Η ΔΗΣΥ ως ΣΥΡΙΖΑ και οι τρεις του… Σόιμπλε
του Νίκου Γεωργιάδη
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές από τις σελίδες του Δρόμου στην έντονη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού και την αδυναμία του να σταθεροποιηθεί. Παραδοσιακά στη χώρα μας, η σταθερότητά του εξαρτιόταν από τη δυναμική που εξέφραζε ο χώρος της κεντροαριστεράς. Από το 2015 και έπειτα – και κυρίως μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου – ο χώρος αυτός εκφράστηκε από τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ. Η συνεχής φθορά της κυβέρνησης, που ενδεχομένως να οδηγήσει και σε εκκωφαντική πτώση, τροφοδοτεί πλέον εξελίξεις στην Κεντροαριστερά.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη προχωρά σε συνεδριακές διαδικασίες, με ανοιχτό το σενάριο της δημιουργίας ενιαίου κόμματος, τη στιγμή που στο ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και τις Κινήσεις Πολιτών προστίθεται και το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου, ως αυτόνομος σχηματισμός. Μάλιστα, η Φ. Γενηματά καλεί το Σάββατο σε ανοιχτό διάλογο για την ανασυγκρότηση της «Δημοκρατικής Παράταξης» με μόνη παράμετρο τη μη συμμετοχή σε επιτελεία και ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα από αυτή τη διαδικασία ανασυγκρότησης θεωρούν ότι μπορεί να προκύψει ο «νέος φορέας της Κεντροαριστεράς».
Την ίδια στιγμή τρεις πρώην υπουργοί του Σημίτη, οι Άννα Διαμαντοπούλου, Γιώργος Φλωρίδης και Γιάννης Ραγκούσης, ανακοινώνουν τη δημιουργία του δικού τους «νέου φορέα», το Νέο Κίνημα. Καλούν σε συμπόρευση όλους τους φορείς, ομάδες και προσωπικότητες που έχουν σχέση με την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία, προκειμένου να συγκροτήσουν έναν προοδευτικό πόλο, κόντρα στο συντηρητισμό και πέρα από τα ξεπερασμένα – κατ’ αυτούς – δίπολα αριστεράς-δεξιάς. Τονίζουν ότι δεν πρόκειται για ένα κόμμα-κυβερνητικό, μπαλαντέρ του ενδιάμεσου χώρου, αλλά φιλοδοξούν σε ένα ανεξάρτητο σχηματισμό που θα αποτελέσει μια εκλογική σφήνα προς τη Χρυσή Αυγή, η οποία δεν επιτρέπεται να αποτελέσει αξιωματική αντιπολίτευση, σε περίπτωση κατακρήμνισης του ΣΥΡΙΖΑ.
Με βάση τα παραπάνω καλούν στην ουσία ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να αυτοδιαλυθούν και να συμμετέχουν στις διαδικασίες βάσης, που θα καταλήξουν τόσο στο «εναλλακτικό» σχέδιο, αλλά και στο πρόσωπό της που θα ηγηθεί της «νέας» προσπάθειας. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, βλέποντας το κόμμα του να εξαφανίζεται δημοσκοπικά και να αιμορραγεί προς τη ΝΔ, έχει ήδη συμφωνήσει να συμμετέχει.
Η εξίσωση όμως Κεντροαριστερά δεν κλείνει εδώ, καθώς υπάρχουν και οι μικρότερες παράμετροι των κύκλων προβληματισμού, όπως αυτοί πλασάρονται. Οι επικεφαλής των κύκλων αυτών δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη τη στάση τους, όπως ο Βενιζέλος (που δεν θέλει επ’ ουδενί να βρεθεί ξανά στο ίδιο κόμμα με τον Παπανδρέου) ή οι Χρυσοχοΐδης και Μόσιαλος.
Για να πούμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους, μπροστά στις συνεχείς αναταραχές του πολιτικού σκηνικού η κάθε ομάδα ή προσωπικότητα του φθαρμένου πολιτικού προσωπικού προσπαθεί να ανακαλύψει είτε μια σανίδα σωτηρίας ή να βρει ένα καινούργιο ρόλο στο νέο πολιτικό κύκλο. Η ΔΗΣΥ αν μασκαρευτεί ΣΥΡΙΖΑ της Κεντροαριστεράς, δεν μπορεί να δώσει την παραμικρή διέξοδο, αφού αποτέλεσε βασικό πυλώνα της καθολικής κρίσης και διάλυσης της χώρας.
Από την άλλη, όσο και να προσπαθούν οι τρεις του «νέου κινήματος» να πλασαριστούν σαν κάτι που ξεπλύθηκε ή αποποιείται ευθυνών επειδή δεν ενεπλάκη ενεργά στις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ετών, δεν παύουν να είναι οι επίλεκτοι συνεχιστές του Σημίτη, οι εκπρόσωποι της γερμανικής Ευρώπης και το «κίνημά» τους το κόμμα του Σόιμπλε.
