του Ηρόστρατου
Ευτυχώς δεν έχω τηλεόραση στο σπίτι και βεβαίως δεν την παρακολούθησα ούτε λεπτό κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Δυστυχώς, όμως, πηγαίνοντας να αγοράσω σουβλάκια έπεσα σε μια ανοικτή τηλεόραση όπου ο ανεκδιήγητος Σαμαράς, με αιθέριο πουκαμισάκι, καμάρωνε για τις αρχαιολογικές ανασκαφές στην Αμφίπολη, λες και τις είχε κάνει ο ίδιος… Αυτό το «καμάρι» της Ελλάδας που ως υπουργός Πολιτισμού το μόνο του έργο ήταν η επάνδρωση όλων των υπηρεσιών με συντοπίτες του…
Στην αρχή νόμιζα πως ήταν μια ακόμη -αποτυχημένη- προσπάθεια να μας δείξει τις επιτυχίες της κυβέρνησης και στο χώρο των ανασκαφών. Μετά που το καλοσκέφτηκα κατάλαβα πως ως μπακαλόγατος του διεθνούς κεφαλαίου πήγε να δει από κοντά πόσο θα μπορούσε να πουλήσει σε κανέναν επενδυτή τον Τάφο της Αμφίπολης. Ίσως και τον Λέοντα… Λένε πως κάποτε ο Αλή Πασάς ήθελε να πάρει το όμοιο λιοντάρι της Χαιρώνειας για να το βάλει στο παλάτι του στα Γιάννενα, αλλά τον προβλημάτισαν τα μεταφορικά.
Είμαι βέβαιος ότι αν υπάρξει ενδιαφέρον από κάποιον επενδυτή, ο Σαμαράς προθύμως θα βάλει ένα φόρο για να πληρώσουμε εμείς τα μεταφορικά.
Θα πείτε πως υπερβάλλω. Αυτός που κάποτε έριξε την κυβέρνηση του κόμματός του επικαλούμενος τον… πατριωτισμό του θα πουλήσει ιστορικά μνημεία της χώρας;
Η είδηση που διάβασα σε τοπικά Μέσα Ενημέρωσης -δεν γνωρίζω αν «πέρασε» στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ- μου επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους:
Ο Δήμος Δελφών, βαθύτατα… γαλάζιος, παραχώρησε το Χάνι της Γραβιάς σε ιδιώτη έναντι του ποσού των 51 ευρώ!
Καλά διαβάσατε. Δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος…
Προφανώς μια τέτοια σκανδαλώδης και ανήκουστη παραχώρηση δεν μπορεί να γίνει χωρίς πράσινο φως «άνωθεν».
Να πούμε ότι το Χάνι της Γραβιάς είναι ακριβές -κατά το δυνατόν- αντίγραφο του ξακουστού κτιρίου, σχεδόν απέναντι από την τοποθεσία που βρισκόταν το αρχικό. Κατασκευάστηκε με χωματόπλινθες και εγκαινιάστηκε το 1999 από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο. Λειτούργησε ως ένα είδος μουσείου όπου μπορούσε κανείς να δει πως ήταν ένα χάνι της εποχής και να μάθει πληροφορίες για την ιστορική μάχη.
Ξαφνικά κατασκευάστηκε μέσα στο χώρο ένα παράταιρο κτίριο για να λειτουργήσει ως πωλητήριο(;). Αφού ξοδεύτηκαν χιλιάδες ευρώ, πριν από δυο χρόνια το Χάνι έκλεισε για τους επισκέπτες κι από τότε άρχισε η προσπάθεια να παραχωρηθεί, με διάφορα προσχήματα.
Όπως διαβάζουμε, «…πριν από περίπου δυόμισι χρόνια, το Δημοτικό Συμβούλιο παίρνει απόφαση να παραχωρήσει τη χρήση και την εκμετάλλευση του κτιρίου σε ιδιώτη. Η νομική υπηρεσία του δήμου διαπιστώνει αρκετά κενά στην απόφαση αυτή και με γνωμοδότησή της προτείνει τη βελτίωση των όρων εκμίσθωσης. Για πολλούς μήνες το θέμα παγώνει. Ο αντιδήμαρχος, όμως, που ασκεί καθήκοντα δημάρχου αποφασίζει να προχωρήσει το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου στη διενέργεια δημόσιου διαγωνισμού με τιμή εκκίνησης τα 50 ευρώ το μήνα. Ο νέος ιδιοκτήτης του κτιρίου κατάφερε να πάρει το Χάνι της Γραβιάς με 51 ευρώ το μήνα!» (πηγή: Θωμάς Σίδερης, treno.gr).
Κατά τ’ άλλα είναι πατριώτες… Όσο εκείνοι που έριξαν τον ήρωα της Μάχης στο Χάνι της Γραβιάς, Οδυσσέα Ανδρούτσο, από την Ακρόπολη…
