Το τι προβαλλόταν διέφερε ριζικά από το τι είναι πραγματικά η Χρυσή Αυγή. Προεκλογικά η Χρυσή Αυγή στόχευσε στο να κερδίσει αντιμνημονιακές ψήφους γι’ αυτό και στις δημόσιες τοποθετήσεις η ρατσιστική φρασεολογία και η «φυλετική ανωτερότητα» είχαν πάει περίπατο. Γι’ αυτό και από τα κεντρικά συνθήματα της Χρυσής Αυγής προβλήθηκε το «κατάργηση Μνημονίων» το «εναντίων όλων» κοκ. Γι’ αυτό ξεχάστηκαν οι «ακτιβίστικες» ενέργειες όπως κυνηγητά και μαχαιρώματα και θάφτηκαν συνθήματα όπως «να ξεβρομίσει ο τόπος» με το συνοδευτικό «έξω οι ξένοι» να απουσιάζει. Γι’ αυτό τα κανάλια και κάθε Μέσο διαφήμισε τον αποκλεισμό μιας αντισυστημικής δύναμης που οι πολιτικοί φοβούνται να έχουν απέναντι τους και όχι μιας, χουλιγκάνικου χαρακτήρα, συμμορίας. Κανείς λοιπόν δεν ψήφισε ως λύση για το μεταναστευτικό τη δημιουργία ναρκοπεδίων και το βύθισμα πλοίων, όπως κανένας κάτοικος του Διστόμου και των Καλαβρύτων δεν ξέχασε τις μέρες της Κατοχής ώστε να ψηφίσει τους νεοναζί. Κανείς νέος δεν ψήφισε αυτούς που σκότωσαν τους παππούδες του, αυτούς που σκλάβωσαν την πατρίδα του. Τέλος, δεν ξέχασε κανείς τα δεκάδες λουκέτα σε νοσοκομεία από τον Λοβέρδο, εντοπίζοντας όπως οι χρυσαυγίτες το πρόβλημα του συστήματος Υγείας στους μετανάστες.
Επιλογή του φαίνεσθαι
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής δεν ενισχύθηκαν από τις «προβληματικές» γειτονιές της Αθήνας ούτε από παππούδες που οι «προστάτες» χρυσαυγίτες παίρνουν απ’ το χέρι.
Δεν ήταν μια ψήφος σε ένα «εθνικιστικό κίνημα» που μεγαλώνει, παρά μια πολυδιαφημισμένη δήθεν αντίδραση που προσπάθησε να εγκλωβίσει κόσμο που εκφράζεται αντιμνημονιακά και να τον οδηγήσει παραπλανητικά σε μία ψήφο-επιλογή που δεν έχει καμία σχέση με τις γνήσιες αντιδράσεις του λαϊκού κινήματος, δύο χρόνια τώρα. Νέοι από απομακρυσμένες περιοχές είτε νέοι που ο ατομισμός και η καθημερινότητα τους οδηγεί σε αδιέξοδα. Νέοι που τα διλλήματα της πραγματικότητας, όπως η ανεργία και το μη μέλλον, γίνονται θηλιά στο λαιμό τους και η έλλειψη πραγματικών απαντήσεων τους οδηγεί σε αντιδραστικές, «έντονες» στο φαίνεσθαι επιλογές.
Επιλογές αντίδρασης σε λάθος κατεύθυνση που τα ίδια τα κενά της Αριστεράς, ακόμη και η απουσία της πολλές φορές από την εστία του προβλήματος, άφησε να εκφραστούν με αυτό τον τρόπο. Είναι χρέος της Αριστεράς να αγγίξει πλέον κάθε πλευρά της πραγματικότητας, να συζητήσει με τη νεολαία, να αναζητήσει λύσεις και να ενώσει τη νεολαία, να απαντήσει στο πρόβλημα της ανεργίας και στο ξερίζωμά της από τη χώρα. Είναι χρέος της Αριστεράς να ενωθεί πραγματικά με το λαό, να σπάσει τον ατομισμό και να απαντάει συλλογικά. Τέλος, είναι χρέος να μην επιτρέψει από δω και στο εξής καμία αντιμνημονιακή φωνή και ψήφο να αποπροσανατολιστεί προς ακροδεξιές κατευθύνσεις, αλλά να ενώσει την τεράστια πλειοψηφία του λαού σε ένα μέτωπο που διαλύσει τα απομεινάρια του σάπιου πολιτικού συστήματος και θα αγωνιστεί για πραγματική δημοκρατία και ανεξαρτησία.
