Τα κεκτημένα δεν είναι βρισιά
Πόλεμος στους μισθούς, άμεσους και έμμεσους. Του Βασίλη Μουλόπουλου.
ματιές στα Δ.Σ.: Η επόμενη μέρα των κινητοποιήσεων
Πώς σχεδιάζετε την επόμενη μέρα των κινητοποιήσεων;
Απαντά ο Νίκος Αδαμόπουλος, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων δήμου Νέας Ιωνίας, μέλος Γ.Σ. ΠΟΕ ΟΤΑ.
Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι ενώ βρισκόμαστε, στην κυριολεξία, μπροστά σε μια βίαιη ανατροπή όλων αυτών που ξέραμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στη λειτουργία της και στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στα εισοδήματα των εργαζομένων, η αντίδραση είναι αναντίστοιχη. Πέρυσι, με αφορμή το ασφαλιστικό και την ενοποίηση των ταμείων, ο κλάδος βρέθηκε σε δεκαπενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση δημιουργώντας μια ολόκληρη κατάσταση, μαζί με τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Σήμερα, η αντίδραση του κλάδου έχει περιοριστεί σε συμμετοχή στις γενικές απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, σε κάποιες στάσεις εργασίας και στην κατάληψη της χωματερής την προηγούμενη βδομάδα. Η ΠΑΣΚΕ που έχει την απόλυτη πλειοψηφία στον κλάδο μαζί με τη ΔΑΚΕ, στην ουσία, καθηλώνουν τον κλάδο και αυτό αποτυπώθηκε στην απόφαση του πρόσφατου γενικού συμβουλίου (16/3). Δυστυχώς και το ΠΑΜΕ στον κλάδο μας έχει διαχωρίσει τη θέση του, δεν συμβάλλει τον τελευταίο χρόνο στο να χτιστεί μια ενωτική αντίδραση.
Η ΠΟΕ ΟΤΑ θα έπρεπε να ανοίξει ένα συνολικό μέτωπο που να ζητά την κατάργηση του νόμου, την ανατροπή του Συμφώνου Σταθερότητας και να το εμπλουτίζει με συνθήματα που αφορούν στον κλάδο, δηλαδή υπογραφή συλλογικών συμβάσεων τώρα, κατάργηση των δημοτικών επιχειρήσεων και διασφάλιση του προσωπικού, μονιμοποίηση των συμβασιούχων, που αποτελούν το 50% του κλάδου. Τέτοιες προτάσεις κατατέθηκαν και από αποφάσεις συνελεύσεων στην πανελλαδική σύσκεψη των 230 πρωτοβάθμιων σωματείων που καλύπτει η Ομοσπονδία, τη Δευτέρα 15/3. Εκεί εκφράστηκε μια αγανάκτηση ότι δεν μπορεί ο κλάδος να πηγαίνει σε παροδικές 24ωρες απεργίες που, στην ουσία, δεν προσθέτουν τίποτα. Σ’ αυτή τη φάση, οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται, πλέον, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Η ΠΟΕ-ΟΤΑ αρνείται, μέχρι στιγμής, να βάλει στον αγώνα τους συμβασιούχους με αίτημα της ενιαίας συλλογικής σύμβασης γι’ αυτούς, που σημαίνει ότι αφαιρείται η δυνατότητα ενοποίησης με τον μισό κλάδο. Εκείνο που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι πώς οι διαθέσεις αυτές θα βρουν διέξοδο και τρόπο οργάνωσης. Εμείς, ως σωματείο, έχουμε απόφαση να κινηθούμε για συντονισμό με σωματεία της ευρύτερης περιοχής, όπου σε πρώτη φάση να αντιμετωπίσουμε και τα τοπικά ζητήματα Από την άλλη να δημιουργηθεί ένας οριζόντιος συντονισμός σωματείων. Το «Οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων» δεν είναι ένα απλό σύνθημα, ο συντονισμός από τα κάτω σε επίπεδο πρωτοβάθμιων σωματείων, η δημιουργία νέων μορφών κινητοποιήσεων, είναι επιτακτική ανάγκη για να μπορέσει το εργατικό και το συνδικαλιστικό κίνημα να αντισταθεί, να ανατρέψει και να επιβάλλει τη δικιά του λογική.
