Η τραγωδία στην Ουκρανία έφερε πάλι στην επιφάνεια το μαύρο χάλι της δημοσιογραφίας, διεθνούς κι ελληνικής – ας μείνουμε στην ελληνική.
Όπως όλα τα πράγματα άλλωστε, έτσι και η δημοσιογραφία πάει απ’ το κακό στο χειρότερο.
Δύο κυρίως πράγματα την καθορίζουν καθ’ οδόν προς τον πάτο: η προπαγάνδα και η αμάθεια.
***
Το πλέγμα (σύμπλεγμα) των μέσων ενημέρωσης, ηλεκτρονικών και εντύπων, απλώνεται πάνω και μέσα στις κοινωνίες όπως ο ιστός της αράχνης. Όμως η ευκολία της υποταγής των δημοσιογράφων στις στοχεύσεις της Τέταρτης Εξουσίας ως Προπαγάνδας, έχει πάρει πλέον μνημειώδεις κι εφιαλτικές διαστάσεις.
Για όποιον έχει στοιχειώδη μνήμη και λογική η θέαση ενός δελτίου ειδήσεων και η ανάγνωση πολλών εκ των εφημερίδων έχουν γίνει ανυπόφορες.
Η διαστρέβλωση των γεγονότων, η παραποίησή τους, η δραματοποίηση τιποτένιων πλευρών και η αποσιώπηση των ουσιωδών, η παραπληροφόρηση και η κατασκευή της πραγματικότητας, συχνά σε μελοδραματικούς τόνους, έχουν κάνει τα όρια ενός δελτίου ειδήσεων, ενός ριάλιτι σόου και της αρθρογραφίας αλά «Λαϊκού Παρατηρητή» του Γκαίμπελς ανύπαρκτα.
***
Ένα φτωχό, επαναλαμβανόμενο λεξιλόγιο των: «εκπληκτικό», «φανταστικό», «ανήκουστο», «τρομερό», «ανατριχιαστικό», «απίθανο», «συγκλονιστικό» κι άλλων παρεμφερών τέτοιων, τα οποία χορεύουν καρτσιλαμά στο μυαλό του δυστυχισμένου τηλεθεατή
προκειμένου να στηρίξουν προφανώς στημένα (καραστημένα) ρεπορτάζ και χαλκευμένες πληροφορίες.
Γνωστή τηλεπαρουσιάστρια λόγου χάριν έχει καταφέρει αυτές τις μέρες να κλίνει τη λέξη «σοκ» σε όλες τις πτώσεις, παρόλο που αυτή η λέξη δεν έχει πτώσεις η έρμη.
Όσο για τα μαργαριτάρια που αμολάνε πολλοί απεσταλμένοι εν είδει… πολεμικών ανταποκριτών, αν τα μαζέψεις ανοίγεις κοσμηματοπωλείο. Λόγου χάριν «η μαύρη Θάλασσα βρίσκεται στα ανοιχτά της Οδησσού» και «ο ρωσικός στόλος έχει προσαράξει την Κριμαία».
……………………………
Αλλά αυτή η βάναυση αμάθεια δημοσιογράφων που νομίζουν ότι μεταδίδουν απ’ τα χιόνια της Πάρνηθας σε πρωινάδικο στο στούντιο, δεν προσδίδεται τόσο από τις κοτσάνες που αμολάνε, εν προκειμένω ρουκέτες, αλλά κυρίως από το ότι τρώνε αμάσητη την προπαγάνδα που τους πασάρουν οι «πηγές» τους, όταν δεν συμμετέχουν και οι ίδιοι στη διαμόρφωσή της.
Όλο αυτό το στημένο πράγμα είναι η ντροπή του πολεμικού ανταποκριτή κι όλων εκείνων των ηρωικών δημοσιογράφων που πολλοί εξ αυτών χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους, προκειμένου να φέρουν εις πέρας ένα καθήκον που εκ παραλλήλου το απαξιώνουν παλιανθρωπίδια και το εμπορεύονται σπεκουλαδόροι.
εβαίως, η αλήθεια βγαίνει στο φως, διότι πάντα βρίσκεται κάποιος που θα την δείξει και θα τη γράψει – αυτή, η αλήθεια, είναι η πρώτη ύλη της Ιστορίας. Όμως
η μάχη που δίνεται για την πρώτη εντύπωση, οι άνθρωποι, οι μηχανισμοί και οι δυνάμεις που τροφοδοτούν και διεκπεραιώνουν την προπαγάνδα κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος.
***
Η κατάσταση γίνεται πια ασφυκτική και πολλοί πολίτες για να αντιμετωπίσουν τα τέρατα της προπαγάνδας καταφεύγουν στα επίσης τέρατα των συνομωσιολόγων παντός τύπου. Και έτσι η σύγχυση γίνεται τέλεια και αμφίπλευρη.
Την κατάσταση επιδεινώνει και η καταφυγή σε δοξασίες, προφητείες και δεισιδαιμονίες, πράγμα σύνηθες σε εποχές φόβου.
Με έναν λόγο, ο Λόγος στο απόσπασμα…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
24•III•2022
