Την επιδείνωση όλων των δεικτών της οικονομίας καταγράφει η ετήσια έκθεση για την απασχόληση που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, με πισωγύρισμα των μισθών σε επίπεδα του ’90 και εκτόξευση της ανεργίας σε επίπεδα της δεκαετίας του ’60.
Βέβαια, στην έκθεση αυτή δεν έχει προλάβει να αποτιμήσει τη συμβολή στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων του προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας, στο οποίο πρωταγωνιστεί το ίδιο το ΙΝΕ, αλλά και των άλλων αντίστοιχων προγραμμάτων δήθεν ενίσχυσης της απασχόλησης. Ίσως στην αντίστοιχη έκθεση του 2012 αποτυπώσει την εμπειρία που θα έχει αποκτήσει ως φορέας… ενοικίασης εργαζομένων.
Πραγματική ανεργία 22%-23% εκτιμά το ΙΝΕ ΓΣΕΕ για το 2011, αντίστοιχη με αυτή που υπήρχε στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει, μελετώντας τη μείωση της απασχόλησης κατά 4,7% στη διάρκεια της διετίας 2010-2011 και την αύξηση της ανεργίας στο 15%, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το 1961 η ανεργία ήταν 864.000 άτομα, δηλ. 26,4% του εργατικού δυναμικού το οποίο ήταν 3.640.000 άτομα. Αυτή η ανεργία τροφοδότησε το τεράστιο κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό.
Από το 1991 μέχρι και το 2008 δημιουργήθηκαν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας, το ένα τέταρτο από τις οποίες χάθηκε στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας 2009-2011.
Ο διπλασιασμός του ποσοστού ανεργίας κατά την τριετία 2009-2011, σε συνδυασμό με τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έχει προκαλέσει μείωση των πραγματικών μισθών 11,5% στο σύνολο της οικονομίας και 9,2% στον ιδιωτικό τομέα κατά το 2010-2011. Έτσι, ενώ τη διετία 2008 -2009 οι ελληνικοί μισθοί ανέρχονταν στο 86% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 15 χωρών-μελών, στο δεύτερο εξάμηνο του 2011 έπεσαν στο 78,5%, δηλαδή προσέγγισαν το επίπεδο της δεκαετίας του 1990, όταν οι ελληνικοί μισθοί ανέρχονταν σε 75% περίπου του μέσου όρου της Ε.Ε. Οι μέσες αποδοχές το 2011 ανέρχονται στην Ελλάδα σε 27.336 ευρώ, έναντι 39.562 ευρώ κατά μέσο όρο στην Ε.Ε. των 15 χωρών. Μόνο σε δύο χώρες -την Κύπρο και την Πορτογαλία- οι αποδοχές είναι μικρότερες από ό,τι στην Ελλάδα
Ο κατώτατος μισθός σε ευρώ στην Ελλάδα υστερεί έναντι των πλουσιότερων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στις οποίες ισχύει ο κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο) και ανέρχεται περίπου στο 60% του αντίστοιχου κατώτατου μισθού της πρώτης κατηγορίας χωρών (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιρλανδία και Λουξεμβούργο), ενώ βρίσκεται σε ευνοϊκότερη θέση έναντι του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των χωρών της δεύτερης κατηγορίας (Πορτογαλία, Σλοβενία, Μάλτα, Ισπανία).
Σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, με την εφαρμογή του Mνημονίου απορρυθμίζεται το σύστημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των εργασιακών σχέσεων και οι αλλαγές που συντελούνται ακολουθούν την πορεία της τελευταίας εικοσαετίας στην Ευρώπη, δηλαδή σοβαρές και βίαιες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και συρρίκνωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Στην έκθεση αυτή για την απασχόληση που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το ΙΝΕ ΓΣΕΕ, δεν έχει προλάβει να αποτιμήσει τη συμβολή στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων του προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας στο οποίο πρωταγωνιστεί το ίδιο το ΙΝΕ, αλλά και των άλλων αντίστοιχων προγραμμάτων δήθεν ενίσχυσης της απασχόλησης. Ίσως στην αντίστοιχη έκθεση του 2012 αποτυπώσει την εμπειρία που θα έχει αποκτήσει ως φορέας ενοικίασης εργαζομένων.
Πραγματική ανεργία 22%-23% εκτιμά το ΙΝΕ ΓΣΕΕ για το 2011, αντίστοιχη με αυτή που υπήρχε στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει, μελετώντας τη μείωση της απασχόλησης κατά 4,7% στη διάρκεια της διετίας 2010-2011 και την αύξηση της ανεργίας στο 15%, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το 1961 η ανεργία ήταν 864.000 άτομα, δηλ. 26,4% του εργατικού δυναμικού το οποίο ήταν 3.640.000 άτομα. Αυτή η ανεργία τροφοδότησε το τεράστιο κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό.
Από το 1991 μέχρι και το 2008 δημιουργήθηκαν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας, το ένα τέταρτο από τις οποίες χάθηκε στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας 2009-2011.
Ο διπλασιασμός του ποσοστού ανεργίας κατά την τριετία 2009-2011, σε συνδυασμό με τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έχει προκαλέσει μείωση των πραγματικών μισθών 11,5% στο σύνολο της οικονομίας και 9,2% στον ιδιωτικό τομέα κατά το 2010-2011. Έτσι, ενώ τη διετία 2008 -2009 οι ελληνικοί μισθοί ανέρχονταν στο 86% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 15 χωρών-μελών, στο δεύτερο εξάμηνο του 2011 έπεσαν στο 78,5%, δηλαδή προσέγγισαν το επίπεδο της δεκαετίας του 1990, όταν οι ελληνικοί μισθοί ανέρχονταν σε 75% περίπου του μέσου όρου της Ε.Ε. Οι μέσες αποδοχές το 2011 ανέρχονται στην Ελλάδα σε 27.336 ευρώ, έναντι 39.562 ευρώ κατά μέσο όρο στην Ε.Ε. των 15 χωρών. Μόνο σε δύο χώρες -την Κύπρο και την Πορτογαλία- οι αποδοχές είναι μικρότερες από ό,τι στην Ελλάδα
Ο κατώτατος μισθός σε ευρώ στην Ελλάδα υστερεί έναντι των πλουσιότερων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στις οποίες ισχύει ο κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο) και ανέρχεται περίπου στο 60% του αντίστοιχου κατώτατου μισθού της πρώτης κατηγορίας χωρών (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιρλανδία και Λουξεμβούργο), ενώ βρίσκεται σε ευνοϊκότερη θέση έναντι του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των χωρών της δεύτερης κατηγορίας (Πορτογαλία, Σλοβενία, Μάλτα, Ισπανία).
Σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, με την εφαρμογή του Mνημονίου απορρυθμίζεται το σύστημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των εργασιακών σχέσεων και οι αλλαγές που συντελούνται ακολουθούν την πορεία της τελευταίας εικοσαετίας στην Ευρώπη, δηλαδή σοβαρές και βίαιες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και συρρίκνωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Στην έκθεση αυτή για την απασχόληση που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το ΙΝΕ ΓΣΕΕ, δεν έχει προλάβει να αποτιμήσει τη συμβολή στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων του προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας στο οποίο πρωταγωνιστεί το ίδιο το ΙΝΕ, αλλά και των άλλων αντίστοιχων προγραμμάτων δήθεν ενίσχυσης της απασχόλησης. Ίσως στην αντίστοιχη έκθεση του 2012 αποτυπώσει την εμπειρία που θα έχει αποκτήσει ως φορέας ενοικίασης εργαζομένων.
Σχόλια
