Ναι, κύριε Κουβέλη, «ο νέος φόρος θα ελαφρύνει τους πολίτες». Δουλέψτε με, δοκιμάστε τις αντοχές μου. Του Μάριου Διονέλλη
Ένα νέο φόρο περίμενα να ελαφρύνω λιγάκι. Δεν έφτανε ούτε η αύξηση του ΦΠΑ, ούτε ο φόρος στο πετρέλαιο, ούτε όλοι οι άλλοι. Μα, βέβαια, πως δεν το είχα σκεφτεί, αναρωτιέμαι… Τι πιο αποτελεσματικό από έναν καινούργιο φόρο για να ελαφρύνω κι άλλο από τα εισοδήματά μου, που με βάραιναν, είναι η αλήθεια, τον τελευταίο καιρό.
Ήταν κόκκινη γραμμή το ειδικό τέλος και τώρα το αλλάζουμε και το κάνουμε «ενιαίο φόρο». Το είπε και ο Βενιζέλος. Ήταν έκτακτο το χαράτσι και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Γι’ αυτό, για να μην είναι έκτακτο, το κάνουμε μόνιμο μέσω ενός «δίκαιου» φόρου που θα είναι εδώ για πάντα. Τώρα που το βάζετε μέσα στον ενιαίο φόρο θα έπρεπε να βρω το κουράγιο να σας ρωτήσω πότε θα βγει από εκεί, αφού αυτό ήταν «έκτακτο» μέτρο. Μα, ειλικρινά, δεν βρίσκω ούτε την όρεξη να το κάνω ούτε απαντήσεις περιμένω.
Απλά, δουλέψτε με. Φαίνεται να το σηκώνει ο οργανισμός μου. «Για να μη γίνω Κύπρος», αυτό είναι το καινούργιο επιχείρημα. Λες και δεν έχω καταλάβει την κοινή μου μοίρα στον ίδιο δρόμο με τους αδελφούς εκεί.
Δουλέψτε με, με ολίγη από Αριστερά. Δημοκρατική, βεβαίως. Είναι αλλιώς το αριστερό δούλεμα, σύντροφε. Αυτό το κόλπο «διαφωνούμε αλλά στηρίζουμε κάθε απόφαση για να μην πέσουμε από την κυβέρνηση και χαθεί η χώρα», έχει ανοίξει νέους δρόμους σκέψης μέσα μου. Όπως κάνατε και με το Σχέδιο Αθηνά, όπως κάνατε και με τους προηγούμενους φόρους και φυσικά με βάση τους όρους της προγραμματικής συμφωνίας…
Δουλέψτε με, κύριε Κουβέλη.
Το θέμα είναι μέχρι πότε…