Τα κεκτημένα δεν είναι βρισιά
Μεθοδική απαξίωση των Δημοτικών Ιατρείων Αθήνας
Η εγκατάλειψη ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην εμπορευματοποίηση
Της Ελπίδας Αλεβίζου
Τα δημοτικά ιατρεία της Αθήνας λειτουργούν από το 1988 υποβαθμισμένα, με ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, με υποτυπώδη υλικοτεχνική υποδομή. Δύο οφθαλμίατροι, πέντε παιδίατροι, ένας ωτορινολαρυγγολόγος και περίπου 20 νοσηλευτές για όλα τα διαμερίσματα της Αθήνας, για χιλιάδες φτωχούς που καταφεύγουν στην ασφυξία των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων της Αθήνας για την προληπτική και συμβουλευτική ιατρική, για περιπτώσεις που δεν απαιτούν εισαγωγή στο νοσοκομείο, για κατοίκους της πόλης που θέλουν να αντιμετωπίσουν στη γειτονιά τους ένα πρόβλημα υγείας.
Αφιέρωμα στο λόγο των γυναικών που αγωνίστηκαν: Φεμινισμός είναι ο λόγος
Της Έλενας Πατρικίου
Πιστεύοντας πως ο γυναικείος λόγος, ακόμα κι όταν είναι εντελώς προσωπικός, είναι βαθιά πολιτικός και ριζικά επαναστατικός, διαλέξαμε, γι’ αυτό το πρώτο αφιέρωμα του Δρόμου στο γυναικείο κίνημα και την παγκόσμια μέρα του, να δημοσιεύσουμε, για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποσπάσματα από κείμενα γυναικών που αγωνίστηκαν για τα γυναικεία δικαιώματα, διακινδυνεύοντας τη ζωή, την ασφάλεια, την ακεραιτότητα και, κυρίως, την «αξιοπρέπειά» τους. Κείμενα από διαφορετικές εποχές του γυναικείου κινήματος, που αφηγούνται όχι ηρωικές στιγμές, αλλά στιγμές προσωπικής αγωνίας και προσωπικού αγώνα. Κείμενα που μας επιτρέπουν, μέσα ακριβώς από την προσωπική τους αφήγηση, να συνειδητοποιήσουμε την κοινότητα των εμπειριών που μας ενώνουν.
Είναι το ποδόσφαιρο το όπιο του λαού;
Του Νίκου Μάλλιαρη
Στόχος να επανασυνδεθούμε με τον λαϊκό κόσμο του ποδοσφαίρου και να αγωνιστούμε για την εξυγίανση, τον εκδημοκρατισμό και την πρόοδο του δημοφιλούς αθλήματος, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που εξουσιάζεται από σημαντικούς επιχειρηματικούς παράγοντες, συνεπικουρούμενους από μικρομαφιόζους…
Γιατί κατεβαίνω στις πορείες;
Γιατί ένας μαθητής κατεβαίνει στις πορείες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ;
Συνάντηση Κίνησης για τη Σωτηρία της Γκιώνας
Η Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας δημιουργήθηκε από τους κατοίκους των χωριών της για την αποτροπή της καταστροφής της Γκιώνας, αλλά και των γύρω περιοχών από την εξορυκτική δραστηριότητα, της καταστροφής των περιοχών «Natura» από τις μεταλλευτικές εταιρίες, αλλά και την αντιμετώπιση της συνεχούς νομοθετικής τους στήριξης από το κράτος. Ο αγώνας της Κίνησης έχει ενοχλήσει τις εταιρίες, φαίνεται μάλιστα ότι ο εμπρησμός του σπιτιού του Στέφανου Κόλλια, στην Καλοσκοπή Φωκίδας, στις 30/3/2009, εντάσσεται σ’ αυτό το κλίμα.
