– Να συμφωνήσουμε πως σε τούτη την πραγματικά θαυμαστή κοινοβουλευτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, η σημαία που κουνούσαμε έγραφε «Ριζοσπαστική Αριστερά».
-Να συμφωνήσουμε πως η κοινωνία κατανοεί επιβεβλημένους από τους συσχετισμούς ελιγμούς και «υποχωρήσεις» και μπρος-πίσω.
Όμως, αν αυτά τα παρουσιάζεις για «νίκες», τότε σε «αφήνει», ψάχνει για «άλλους», πάει πάλι σπίτι, φοβάται και μουρμουρίζει «τίποτα δε γίνεται τελικά».
Σε πολλά θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σύντροφοι, αν θέλατε κι αν όλοι μας αντέχαμε, όμως ας τ’ αφήσουμε για αργότερα.
Καλοί μου σύντροφοι, η κοινωνία μίλησε με εκκωφαντική σαφήνεια.
– Δεν αντέχουμε -μας είπε- τούτη την πολιτική τους, τούτον τον απάνθρωπο καπιταλισμό.
Ελάτε, μας είπαν.
Κι εμείς τους είπαμε πως είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι και ικανοί να το κάνουμε.
Μη τη σπαταλήσετε τούτη την λαϊκή εντολή.
Να τιμήσουμε το λόγο μας.
Με όποιο τίμημα.
Γιατί αλλιώς θα κάνουμε μεγάλη ζημιά.
Σε πολλούς και σε πολλά.
