Επειδή αισθάνομαι αλληλέγγυος στον αγώνα της κυβέρνησης να εντοπίσει το «βαθύ λαρύγγι» που καταπίνει φήμες και ξερνάει spreads, επειδή επίσης εκτός από «βαθιά λαρύγγια» μας περιτριγυρίζουν και μακριά αγγούρια, επειδή τέλος αισθάνομαι αρκετά πατριώτης ώστε να εισφέρω, αν όχι εις χρήμα, τουλάχιστον εις είδος στην πάταξη της παραοικονομίας, έχω να καταγγείλω τα εξής:
Το Πάσχα ήταν και φέτος μια Λαμπρή της παραοικονομίας και η μαζική έξοδος πιστών και απίστων στην ύπαιθρο αποτέλεσε σπονδή στον άδηλο και διαρκώς φοροδιαφεύγοντα πλούτο εκατοντάδων χιλιάδων αδίστακτων συνταξιούχων του ΟΓΑ και νοικοκυραίων που επιμένουν να διατηρούν στις αυλές τους θερμοκήπια μαύρου χρήματος. Αίφνης ο πεθερός μου, που με φιλοξένησε για πολλοστή φορά, απείχε από το πατριωτικό καθήκον της τόνωσης της εγχώριας αγοράς διά της μαζικής αγοράς βομβών χοληστερίνης μετουσιωμένων σε σφαγιασμένους και σφραγισμένους αθώους αμνούς.
Προτίμησε πάλι τα δικά του οικόσιτα σφάγια γάλακτος, κατσικάκια σαράντα ημερών, γόνους της μοναδικής του γίδας η οποία βέλαζε σπαρακτικά δύο μερόνυχτα μετά τη θυσία. Τα τρία σφάγια, βάρους περίπου 22 κιλών, αντιστοιχούν σε αποκρυφέν εισόδημα τουλάχιστον 180 ευρώ το οποίο είναι απίθανο να εντοπίσουν ακόμη και τα εξασκημένα λαγωνικά του ΔΝΤ που προσφέρουν τεχνική βοήθεια στον Παπακωνσταντίνου.
Στο πασχαλινό τραπέζι σερβιρίστηκε επίσης γίδινο τυρί οικιακής παραγωγής του οποίου η ετήσια αξία μπορεί να φτάνει τα 800 ευρώ, αν υπολογίσουμε την ποσότητα γάλακτος που αποδίδει η γίδα. Βάλτε και τη μυζήθρα, πάμε πάνω από τα 1.000 ευρώ. Άλλη μια προκλητική επίδειξη μαύρου χρήματος αποτέλεσε το γιαούρτι, προϊόν πρόβειου γάλακτος που προμηθεύτηκε η πεθερά μου έναντι μικρού αντιτίμου από τη γειτόνισσα που έχει πρατίνα κι όχι γίδα (φυσικά χωρίς να κοπεί απόδειξη).
Αφήστε, δε, τις λαχανόπιτες των οποίων τα μόνα αγορασμένα συστατικά ήταν το αλεύρι και το αλάτι, όλες γεμισμένες με χορταρικά από το μποστάνι των 150 τετραγωνικών (αγοράστηκαν μόνο τα κρεμμυδάκια κι ο άνηθος που φέτος «κάηκαν»). Υπολογίζοντας τη μέση δαπάνη ενός νοικοκυριού στην πόλη μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς ότι σ’ αυτό το μποστανάκι ξεπλένεται εισόδημα τουλάχιστον 2.000 ευρώ το χρόνο. Βάλτε επίσης τις είκοσι κότες (κατά μέσο όρο), τα αβγά, τα λεμόνια από τη μοναδική λεμονιά, τα ρόδια και τα σύκα και θα αντιληφθείτε πως λίγα τετραγωνικά κρύβουν καραμπινάτη φοροδιαφυγή τουλάχιστον 10.000 ευρώ το χρόνο.
Αυτές οι πληροφορίες είναι η εισφορά μου στην πατρίδα. Ονόματα και διευθύνσεις δεν λέω, καθότι δεν αντέχω το κόστος ενός διαζυγίου.
ΚΙΜΠΙ