Να σπουδάζει κανείς ή να μη σπουδάζει;
Αν το επόμενο διάστημα χιλιάδες από εμάς, που σήμερα είμαστε στις σχολές, πλημμυρίσουμε τους δρόμους, δεν θα είναι αυτονόητο, δεν θα γίνει αυτόματα, αλλά θα είναι απολύτως ερμηνεύσιμο. Θα ενώνουμε τις φωνές μας προσπαθώντας στην ουσία να απαντήσουμε και σε μια δική μας ερώτηση: «Εγώ τελικά, γιατί σκατά σπουδάζω; ...»
Ρέθυμνο: «Πωλούνται» τρία μνημεία
Τρία μνημεία -σύμβολα της πόλης του Ρεθύμνου- ήταν προς...πώληση για λίγη ώρα το πρωί της προηγούμενης Τετάρτης. «Πωλείται» έγραφαν τα πανό που αναρτήθηκαν από μέλη της κίνησης «dikaioma.gr» στο Κάστρο της Φορτέτσας, το Μιναρέ του Ωδείου και το Φάρο στο ενετικό λιμάνι, τα οποία παρέπεμπαν για περισσότερες πληροφορίες περί της πώλησης στον Ευρωπαίο Επίτροπο Όλι Ρέν και τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.
Θεσπρωτία: Στο σκαμνί για τις δράσεις ενάντια στο ΧΥΤΑ
Αναβλήθηκε για τις 16 Ιουνίου η δίκη των τριών κατοίκων του Καρβουναρίου Παραμυθιάς και δύο φοιτητών του ΑΤΕΙ Ηγουμενίτσας, οι οποίοι κατηγορούνται για άσκηση βίας εναντίον πολιτικού κόμματος και από κοινού διακεκριμένη φθορά.
Οι πέντε πολίτες συμμετείχαν στην κινητοποίηση που είχε οργανώσει στις 30 Ιανουαρίου 2008 η Επιτροπή Αγώνα της περιοχής και τοπικοί φορείς, που είχαν ξεσηκωθεί εκείνη την περίοδο ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ στο Καρβουνάρι. Η μαζική συγκέντρωση των κατοίκων διαλύθηκε με τη βίαιη επίθεση της αστυνομίας και τη ρίψη δακρυγόνων. Στη διάρκεια της επίθεσης συνελήφθησαν δύο κάτοικοι του χωριού οι οποίοι αφέθηκαν στη συνέχεια ελεύθεροι έπειτα από τη διαμαρτυρία που πραγματοποιήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Ηγουμενίτσας. Κατά την πορεία που ακολούθησε στο κέντρο της πόλης προκλήθηκαν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, μικροφθορές στο πολιτικό γραφείο τού τότε υφυπουργού Α. Μπέζα, που έλκει την καταγωγή του από τη Θεσπρωτία. Ένα περίπου χρόνο αργότερα, οι πέντε πολίτες (οι δύο γυναίκες) που κατηγορούνται έλαβαν κλήση για προανακριτική εξέταση, ενώ η δικάσιμος ορίστηκε για τις 10 Μαρτίου 2010. Υπερβάλλων ζήλος της Δικαιοσύνης; Προσπάθεια τρομοκράτησης των κατοίκων που αντιδρούν; Πάντως, η αστυνομική βία και η ρίψη χημικών εναντίον ηλικιωμένων και μικρών παιδιών φαίνεται ότι δεν είναι αδίκημα που διώκεται αυτεπαγγέλτως.
Να σημειωθεί ότι ψηφίσματα συμπαράστασης προς τους πέντε πολίτες έχουν εκδώσει, μεταξύ άλλων, η ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας, ο Σύλλογος Φοιτητών ΑΤΕΙ καθώς και η Περιβαλλοντική Εταιρία Πρέβεζας.
Κ.Π.
