Του Κώστα Σκηνιώτη*
Η ψηφοφορία της 15ης Ιουλίου 2015 έφερε μια άλλη, διαφορετική μέρα όχι μόνο σε ό,τι αφορά το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε ό,τι αφορά τα προσδοκώμενα στο εσωτερικό της χώρας.
Το «όχι» στα προαπαιτούμενα μέτρα που είπαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σηματοδοτεί μία καινούργια πραγματικότητα.
Βέβαια, προηγούμενα είχε υπάρξει το «όχι» του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα για την προτεινόμενη από την ευρωπαϊκή ελίτ συμφωνία.
Είναι προφανές και έχει ήδη ειπωθεί ότι δεν τίθεται θέμα για τις προθέσεις του Πρωθυπουργού και για τη δική του αληθινή διάθεση να διαμορφώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης απέδειξε ότι δεν πρόκειται, απλώς, για μια διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο συζήτησης μεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Πρόκειται για μια βαθιά ταξική πολιτική, η οποία ασφαλώς έχει και διαφορετικού τύπου αναγνώσεις. Η παραδοσιακή σύγκρουση Βορρά και Νότου, η διάθεση ηγεμονίας της Γερμανίας στην Ευρώπη, η πρόθεση της σκληρής γερμανικής ελίτ για αναζήτηση ζωτικού χώρου με άλλον τρόπο, η γεωπολιτική σύγκρουση στην οποία εμπλέκεται και η Αμερική, είναι στοιχεία που περιγράφουν την αληθινή εικόνα της κατάστασης σ’ αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «Ενωμένη Ευρώπη». Είναι προφανές ότι το ευρώ έχει καταστεί πλέον ένα νόμισμα, το οποίο χρησιμοποιείται για τη μεταφορά πλεονασμάτων από τις «αδύναμες» χώρες προς τις ισχυρότερες και έχει καταστεί πλέον ένας μηχανισμός δημιουργίας φθηνών ζωνών υπέρ των ισχυρών οικονομιών. Τέτοιες φθηνές ζώνες δεν αποκλείεται να καταστούν κάποια στιγμή, χώρες ολόκληρες. Η πατρίδα μας ανήκει σε αυτές τις πιθανές περιπτώσεις.
Το μείζον διακύβευμα, δηλαδή, είναι η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στην Ευρώπη. Το μείζον διακύβευμα είναι η νίκη σε διάφορες χώρες, δυνάμεων που ο ταξικός προσανατολισμός τους είναι υπέρ των φτωχών, των ασθενέστερων, των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων και των νέων ανθρώπων. Είναι μία μάχη δύσκολη και διαρκής. Σε αυτή τη διαδικασία η μάχη του πρωθυπουργού, της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το «όχι» των συντρόφων στη διαδικασία της 15ης Ιουλίου 2015, είναι αναγκαίο και απαραίτητο να συναντηθούν.
Η διαδικασία δεν πρέπει να αποτελέσει παράγοντα σχίσματος και διάσπασης, αλλά αντίθετα, παράγοντα μιας νέας συσπείρωσης, μιας νέας ισχυρής βούλησης για προώθηση μέτρων που συνάδουν με την αριστερή υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ.
Ως εκ τούτου, με όλα τα δεδομένα αυτής της στιγμής, πρέπει να αρχίσει μία αληθινή μάχη για να:
- Κτυπηθεί σε βάθος η φοροδιαφυγή, η ανομία, η διαπλοκή, η εισφοροδιαφυγή.
- Να αναζητηθεί ο κρυμμένος «μαύρος πλούτος», να φορολογηθεί και να δημευθεί, υπέρ των ασθενέστερων ομάδων της κοινωνίας.
- Να ξεκινήσει η προσπάθεια για λειτουργία του κράτους και του δημόσιου τομέα υπέρ της κοινωνίας.
- Να ξεκινήσουν βήματα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Με όλα τα δεδομένα αυτής της στιγμής, πρέπει να αναζητηθεί και να σφυρηλατηθεί η εσωτερική ενότητα και να ξεκινήσει μια αληθινή διαδικασία αποσύνδεσης από το μνημόνιο εν τοις πράγμασι, στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Εν τω μεταξύ, είναι αναγκαίο να υπάρξουν όλες οι πραγματικές, ουσιαστικές, τυπικές προετοιμασίες για κάθε ενδεχόμενο που θα περιλαμβάνει αυτή η στρατηγική απόφαση. Δεν θα κουραστούμε να σημειώνουμε ότι το μέλλον αυτού του κόσμου είναι ο Σοσιαλισμός. Αυτός ο αγώνας είναι διαρκής και παγκόσμιος. Με όλες τις ενδιάμεσες, αναγκαίες μάχες που θα υπάρξουν, αυτός είναι ο τελικός και αταλάντευτος κοινωνικός στόχος.
* Ο Κώστας Σκηνιώτης είναι Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
