Με συγκίνηση πληροφορήθηκα τον θάνατο του Φώτη Πάλλα. Ο Φώτης υπήρξε εμβληματική μορφή του κινήματος των Καταλήψεων το 1979, του κινήματος που υποχρέωσε για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση (επί Καραμανλή του πρεσβύτερου) να ακυρώσει, να καταργήσει έναν νόμο. Τέτοια ήττα δεν είχαν δοκιμάσει οι κυβερνήσεις από το 1974 και ύστερα.
Ο Φώτης Πάλλας εντάχθηκε επίσης σε μια σημαντική διαφοροποίηση στο χώρο της επίσημης (και αρκετά συστημικής τότε αριστεράς, του ΚΚΕεσωτ.) που ονομάστηκε Β΄ Πανελλαδική. Η απαρχή των μεγάλων διαφοροποιήσεων μέσα στο φοιτητικό κίνημα ξεκινά από την Κατάληψη της Πάτρας, ένα χρόνο πριν, που αποτελεί μια σημαντική καμπή μέσα στο φοιτητικό χώρο. Χιλιάδες φοιτητές εγκαταλείπουν τις κυρίαρχες παρατάξεις, δημιουργούν ένα ρεύμα των Ανεξάρτητων (αλλού εμφανίζονται ως αυτόνομοι με αρκετή δύναμη π.χ. στα ΚΑΤΕΕ). Αυτές οι διεργασίες καταγράφουν και αλλαγές συσχετισμών μέσα σε μια ευρύτατη φοιτητική μάζα. Παρόλο που το ρεφορμιστικό μπλοκ (κυρίως ΚΝΕ) είναι αρκετά ισχυρό, η ριζοσπαστικοποίηση επηρεάζει σε μια πρώτη φάση και τον χώρο της νεολαίας ΠΑΣΟΚ που μέχρι τις καταλήψεις συμπαρατάσσεται με τη γραμμή «Να καταργηθεί ο ν. 815» κι όχι το χαμερπές «να μην εφαρμοστεί στην πράξη» (ΚΝΕ, Ρήγας κ.λπ.).
Η ιστορία του κινήματος των Καταλήψεων δεν έχει γραφεί. Όσοι μελετούν τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης για διάφορους λόγους, το υποτιμούν. Μιλούν γενικά για φοιτητικό κίνημα και τον ιδιαίτερο ρόλο του αλλά το κίνημα των Καταλήψεων δεν το αναφέρουν. Ένας λόγος είναι ότι πολλοί που γράφουν βιβλία για τη μεταπολίτευση κ.λπ. συμμετείχαν στην αντίπαλη πλευρά των καταλήψεων. Για παράδειγμα, 10 χρόνια μετά γίνεται μια άλλη μεγάλη διαφοροποίηση, στις γραμμές της ΚΝΕ με αφορμή την συγκυβέρνηση Ν.Δ.-Συνασπισμού (που συμμετείχε και πρωταγωνιστούσε το ΚΚΕ και ο Χαρίλαος Φλωράκης). Χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ αποχώρησαν, δημιούργησαν το ΝΑΡ. Δεν μίλησαν ποτέ για το κίνημα των καταλήψεων ούτε για τον ρόλο που έπαιξε η ΚΝΕ για να σπάσει αυτό το κίνημα.
Ο Φώτης Πάλλας αναδείχθηκε σε εμβληματική μορφή γιατί το «κάστρο» της Νομικής Σχολής έπεσε και η συνέλευση ψήφισε Κατάληψη και εξέλεξε Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης και ολόκληρη η Νομική έγινε μεγάλο κέντρο αγώνα εκείνες τις μέρες του Νοέμβρη και Δεκέμβρη 1979. Ο Φώτης Πάλλας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον χώρο αυτό και δίκαια σήμερα, όσοι τον θυμούνται και αναφέρονται σε αυτόν έτσι τον θυμούνται και γι’ αυτό τον μνημονεύουν. Ο ίδιος είχε μια διαφορετική κοψιά σε σχέση με άλλα προβεβλημένα στελέχη και θεωρητικούς της Β΄ Πανελλαδικής και δεν ακολούθησε τον δρόμο που πήραν αρκετοί από αυτούς στη συνέχεια. Ήταν πιο λαϊκός, πιο άμεσος, πιο άμεσα επηρεασμένος από την κινηματική ριζοσπαστικοποίηση εκείνων των χρόνων. Δεν ήταν φιγούρα διανοούμενου ή μελετητή.
Αποχαιρετώντας τον Φώτη Πάλλα, θυμόμαστε αλλά θυμίζουμε ένα σημαντικό κίνημα, για το οποίο λίγα λέγονται ή πολλά παραποιούνται. Σε όλη την Ελλάδα καταλήφθηκαν 5 μόνο σχολές, αλλά αυτό αποτέλεσε τότε κεντρικό πολιτικό ζήτημα και δημιούργησε μια μεγάλη δυναμική.
Έψαχνα να βρω φωτογραφίες του Φώτη. Βρήκα ελάχιστες. Δεν είναι τυχαίο. Παρόλο που ήταν αρκετά προβεβλημένος τότε δεν υπήρχαν κινητά, ούτε διαδίκτυο. Σε λίγα περιοδικά και εφημερίδες της εποχής μπορεί κανείς να βρει εικόνες, φωτογραφίες και στοιχεία για εκείνο το κίνημα.
Χαίρε Φώτη, το κίνημα των Καταλήψεων σε θυμάται, παρόλο που «αραιώνουμε».
